Sivil Toplum Örgütleri ve Dijital Dönüşümler: Kuzey Kıbrıs Kadın Sivil Toplum Kuruluşları Üzerine Bir İnceleme

Günümüzde, neredeyse her alanda hizmet veren kurum ve kuruluşların iletişim pratiklerinde sosyal medyanın önemli bir araç haline geldiği yadsınamaz bir gerçektir. Sivil toplum kuruluşlarının iletişim stratejileri ve iletişim süreçlerine bakıldığında geleneksel medya daha baskın olarak görülmesine rağmen, son dönemlerde sosyal medyanın sivil toplum kuruluşları için vurgusu belirgin olarak ortaya konmuştur. Sosyal medyanın içerik üretimi, tüketimi ve yeniden üretimi süreçlerinde çok kanallı yapısının faydalarının yanında, sivil toplum kuruluşlarının görünürlüğü açısından da olumlu sonuçlar doğurduğu örneklerle ortaya konulmuştur. Tüm bu gelişmeler, sivil toplum kuruluşlarının paydaşları ile iletişimindeki önemli bir çalışma kolu olan sosyal medya ile dönüşen sivil toplum kuruluşları alt başlığında yeni tartışmalara yer açmıştır. Bu bilgiler ışığında, çalışmada sivil toplum kuruluşlarının sosyal medya kullanım pratikleri iki aşamada incelenmiştir. Bu bağlamda çalışmanın ilk aşamasında, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ndeki resmi kayıtlı kadın sivil toplum kuruluşlarının sosyal medya mecralarındaki (Facebook, Twitter ve Instagram) görünürlükleri ortaya konmuştur. Çalışmanın ikinci aşamasında ise Kuzey Kıbrıs’taki kadın aktivist hareketlerin ve sivil toplum kuruluşlarının önde gelen aktif bir örneği olan Mesarya Kadınları İnisiyatifi’nin resmi Facebook hesabına yönelik 1 Ocak 2019-31 Mart 2019 tarihleri arasında 3 (üç) aylık içerik analizi uygulanmıştır. Bu yolla, söz konusu paylaşımları üzerinden sosyal medya kullanım pratiklerinin betimlenmesi amaçlanmaktadır. Kuzey Kıbrıs özelinde, sivil toplum kuruluşlarına yönelik yapılan çalışmaların sınırlı sayıda olması ve kadın sivil toplum kuruluşları ile yapılan çalışmaların eksikliği bu çalışmanın özgünlüğünü ve literatüre katkısını ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Sivil Toplum Kuruluşları, Dijital Dönüşümler, Sosyal Medya, Kadın Kuruluşları, Mesarya Kadınları İnisiyatifi, Kuzey Kıbrıs

Nongovermental Organizations and Digital Transformations: An Investigation on Northern Cypriot Women’s Civil Society Organizations

It is an undeniable fact that social media has become an important tool in the communication practices of the institutions and organizations serving in almost every field today. Although traditional media is more dominant in the context of communication strategies and communication processes of civil society organizations, the emphasis of social media on civil society organizations has been highlighted recently. In addition to the benefits of multichannel structure in the content production, consumption and reproduction processes of social media, it has been shown with examples that have positive results in terms of the visibility of civil society organizations. All these developments have opened up new debates in the sub-topic of non-governmental organizations transformed by social media, which is an important part of the communication of civil society organizations with stakeholders. In the light of this information, social media usage practices of non-governmental organizations were examined in two stages. In this context, in the first phase of the study, the visibility of officially registered female non-governmental organizations in the Turkish Republic of Northern Cyprus on social media channels (Facebook, Twitter and Instagram) has been revealed. In the second phase of the study, 3 (three) months content analysis was conducted between January 1st , 2019 and March 31st , 2019 for the official Facebook account of the Mesarya Women Initiative, a leading active example of womenactive movements and civil society organizations in Northern Cyprus. In this way, it is aimed to describe social media practices through these shares. The limited number of studies conducted for non-governmental organizations in terms of Northern Cyprus and the lack of studies with women’s civil society organizations reveal the specificity of this study and its contribution to the literature.

Keywords:

NGOs, Digital Transformations, Social Media, Women’s Organizations, Initiative of Mesarya Women, North Cyprus,

