TÜRKİYE'DE ULAŞTIRMA ARACI SEÇİMİNDE ETKİLİ OLAN ETKENLER VE DEMİRYOLLARININ REKABET EDEBİLİRLİĞİ

Bu çalışma, tüketicilerin seyahat davranışlarıyla veya daha spesifik olarak ulaştırma modeli/aracı seçimini etkileyen değişkenlerle ilgili geniş ölçekli araştırmalarda kullanılabilecek etkenlerin belirlenebilmesi amacıyla yapılmıştır. Söz konusu etkenlerin çapraz bir şekilde sınanması için, Türkiye’de kullanılan dört tip ulaştırma aracı da değerlendirmeye dahil edilmiştir. Turizm ve Seyahat İşletmeciliği alanındaki 33 akademisyenin panelist olarak katıldığı iki turlu bir Delfi Sorgulama Paneli düzenlenmiştir. Sorgulamada kullanılan, on dört etkenin tamamı, daha geniş ölçekli bir araştırmada kullanılabilecek düzeyde tutarlı sonuçlar vermiştir. Trenler güvenlik, ekonomiklik, sosyallik ve çevreyle dost olma etkenlerinde diğer ulaştırma araçlarına göre en iyi durumdadırlar. Dakiklik, konfor, coğrafya ve altyapı, hizmet, erişilebilirlik, hız, mesafe, esneklik ve prestij gibi etkenlerde ise en zayıf durumdadır. Çalışmanın sonunda sonuçlardan yola çıkılarak demiryolları için bir pazarlama stratejileri çerçevesi önerilmektedir

Anahtar Kelimeler:

Ulaştrma, ulaştrma modeli, demiryolu, seyahat davranş

TÜRKİYE'DE ULAŞTIRMA ARACI SEÇİMİNDE ETKİLİ OLAN ETKENLER VE DEMİRYOLLARININ REKABET EDEBİLİRLİĞİ

Keywords:

-,

PDF

___

Barutçugil, İ.S., (1986), Turizm Ekonomisi ve Turizmin Türk Ekonomisindeki Yeri, Bursa.

Commision of The European Communities, (2002), Towards an Integrated European Railway Area,COM (2002) 18 Final, Brüksel.

Cook, R. A., J.J. Margua, L. J. Yale, (2002), Tourism:The Business of Travel, Prentice Hall, U.S.A.

Gürdal, M., (1987), Ulaştırma Ekonomisi, Coşkun Matbaası, Aydın.

Holloway, C., (1998), The Business of Tourism. Fifth Edition, Longman Publishing. New York

Http://europa.eu.int/comn/transport/rail/interoperability/interope_en.htm, 10.04.2006 ISSN 1300-2503

Lock, A., (1987), “Integrating Group Judgments in Subjective Forecasts,” Judgmental Forecasting, G. Wright, P. Ayton (Eds.) John Wiley&Sons. London. Pp.109-127.

OOPEC (Office for Offical Publications of The European Communities) (2001), European Transport Policy for 2010: Time to Decade, White Paper, L- 2985, Luxemburg.

Parenté, F.J., J.K.A. Parenté, (1987), Delphi Inquiry Systems, Judgmental Forecasting, G. Wright, P. Ayton (Eds.) John Wiley&Sons. London. Pp. 129-156.

Prideaux, B., (2001), ”Link Between Transport and Tourism. Past, Present, Future”, Tourism in The 21st Century, B. FAULKNER, G. MOSCARDO, E. LAWS (Ed.), Continuum, London.

Şahbaz, R.P., (2004), “ Türkiye Cumhuriyeti’nin 80 Yılında Ulaştırma, 1923-2003”, G.U. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, pp. 189-208.

Şahbaz, R.P., S. Yüksel, (2005), “Avrupa Birliğinde Demiryolu Ulaştırması İle İlgili Politikalar ve Türkiye’nin Durumu”, Müzakere Sürecinde Avrupa Birliği ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu, Gazi Üniversitesi Avrupa Birliği Araştırma ve Uygulama Merkezi, Ankara.

Şahbaz, R.P., S. Yüksel, (2006), Avrupa Birliğinde Demiryolu Ulaştırması, Standartlar, Politikalar, Hedefler, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

T.C. Ulaştırma Bakanlığı, (1998), 9. Ulaştırma Şurası: Komisyon Raporları, Başbakanlık Basımevi, Ankara

TCDD APK Dairesi Başkanlığı, (2005), T.C. Devlet Demiryolları İstatistik Yıllığı 2000- 2004,

TÜBİTAK (2003), Vizyon 2003 Ulaştırma ve Turizm Ön Raporu, Ankara

Wheelwright, S.C., S. Makridakis, (1980), Forecasting Methods for Management, 3rd Ed., John Wiley&Sons, New York,

www.tcdd.gov.tr, 11/05/2006