YARGITAY’DA HÜKMÜN BOZULMASINDAN SONRA DAVAYA YENİDEN BAKACAK MAHKEMENİN İŞLEMLERİ VE SORUŞTURMANIN GENİŞLETİLMESİ YASAĞI

Yargıtay, temyiz edilen hükmü, hükmü etkileyecek nitelikteki hukuka aykırılıklar nedeniyle bozar. Yargıtay’ dan verilen bozma kararı üzerine davaya yeniden bakacak olan mahkeme, ilgililere bozmaya karşı diyeceklerini sorar. Yargıtay’ dan verilen bozma kararına mahkemenin direnme hakkı vardır. Ancak direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nca verilen kararlara karşı direnilemez. Önceki hükmünde direnmeyen mahkeme, davayı yeniden inceler, gerekirse delil toplar ve yeni bir hüküm verir. Ancak mahkeme, uyma kararından önce ve hatta bazı hallerde uyma kararından sonra da soruşturmayı genişletmeye yetkili değildir. Bu çalışmada, yukarıda temel noktaları açıklanan “temyiz mahkemesince hükmün bozulmasından sonra davaya bakacak mahkemenin işlemleri ve soruşturmanın genişletilmesi yasağına” ilişkin konular ayrıntılarıyla tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Davaya Yeniden Bakacak Mahkemenin İşlemleri, Temyiz, Hükmün Bozulması, Yargıtay, Soruşturmanın Genişletilmesi

PDF

___

Bellavista, G.: Appello (diritto processuale penale), Enciclopedia del diritto, Volume II, Varese 1958, p. 757-781.
Bıçak, V.: Suç Muhakemesi Hukuku, 2. Baskı, Ankara 2011.
Centel, N./Zafer, H.: Ceza Muhakemesi Hukuku, 12. Bası, İstanbul 2015.
Çınar, A. R.: Ceza Yargılamasında Temyiz Yolu, Ankara 2006.
Çınar, A. R.: Aleyhe Değiştirme Yasağı Kuralı, Prof. Dr. Nur Centel’ e Armağan, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, C. 19, 2 (2013), s.603-666.
Del Pozzo, C. U.: Appello (diritto processuale penale), Novissimo digesto italiano, Volume I, Torino, p. 750-782.
Erem, F.: Ceza Usulü Hukuku, 3. Bası, Ankara 1970.
Garofoli, V.: Diritto processulae penale, Milano 2008.
Ünver, Y./Hakeri, H.: Ceza Muhakemesi Hukuku, 9. Baskı, Ankara 2014.
Keskin, S.: Ceza Muhakemesi Hukukunda Temyiz Nedeni olarak Hukuka Aykırılık, İstanbul 1997.
Kunter, N: Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku, İstanbul 1986.
Kunter, N./Yenisey, F./Nuhoğlu, A.: Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku, 14. Bası, İstanbul 2006.
Yenisey, F./Nuhoğlu, A.: Ceza Muhakemesi Hukuku, 3. Baskı, Ankara 2015.
Özbek, V./Kanbur, N./Doğan, K./Bacaksız, P./Tepe, İ.: Ceza Muhakemesi Hukuku, 6. Baskı, Ankara 2014.
Öztürk, B./Tezcan, D./Erdem, M. R./Sırma, Ö./Saygılar Kırıt, Y. F./Özaydın, Ö./Akcan, E. A./Erden, E.: Nazari ve Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku, 9. Baskı, Ankara 2015.
Sabatini, G.: Reformatio in peius, Novissimo digesto italiano, Volume XIV, Torino 1968, p. 1122-1128.
Selçuk, S.: “Yaptırımı (Cezayı) ve Sonuçlarını Ağırlaştıramama Kuralı” ve Ülkemizdeki Düzenlemeye ve Uygulamaya Eleştirel Bir Bakış, TAAD, C. 1, Y. 2, S. 7, 20 Ekim 2011, s.1-47.
Siracusano, D./Tranchina, G./Zappala, E.: Elementi didiritto processulae penale, Terza edizione, Milano 2007.
Soyaslan, D.: Ceza Muhakemesi Hukuku, 5. Baskı, Ankara 2014.
Spangher, G.: Reformatio in peius, (divieto di), Enciclopedia del diritto, Volume XXXIX, Varese 1988, p. 272-310.
Şahin, C./Göktürk, N.: Ceza Muhakemesi Hukuku II, 2. Baskı, Ankara 2012.
Tosun, Ö.: Ceza Muhakemesi Hukukumuzda Kanun Yollarının Çeşitleri, İÜHFM, C. 35, S. 1-4, Y. 1969, s.8-48.
Toroslu, N./Feyzioğlu, M.: Ceza Muhakemesi Hukuku, 14. Baskı, Ankara 2015.
Yenidünya, A. C./İçer, Z.: Ceza Muhakemesi Hukuku, Ankara 2016.
Yutcan, E.: CMK Şerhi, C. 2, 7. Baskı, Ankara 2015.