PDF

___

Al, H., (2002). Bilgi Toplumu ve Kamu Yönetiminde Paradigma Değişimi, Bilimadamı Yayınları.
Altunay, A. (2012). Geleneksel Medyadan Yeni Medyaya: Görüntü Yüzeyi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27(33), 33-44.
Bailey, O. G., Cammaert, B., & Carpentier, N. (2008). Understanding Alternative Media, UK: McGraw-Hill Education.
Best, S., & Kellner, D. (1998). La Política Posmoderna Y La Batalla Por El Futuro, Revista de Ciencias Sociales, 5, 1-29.
Castells, M., & Himanen, P. (2001). The Finnish model of the information society. Sitra. Chow, R. (2012). Entanglements, or Trans-medial Thinking about Capture, UK: Duke University Press.
Ciftci, D. (2019). The Application of Solutions Journalism: Strategic Communications and Public Affairs Group in Somalia. Online Journal of Communication and Media Technologies, 9(3), e201914. Erişim: https://www.ojcmt.net/download/theapplication-of-solutions-journalism-strategic-communications-and-public-affairsgroup-in-somalia-5782.pdf
Çiftçi, D. (2018). Communication, Persuasion and Cognition: The Review on Application of the ELM-Model in Political Communication of North Cyprus. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (29. Özel Sayısı), 133-142.
Ciftci, O., Erdem, R., & Ciftci, D. (2017). Information Technologies and Changing Organizational Styles: Virtual Communities. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 7(2), 328-336.Erişim: http://tojdac.org/tojdac/VOLUME7- ISSUE2_files/tojdac_v07i2115.pdf
Dilmen, N. E. (2007). Yeni Medya Kavramı Çerçevesinde İnternet Günlükleri- Bloglar ve Gazeteciliğe Yansımaları, Marmara İletişim Dergisi, 12.
Friedman, L. (2009). U.S. Patent No. 7,519,911. Washington, DC: U.S. Patent and Trademark Office.
Furuncu, D. (2014). Yeni Toplumsal Hareketler, Küreselleşme ve Dijital Aktivizm: Gezi Parkı Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya Politikaları, Ankara: Ütopya.
Işık, F. (2013). Comparison of the use of social network in education between North and South Cyprus. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 103, 210-219.
Jones, S. (1998). Cybersociety 2.0: Revisiting Computer-Mediated Community and Technology, London: Sage.
Karam, A. A., & Saydam, S. (2015). An analysis study of improving brand awareness and its impact on consumer behavior via media in North Cyprus (A case study of fast food restaurants). International Journal of Business and Social Science, 6(1).
Karapınar, K. (2006). ‘Türkiye’de Sayısal Platform Yayıncılığı Ve Digitürk Beklentiler Ve Sorunlar’, Yeni İletişim Ortamları ve Etkileşim Uluslararası Konferansı Kitabı, Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi, İstanbul.
Kaya, T., & Sagsan, M. (2015, October). The Impact of Tacit Knowledge Capacity on Social Media: An Empirical Research on Physicians In North Cyprus. In 12th International Conference on Intellectual Capital, Knowledge Management And Organizational Learning (pp. 133-141).
Kesim, M., (2008). ‘Uzaktan Eğitim Teknolojilerindeki Yönelimler IPV4’, Uluslararası Uzaktan Eğitim Konferansı, Ekim.
Komodromos, M. (2014). A Study of Practıtıoners’ use of Social Media Tools In Cyprus. Journal of Developmental Entrepreneurship, 19(02), 1450011.
Köse, H. (2007). Küresel’akıntıya karşı’sivil arayışlar alternatif medya. Yirmidört Yayınları.
Lovink, G. (2011). Zero Comments Kernels of Critical Internet Culture, Alternative Politics, 3(3), 256-419.
Manovich, L. (2001). Post-Media Aesthetics, Transmedia Frictions, The Digital, the Arts, and the Humanities.
McLuhan, M. (1962). Global Köy, (Çev. Düzgören, B., Ö.), İstanbul: Skala.
Morozov E (2007) The new frontier in human rights. Transitions Online, 27 April. Available at: http://www.tol.org/client/article/18700-the-new-frontier-in-human-rights. html
Morozov, E. (2017). Facebook Ve Twitter Sadece Devrimcilerin Gittiği Yerlerdir. F. Aydoğan (Der.). Yeni medya kuramcılarından yeni medya kuramları içinde (s. 23-27), (Çev. Y. Göksun) İstanbul: Der Yayınları.
Offe, C. (1999), “Yeni Sosyal Hareketler: Kurumsal Politikanın Sınırlarının Zorlanması”, Yeni Sosyal Hareketler, (Ed.Çayır, K.), İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Poster, M. (2018). The second media age. John Wiley & Sons.
Rodriguez, C. (2000). ‘Redeveloping Communication For Social Change. Theory, Practice, Power,’ (pp.147-160), In Civil Society and Citizens’ Media, (Ed. Karin G. Wilkins), Rowman & Littlefield.
Rogers, R. (2005). New Media Effects: Do Formats Organize Networks?, Complexity, 10(5), 22-34.
Soydan, H. (2012). Understanding social work in the history of ideas. Research on Social Work Practice, 22(5), 468-480.
Strauss, A. L. & Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research: Grounded Theory Procedures and Techniques. Newbury Park, CA: Sage.
Themistocleous, K. (2017). Model Reconstruction for 3d Vizualization of Cultural Heritage Sites Using Open Data From Social Media: The Case Study of Soli, Cyprus. Journal of Archaeological Science: Reports, 14, 774-781.
Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi, Ankara: Dost Kitabevi.
Tutar, H.(2000). Kriz ve Stres Ortamında Yönetim. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Underwood, M. (2002). Kamusal Alan Olarak İnternet, Cogito Dergisi, 30.
Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Waltz, M.(2005). Alternative and Activist Media. Edinburg: Edinburgh University