Biyofilmler, mikroorganizmaların, genellikle çevresel stres koşullarına karşı oluşturduğu çok hücreli benzeri yaşam formlarıdır. Bu çevresel stres faktörleri; başta konakçı hücre immün yanıtları, konakçı sitemlerde yerleşik mikrobiyota, ortamdaki antimikrobiyal bileşikler ve ortamdaki sıcaklık, pH, tuz, organik ve inorganik besin değişimleri olmak üzere birçok biyotik v e abiyotik faktör ya da onların kombinasyonu olabilmektedir. Patojen bakteriler hem biyotik ve hem de abiyotik yüzeylerde, yüksek düzeyde biyofilm yapıları oluşturma yeteneği içerdiğinden, önemli ölçüde kalıcılık ve inatçı enfeksiyon karakteristiği gösterm ektedir. Günümüzde biyofilmler özellikle bakteriyal üremenin predominant formu olarak tanımlanmaktadır. Bu nedenle, bu yapıların; kimyasal fiziksel biyolojik özelliklerinin yanında, biyofilmlerin biyotik ve abiyotik sistemlerle etkileşimlerinin detaylı bi r şekilde tanımlanması, modern mikrobiyolojinin temel çalışma konuları arasına girmiştir.

Biofilms are multicellular - like living forms of microorganisms that they form under environmental stres conditions. This environmental stres factors could be include many biotic and abiotic factors or their combinations, in particularly; host immune responses, residen tial microbiota in the host systems, the antimicrobial compounds and pH, salt, temperature, and, organic and inorganic nutrient changes in the environment. Pathogen bacteria show high level durability and persistent infectious characteristics with the higher ability to forming biyofilm structures on both biotic and abiotic surfaces. Nowadays biofilm forms are defining as the predominant form of bacterial growth. Therefore, detailed definition of the biofilm interactions with the biotic and abiotic surfa ces in addition to characterisation of their chemical,physical and biological properties has become one of the main subjects of modern microbiology