EĞİTİM KURUMLARINDA TEKNOLOJİ İLE DEĞİŞİM SÜRECİ: BİR YÜKSEKÖĞRETİM KURUMU ÖRNEĞİ

Bilgi ve iletişim teknolojilerinin geliştiği son yıllarda geçmiştekinden daha fazla bilgi üretilirken yaşanan bu gelişmeler bireylerin hayat tarzlarını, bilgiyi elde etmekteki ihtiyaç durumlarını ve düşüncelerini değiştirmektedir. Teknolojinin gelişimine paralel olarak ortaya çıkan değişimler sonunda küreselleşmeden en çok eğitim kurumları etkilenmektedir. Her an bireylerin yanında olan teknolojik aletler, kurum ve bireylerin gelişim yolunda etkin ve üretken bir yapıya sahip olmaları için e-öğrenme araçlarının kullanımını da artırmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de bir yükseköğretim kurumunda teknoloji ile dönüşümün uzaktan eğitim tabanlı olarak nasıl uygulanabileceği araştırılmıştır. Bu bağlamda uzaktan eğitime geçiş ve değişim yönetimi süreci, sürecin kuruma, yöneticilerine, öğretim elemanlarına etkileri, elde edilen verilerin Türkiye’de yükseköğretimde yer alan başka kurumlarda da kullanılabilecek bir süreç modeli olup olmadığının tartışılması amaçlanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre teknoloji ile dönüşümde kilit role sahip olan okul yöneticilerinin yaklaşımlarının değişim sürecinde önem taşıdığı, okul yöneticilerinin ve öğretim elemanlarının aynı strateji doğrultusunda hareket etmelerinin araştırma konusu üniversitede gerçekleştirilen dönüşümün başarısını etkilediği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Değişim, Dönüşüm, Yönetim, Yükseköğretim, Uzaktan Eğitim

THE PROCESS OF CHANGE THROUGH TECHNOLOGY IN EDUCATIONAL INSTITUTIONS: A SAMPLE FROM A HIGHER EDUCATION INSTITUTION

Recent technological developments have forced more information to be produced when compared to the last years, and have also changed the lifestyles of individuals, their needs of acquiring knowledge and the way they think. Educational institutions are the most affected by the globalization that emerges parallel to such technological developments. Accordingly, the use of technologies accessible at anytime and anywhere by such institutions and individuals has been increased in order to be effective and productive. In this study, it was investigated how transformation with technology process based on distance education could be applied in a higher education institution in Turkey. With this purpose, it was discussed the possibility of using the same steps in the other higher education institutions by explaining the overall process of switching to distance education and managing the change, and its effects to the institution, administrators and teaching staff. According to the results, it was obtained that opinions of administrators who had a key role in transforming with technology were important in the process of change, and administrators and instructors acting with the same strategy influenced the success of transformation.

Keywords:

