Kamu Kurumlarının Kriz Yönetimi Becerileri: Samsun Büyükşehir Belediyesi Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma

Bu çalışmada, çalışanların tutumları göz önünde bulundurularak Samsun Büyükşehir Belediyesi’nin sahip olduğu kriz yönetim becerilerinin mevcut durumunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Yapılan literatür taraması sonucunda Samsun Büyükşehir Belediyesi örnekleminde kriz yönetimi becerilerinin mevcut durumunu ortaya koyan herhangi bir çalışma bulunamamıştır. Bu yönü ile çalışmanın literatüre katkı sağlaması ve kurumların kriz yönetiminde uygulayacağı faaliyetlere yeni bir yaklaşım sunması beklenmektedir. Araştırmanın örneklemi belirlenirken basit tesadüfi örnekleme yöntemi tercih edilmiş ve 406 katılımcı ile araştırma gerçekleştirilmiştir. Sosyal bilimler alanında kabul gören nicel araştırma yöntemlerinden yüz yüze anket tekniği çalışmanın yöntemi için uygun görülmüş olup, doğrulayıcı faktör analizi, bağımsız iki örneklem t testi, Anova, korelasyon ve regresyon analizleri ile veriler incelenmiştir. Samsun Büyükşehir Belediyesinde görev alan 406 çalışan ise çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır. Bu doğrultuda kurum çalışanlarına geçerliği ve güvenirliği kanıtlanmış anket uygulaması 2018 yılının Kasım ayı içerisinde yapılmıştır. Anket uygulamasından elde edilen veriler analiz edilerek bulgular değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda kurumun çalışanlara karşı daha samimi olması, sürekli karşılıklı iletişimi sağlaması, kriz ve kriz yönetimi ile ilgili uygun eğitimler düzenlemesi gibi faaliyetlerde yetersiz olduğu anlaşılmıştır. Diğer taraftan kurumun kriz yönetim becerilerine ilişkin algı puanlarının katılımcıların cinsiyetine göre anlamlı farklılık sadece kriz dönemi ve kriz sonrası yönetim becerileri alt boyutlarında meydana gelmiştir. Çalışmanın bir diğer sonucuna göre, çalışanların eğitim seviyeleri yükseldikçe kurumdaki kriz durumuna ve kriz yönetim becerilerine olan ilgi ve farkındalığın artabileceği söylenebilir. Çalışmanın genel sonucuna bakıldığında kurumun mevcut kriz yönetim becerilerinin “orta düzeyde” bulunduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kriz, Kriz Yönetimi, Kriz Yönetim Becerileri, Kamu Kurumu, Samsun Büyükşehir Belediyesi

Crisis Management Skill of Public Institutions: A Survey on Employees of Samsun Metropolitan Municipality

In this study, it is aimed to determine the current situation of crisis management skills of Samsun Metropolitan Municipality taking into consideration of manners of employees. As a result of the literature review, no study could be find which showed the current status of crisis management skills in the sample of Samsun Metropolitan Municipality. In this respect, the study is expected to contribute to the literature and provide a new approach to the activities that the institutions will implement in crisis management. Simple random sampling method was preferred when determining the sample of the study and the study was conducted with 406 participants. Face to face questionnaire technique, one of the qualitative research methods accepted in social sciences field, is chosen for study method and data are analysed in terms of confirmatory factor analysis, two unpaired t tests, Anova, correlation and regression analysis. 406 employees of Samsun Metropolitan Municipality constitute the sample of the study. Accordingly, in November 2018 a confidential poll has been conducted to employees of the institution. Findings have been evaluated by analysing data from the poll. It is discovered that the institution has been incapable of doing activities such as being more sincere to its employees, mutual communication and organize training programs about crisis management. On the other hand, perception points of participants related to crisis management skills differ according to gender and this difference occurs only in sub-dimensions of management skills of crisis period and post-crisis. According to another result of the study, it can be said that as the education level of employees increase, interest and awareness of crisis situation and crisis management skills in a institution may arise. Considering general outcome of the study, it is clear that the current crisis management skills of the institution are of “intermediate level”.

