Hindistan’ın büyük müze-kütüphanelerinden biri olan Salar Jung’da yaptığımız çalışmalarda, yirmi altı adet Türkçe/Çağatay Türkçesi eser tespit edilmiştir. Genellikle dil ve edebiyat üzerine olan bu eserlerin sekiz tanesi doğrudan dil öğretimi ile ilgilidir. Sekiz eserden yedisi Türkçe öğretmek biri de Farsça öğretmek amacıyla yazılmıştır. Bu yazıda söz konusu eserlerden önce birkaç sayfa orijinal metin görüntüleri verilerek nüsha tavsifi yapılmış ve sonrasında eserlerin muhtevasından kısaca bahsedilerek Türkçe öğretim yöntemlerine değinilmiştir. Çağatay Türkçesi öğretmek amacıyla Fazlullah Han Barlas tarafından 18. yüzyılda yazılan “Lugat-ı Türkî” adlı eserin ise, kütüphanede yaptığımız inceleme notlarımız ve elimizdeki dijital görüntüler imkânında, muhtevası ve Çağatay Türkçesi öğretimi yöntemine dâir örneklerle daha ayrıntılı açıklamalar yapılmaya çalışılmıştır. İncelediğimiz bu eserlerin, hazırlanış yöntemlerine göre, gramer-sözlük, gramer ve sözlük, sadece gramer ve sadece sözlük şeklinde tasnif edilebileceği sonucuna varılmıştır. İki dilli öğretim yönteminin kullanıldığı bu eserlerin altısında Farsça ile Türkçe öğretmek, birinde Arapça ile Türkçe öğretmek ve birinde de Türkçe ile Farsça öğretmek amaçlanmıştır. Bunların bazısı manzum olarak yazılmış, mensur olanlarda da nazma benzer bir format tercih edilmiştir. Bu da dil öğretiminde genellikle ezber yönteminin ön planda tutulduğunu göstermektedir. 

Twenty-six Turkish writing works have been identified as a result of the research that we personally conducted at the SalarJung Library in Hyderabad province of India. Eight of these relate directly to language teaching, and grammaticaldictionary, grammar and dictionary, aimed at teaching language only through grammar and dictionary method only. There are dictionary and dictionarygrammars which are prepared as verse in them, as well as those who have close formations. This shows that these works are based on the method of memorizing in language teaching. Moreover, these works are based on bilingual teaching method. Six of the eight works were written to teach Turkish with Persian, one to teach Turkish with Arabic and one to teach Persian with Turkish. Because most of these works we have studied are dictionary logic, someone who speaks Turkish can learn Farsi in this way. This also applies to other works written in ArabicTurkish or Turkish-Persian. We tried to describe these works and learn about their contents in the context of our personal work in the library. Moreover, although we wanted to receive the digital images of writing in Turkish, on condition that it was received in tribal terms, it was not allowed to take the full image of the works because of the difficult and intricate bureaucracy of India. However, it was possible for us to get only a few pages of images from each work as a result of our insistence on the library authorities. In our article, samples were given from the images we can get. This article has been considered as the first and main article for the introduction of 8 works in the Indian Salar Jung Library in the teaching of Turkish. Because here, seven of the eight works will be discussed and briefly discussed, and one's content and language teaching method will be examined in detail. As long as we have the opportunity, the remaining 7 works will be examined by individual articles and individual content and language teaching methods.