XVI. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde, özellikle de Anadolu topraklarında Batınî kaynaklı bir çok isyan meydana gelmiştir. Bunlardan biri de Sultan Üçüncü Murad devrinde 1578’de Malatya-Maraş ve Boz-Ok üçgeninde ortaya çıkan Sahte Şah İsmail olayıdır. Arşiv belgelerinde ve kaynaklarda asıl adı zikredilmeyen bu şahıs, Şam-Bayadı Türkmenlerinden olup, aynı yıl içerisinde ölen İran Şahı II. İsmail olduğunu iddia ederek, Elbistan, Arguvan ve Boz-Ok’ta taraftar toplayıp, devlete baş kaldırmıştır. Maraş’tan Karaman’a kadar olan Osmanlı topraklarını ele geçirmeyi plânlayan bu düzmece Şah İsmail, Osmanlı Devleti’nin olaya ciddiyetle yaklaşması ve yerel yöneticilerin tedbirli davranmaları sayesinde kısa sürede bastırılmış ve böylece emeline ulaşamamıştır. Kendisinin Şiî fikirlere sahip olduğu ve asıl maksadının Osmanlıya baş kaldırmak olduğu anlaşılınca, başına topladığı bazı Türkmen aşiretleri de kendisini terk etmişlerdir. Böylece, yalnız kalan Sahte Şah İsmail, iddialarından vazgeçerek izini kaybettirmiştir

There have been many public riots in Anatolia under the Otoman rule carried out by a group of rebels called as Batınî. One of these riots was so called Shah İsmail incident in which it took place in the triangle of Malatya Maraş and Boz-Ok in 1578. This person whose name was not mentioned in the original ducuments was a descendant of Şam-Bayadı Turcomans and he organised a rebellion in Elbistan, Arguvan and Boz-Ok regions claiming to be as Shah İsmail II who died in the same year in İran. He planned to occupy the Ottoman territories from Maraş to Karaman but his rebellion was suppressed by the measures taken by the Ottoman outhorities. Many of Turcoman tribes abandoned the so called Shah İsmail when they came to know that he had Shiite ideas and his plan was to conduct a rebellion against the Ottoman Empire. İsmail hence change his attitude and abandoned his ideas by secretly escaping to unknown regions