Sevil AY, Nurdan BAYKUŞ, Cevdet Emin EKİNCİ

BEDENSEL ENGELLİLER AÇISINDAN BİR EĞİTİM KURUMUNUN ULAŞILABİLİRLİK VE KULLANILABİLİRLİĞİNİN İNCELENMESİ

Bu çalışma bir eğitim kurumunun mekansal olarak bedensel engelliler açısından uygunluğunu araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada eğitim yapılarının bedensel engellilere yönelik düzenlemeler hakkında bazı araştırmalar yapılarak bir yükseköğretim kurumuna ait eğitim binası ve yerleşkesi incelenmiştir. Biyoharmoloji bilimi doğrultusunda engelli bireylerin gereksinimleri dikkate alınmıştır. İnceleme kriterleri ise engelliler için tasarım kriterleri ve biyoharmolojik mekânsal nitelikler doğrultusunda belirlenmiştir. Eğitim kurumunun bulunduğu yerleşkede görme engelli bireyler için hissedilebilir uyarı ve takip yüzeylerinin kullanıldığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra asansör, rampalar ve engelli bireylere özgü tuvaletlerin mevcut olduğu görülmüştür. İncelenen yükseköğretim kurumu ve bulunduğu yerleşkede engelli bireylerin idari birimlere, dersliklere, laboratuvarlara, atölyelere, kantin ve yemekhaneye ulaşımlarının sorunsuz bir şekilde sağlanabileceği tespit edilmiştir. Ayrıca bu birimlerin kullanılabilirlik bakımından da engelli bireyler açısından uygun olarak tasarlandığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Biyoharmoloji, Mekansal Kriterler, Eğitim Yapıları, Bedensel Engelliler, Engelli Bireyler, Bedensel Engelliler

PDF

___

1. Ay, S., (2013). İlköğretim Birinci Kademe Eğitim Yapılarının Biyoharmolojik Uygunluk Değerlerinin Deneysel Olarak Değerlendirilmesi Elazığ İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
2. Ay, S. ve Ekinci, C.E., (2016). Evaluation of Thermal Comfort Conditions in Terms of Educational Environment and Users. International Conference on Natural Science and Engineering (ICNASE’16). Kilis, Tam Metin Tebliğler, pp:552-564.
3. Brophy, J., (1988). Educating teachers about managing classrooms and students. Teaching and Teacher Education, 4(1):1-18.
4. Bulgren, J.A. and Carta, j.j., (1992). Examining the Instructional Contexts of Students with Learning Disabilities. Exceptional Children, 59(3):182-191.
5. Çağlayan Gümüş, D., (2007). Türkiye’de Engelliler İçin Ulaşılabilirlik Mevzuatı, Dosya 04, TMMOB Mimarlar Odası Ankara Şubesi, ss:18-22.
6. Ekinci, C.E., (2007). Biyoharmoloji, Elazığ: Data Yayın Evi.
7. Greenwood, C.R., Carta, J.J., Kamps, D. & Delquardi, J., (1997). Ecobehavioral Assessment Systems Software (EBASS), Practitioner’s Manual. Version 3.0. Juniper Gardens Children’s Project. University of Kansas.
8. Montello, D.R., (2007). The Contribution of Space Syntax to a Comprehensive Theory of Environmental Psychology. Proceedings, 6th International Space Syntax Symposium, İstanbul.
9. Mülayim, A., (2009). Bedensel Özürlüler İçin Mimari Mekan Tasarımı. Yüksek Lisans Tezi. Edirne: Tırakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
10. Tunay, M., Melemez, K. ve Dizdar, E.N., (2005). Yüksek öğrenimde kullanılan Okul sıra ve masalarının Antropometrik Tasarımı (Bartın Orman Fakültesi Örneği). Teknoloji Dergisi. Cilt 8, Sayı 1, ss:93-99.
11. Yılmaz, B., (2005). Bedensel Engelli Çocukların Temel Eğitim Okullarında Eğitim Alabilmesi İçin Gereken Mimari Düzenlemeler. S.Ü. Müh.-Mim. Fak. Derg., c.20, s.3, ss:73-84.
12. Resmi Gazete, (2010). Sosyal Hizmetler Ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Özürlülerin Bakımı, Rehabilitasyonu ve Aile Danışmanlığı Hizmetlerine Dair Yönetmelik (3 Eylül 2010). Sayı: 27691 madde:4/i.
13. https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/9260/mod_resource/content/0/engelliler-icin-evrensel-standartlar-kilavuzu.pdf (Erişim Tarihi: 08.05.2017).