Keywords:

Crisis, Crisis Management, Crisis Management Skills, Public Institute, Samsun Metropolitan Municipality,

PDF

___

Akgemci, T. (2015). Stratejik Yönetim. (4. Bs.). Ankara: Gazi Kitabevi.
Aksu, A. ve Deveci, S. (2009). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Kriz Yönetimi Becerileri. E-Journal of New World Sciences Academy, 4(2), 448-464. Erişim adresi: https:// dergipark.org.tr/tr/download/article-file/185946
Arıkan, R. (2013). Araştırma Yöntem ve Teknikleri. (2. Bs.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Aydın, M. D. ve Kılınç, İ. (2004). İşletmelerde Kriz Yönetimi ve İletişimi. Ankara: Turhan Kitabevi.
Bakos, L. (2018). Crisis Management Between Public Relations and The Holonic MultiAgent Approach. Procedia - Social And Behavioral Sciences, (238), 527-534. doi:10.1016/j.sbspro.2018.04.032
Bernhardsdóttir, Á. E. (2015). Crisis-Related Decision-Making and The Influence of Culture on The Behavior of Decision Makers: Cross-Cultural Behavior in Crisis Preparedness and Response. Switzerland: Springer.
Büyükkaracığan, N. (2016). Türkiye’de Yerel Yönetimlerde Kriz ve Afet Yönetim Çalışmalarının Mevzuat Açısından Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, (12), 195-219. Erişim adresi: http://sosyoteknik. selcuk.edu.tr/sustad/article/view/95/77
Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum. (24. Bs.). Ankara: PEGEM Akademi.
Can, H. (2005). Organizasyon ve Yönetim. (7. Bs.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Coombs, W. T. (2001). Teaching The Crisis Management / Communication Course. Public Relations Review, (27), 89-101. Erişim adresi: https://www.sciencedirect.com/ science/article/pii/S0363811101000728
Coombs, W. T. (2015). Ongoing Crisis Communication: Planning, Managing and Responding. (4. Bs.). London: Sage Pablications.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve LISREL Uygulamaları. (2. Bs.). Ankara: PEGEM Akademi.
Demirtaş, H. (2000). Kriz Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23(23), 353- 373. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/kuey/issue/10 373/126950
Dinçer, Ö. (2007). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. (3. Bs.). İstanbul: Alfa Yayınları.
Jaques, T. (2007). Issue Management and Crisis Management: An Integrated, Non-linear, Relational Construct. Public Relations Review, (33), 147-157. doi:10.1016/j. pubrev.2007.02.001
Korkmazyürek, H., ve Basım, H. N. (2009). İş Modeli ve Kriz Yönetimi. Ankara: Siyasal Yayınevi.
Kotwica, K., Hayes, B. ve Correia, D. (Yay. haz.). (2013). Business Continuity: Playbook. (2. Bs.). United Kingdom: Elsevier.
Küçük, O. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: SAGE Matbaacılık.
Lott, M. K. (2012). Crisis Management Plans in Higher Education: Commonalities, Attributes, and Perceived Effectiveness (Doktora Tezi). ProQuest veri tabanından erişildi.
Ozcan, S. (2015). Key Factors Affecting Crisis Management Effectiveness in The Public Sector (Doktora Tezi, Southampton Üniversitesi). Erişim adresi: https://eprints.soton. ac.uk/383982/
Özdevecioğlu, M. (2002). Krizlerin İşletmelerin Yönetsel ve Örgütsel Yapısı Üzerindeki Olumsuz Etkileri ve Kayseri Sanayi İşletmelerinde Yapılan Bir Araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (19), 93-114. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/erciyesiibd/issue/38173/440991
Özsezer, S. (2014). Liselerde Kriz Yönetimine İlişkin Yönetici ve Öğretmen Görüşleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
Patan, G. N. (2009). İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Stratejisinin Önemi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Pira, A. ve Sohodol, Ç. (2004). Kriz Yönetimi. (1. Bs.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Sezgin, E. (2012). İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Liderlik. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Şimşek, M. Ş. (1998). Yönetim ve Organizasyon. (4. Bs.). Konya: Damla Matbaacılık.
Tekin, M. ve Öztürk, A. (2010). Kriz ve Marka İletişimi. Konya: Eğitim Akademi Yayınları.
Türk Dil Kurumu (2019). Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/ Erişim tarihi: 17.01.2019.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi, (2. Bs.). Ankara: Detay Yayıncılık.
Wynne, S. A. (2009). FELE Florida Educational Leadership. Boston: XAMonline.
Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal Bilimlerde Faktör Analizi ve Geçerlilik: Keşfedici ve Doğrulayıcı Faktör Analizlerinin Kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46, 74-85. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/p ub/ iuisletme/issue/32177/357061