Change, Transformation, Management, Higher Education, Distance Education,

PDF

___

Akça, G. (2015). Design, development and validation of massive online urban awareness course / Kitlesel online kent farkındalığı dersinin tasarlanması, geliştirilmesi ve değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi.
Aytaç, T. (2002). Post Modern Eğitim Yöneticisi. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu (s. 59). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimler Fakültesi Yayınları.
Barnes, D. (2015, Şubat 16). http://daibarnes.info. 4 16, 2015 tarihinde http://daibarnes.info: http://daibarnes.info/blog/assessing-the-integration-of-technology-in-learning-part-1/ adresinden alındı
Bingimlas, K. A. (2009). Barriers to the successful Integration of ICT in Teaching and Learning Environments: A review of the Literature. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 5(3), s. 235-245.
Budak, G., & Budak, G. (2012). İşletme Yönetimi. Ankara: Barış Yayınları.
Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitim Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
Care, W. D., & Scanlan, M. J. (2001). Planning and managing the development of courses for distance delivery: Result from a qualitative study. Online Journal of Distance Learning Administration, 4, s. 1-8.
Cebecioğlu, C. (2006). SWOT Analizi ve Bir İşletme Üzerine Uygulama. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Cuban, L. (2015, Nisan 16). Leadership for Student Learning: Urban School Leadership--Different in Kind and Degree. Leadership for Student Learning: Urban School Leadership--Different in Kind and Degree, 19. ERIC. https://eric.ed.gov/?id=ED459300 adresinden alındı
Çelikten, M. (2000). Okul Yöneticilerinin Değişim Yönetimi Becerileri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 19(26).
Çiftçi, T. (2011). Strateji ve Stratejik Yönetim Kitabı. İstanbul.
Drucker, P. F. (2003). Geleceğin Toplumunda Yönetim. İstanbul: Hayat Yayınları.
Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde Değişim Yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Ertmer, P. A., & Ottenbreit-Leftwich, A. (2010). Teacher Technology Change: How Knowledge, Confidence, Beliefs, and Culture Intersect. 255-284. ERIC. Nisan 20, 2015 tarihinde http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15391523.2010.10782551 adresinden alındı
Fullan, M. (2001). The new meaning of educational change (3 b.). New York: Teacher College Press.
Girginer, N. (2002). https://aof20.anadolu.edu.tr. Nisan 17, 2015 tarihinde Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi: https://aof20.anadolu.edu.tr/bildiriler/Nuray_Girginer.doc adresinden alındı
Göktalay, Ş. B., & Ocak, M. A. (2006). Faculty Adoption of Online Technology in Higher Education. TOJET, 5(4). http://search.proquest.com/docview/1288365226?pq-origsite=gscholar adresinden alındı
Institute of Industrial Engineering. (2015, 4 10). http://www.iienet2.org. Institute of Industrial Engineering: http://www.iienet2.org/Details.aspx?id=3290 adresinden alındı
James, C., & Connolly, U. (2000). Effective Changes in Schools. New York: Curran Publishing.
Johnson, L., Becker, A., Estrada, V., & Freeman, A. (2014). NMC Horizon Report. USA: The New Media Consortium. http://www.nmc.org/publication/nmc-horizon-report-2014-higher-education-edition/ adresinden alındı
Jones, C. (1992). Developing A Total Quality Strategy. Management Services, 36, 23-27.
Karip, E. (1996). Etkili Eğitim Sistemlerinin Geliştirilmesi 2. Pegem Yayıncılık.
Kavrakoğlu, İ. (1994). Sinerjik Yönetim. İstanbul: Kalder Yayınları.
Kertil, M. (2008). Matematik Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerilerinin Modelleme Sürecinde İncelenmesi Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
Kezar, A. J., & Eckel, P. D. (2002, 7-8). The Effects of Institutional Culture on Change Strategies in Higher Education: Universal Principles or Culturally Responsive Concepts? The Journal of Higher Education, s. 435-460.
Kotter, J. P. (2012). Esaslar. İstanbul: Optimist Yayınları.
Marshall, S. (2010). Change, technology and higher education: are universities capable of organisational change? ALT-J, Research in Learning Technology(18), 179-192.
McLaughlin, J. A., Chen Wang, L.-C., & Beasley, W. A. (2008, Mart 7). Transforming the College through Technology: A Change of Culture. Innovative Higher Education, 33(2), s. 99-109. doi: 10.1007/s10755-008-9065-0
McLaughlin, L. M. (2001, Nisan 2). The School Principal as Change Agent: An Explanatory Case Study. Nisan 5, 2015 tarihinde http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED456516.pdf adresinden alındı
Morrison, K. (1998). Management Theories forEducational Change. London: Paul Chapman Publishing Ltd. London.
Norton, P. (1994). Integrating technology in schools: a cohort process for graduate level inquiry. Journal on Information Technology for Teacher Education, 3(2), s. 163-174.
Patsula, P. J. (2002, 2 1). Web Usability and Information Design Issues. 4 14, 2015 tarihinde www.patsulamedia.com: http://www.patsulamedia.com/usefo/usableword/report20020201_mediaselection_criteria.shtml adresinden alındı
Patton, M. Q. (1990). Qualitative Evaluation. Beverly Hills: Sage. Nisan 3, 2015 tarihinde http://legacy.oise.utoronto.ca/research/field-centres/ross/ctl1014/Patton1990.pdf adresinden alındı
Pearson Türkiye e-Bülteni. (2015, Mart 31). Pearson Türkiye E-bülteni. İstanbul: Pearson. Nisan 15, 2015 tarihinde http://geleceknesilogrenme.com/wp-content/uploads/2015/04/PEARSON-2.pdf adresinden alındı
Peker, Ö. (1995). Yönetimi Geliştirmenin Sürekliliği. TODAİE Yayını, 33.
Peker, Ö., & Aytürk, N. (2000). Etkili Yönetim Becerileri Öğrenilebilir ve Geliştirilebilir. Ankara: Yargı Yayınevi.
Pinantoan, A. (2017, 2 15). InforMed. www.opencolleges.edu.au: http://www.opencolleges.edu.au/informed/teacher-resources/resources-for-distance-education/ adresinden alındı
Pries, C., & Stone, M. (2004). Managing CRM implementation with consultants-CRM or change management? Journal of Change Management, 4(4), 351-370.
Sağlam, M. (1982). Örgütsel Değişme (Cilt 185). Ankara: TODAİE Yayınları.
Spitulnik, N. R. (2015, Nisan 2). How elementary principals perceive the changes in their roles and their schools as a result of Massachusetts education reform. UMI Dissertations Publishing. Nisan 11, 2015 tarihinde http://search.proquest.com/docview/230587137 adresinden alındı
Tetenbaum, T. J. (1998). Shifting paradigms: From Newton to chaos. Organizational dynamics, s. 21-32. Mart 2, 2015 tarihinde http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0090261698900031 adresinden alındı
The Northeastern University Online Best Practices Guide. (2012). http://www.northeastern.edu/. Mart 16, 2015 tarihinde http://www.northeastern.edu/nuolirc/wp-content/uploads/2013/10/Best-Practices-Guide-10-23.pdf adresinden alındı
Tondeur, J., Braak, J., Ertmer, P. A., & Ottenbreit-Leftwich, A. (2015). Understanding the relationship between teachers’ pedagogical beliefs and technology usein education: A systematic review of qualitative evidence. Article in Educational Technology Research and Development. doi:10.1007/s11423-016-9481-2
Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim (1 b.). Ankara: Nobel Yayınevi.
Varol, N. (2013). Bilişim Teknolojilerinin Eğitim Kurumlarında Kullanımları ve Eğitimcilerin Rolü. Retrieved 2015 йил 1-5 from http://ab.org.tr/: http://ab.org.tr/ab02/program/41.html
Williams, P. E. (2003). (Roles and Competencies for Distance Education Programs in Higher Education Institutions. The American Journal of Distance Education, 45-57.
Balaban, M. E. (2015, Şubat 22). Dünyada ve Türkiye'de Uzaktan Eğitim ve Bir Proje Önerisi, http://docplayer.biz.tr/497992-Dunyada-ve-turkiye-de-uzaktan-egitim-ve-bir-proje-onerisi-prof-dr-m-erdal-balaban.html adresinden alındı