Hüseyin ÖZGÜR, Burcu DEMİRDÖVEN, Büşra KAYA

DİJİTAL BİLGİ VE İLETİŞİM TEKNOLOJİLERİNE (BİT) DAİR KEŞFEDİCİ BİR ÇÖZÜMLEME: PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ (PAU) SİYASET BİLİMİ VE KAMU YÖNETİMİ (SBKY) ÖRNEĞİ

Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi (SBKY) eğitiminde Bilgi ve İletişim Teknolojileri (BİT) yaygınlaşmaktadır. Keşfedici yönteme dayalı bu çalışmada yüksek öğretim düzeyinde geçerli BİT’lerin ve eğitim yazılımlarının tek bir üniversitenin (Pamukkale Üniversitesi / PAÜ) tek bir enstitü anabilim dalındaki (EABD) ve bölümündeki durumu araştırma ekibince geliştirilen özgün çerçevede irdelenmektedir. Örneklem PAÜ SBKY EABD ve bölümü, zaman aralığı 2010-2022’dir. Çalışma bu EABD ve Bölümdeki eğitim-öğretim faaliyetlerindeki dijital BİT’i arz yönlü temelde irdeleyici, keşfedici, çerçeve çizici ve yenilik getirici şekilde ele almaktadır. Türkiye özelinde eğitim-öğretim teknolojilerinde tek bir bölümdeki dijital BİT’lerin çeşitli faaliyetler, stratejiler, uygulamalar ve dersler gibi konulara odaklanan eserler sınırlı sayıdadır. Birinci el ve derinlemesine bilgi sağlayan bu tür araştırmalar parçadan bütüne gidişte daha somut bilgiler ve daha çok sayıdaki örneklerden istifade yoluyla toparlayıcı eserler üretimine destek verebilir. Tartışma ve sonuç kısmında BİT’lerin yükseköğretimde özellikle sosyal bilimler özelinde yaygın kullanımının getirdiği avantajlara ve dezavantajlara da yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Dijital Teknolojiler ve Mobil Uygulamalar, Bilgi ve İletişim Teknolojileri (BİT’ler), Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Eğitimi, Yüksek Öğretim, Pamukkale Üniversitesi SBKY Bölümü, Keşfedici Çalışma., Digital Technologies and Mobile Applications, Information and Communication Technologies (ICTs), Political Science and Public Administration (PSPA) Education, Higher Education, Department of PSPA of Pamukkale University, Exploratory Research.

AN EXPLANATORY STUDY ON DIGITAL INFORMATION AND COMMUNICATION TECHNOLOGIES (ICTS): THE CASE OF PAMUKKALE UNIVERSITY (PAU) POLITICAL SCIENCE AND PUBLIC ADMINISTRATION (PSPA)

Applications based on information and communication technologies (ICT) are becoming more common in Political Science and Public Administration (PSPA) programs. The use of ICTs and educational software at the higher education level in a single institute department (ID) and department of a single university are explored in this study, which uses the exploratory method. The PAU undergraduate and graduate PSPA programs were chosen as the case, with the period 2010-2022, a decade. In this context, this exploratory and unique study reveals the use of digital ICTs in a single department and its affiliated institute programs as a whole and focuses on the supply side. In Turkey, a limited number of works focus on a group or various activities, strategies, uses, and lessons in a single section in digital ICT and educational technologies. By providing first-hand and in-depth information, such articles can support the inductive technique by making use of more concrete information and more examples in going from part to whole. The benefits and drawbacks of using ICTs in higher education, particularly in the social sciences, are discussed in the discussion and conclusion sections.

Keywords:

Digital Technologies and Mobile Applications, Information and Communication Technologies (ICTs), Political Science and Public Administration (PSPA) Education, Higher Education, Department of PSPA of Pamukkale University, Exploratory Research.,

PDF

___

Akıllı, S., Babaoğlu, C. ve Demircioğlu, M. A. (2013). Araştırmacıların ve lisans öğrencilerinin görüşleri ışığında e-Devlet eğitiminde güncel gelişmeler. Akdeniz İİBF Dergisi, (26), 120-144. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/372794
Akman, E. ve Kocaoğlu, M. (2019). Kamu Yönetimi lisans eğitiminde teknoloji kullanımı: Ahi Evran, Çankırı Karatekin ve Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversiteleri örneği. Uluslararası Yönetim, İktisat ve İşletme Dergisi, 15(1), 118-142. https://doi.org/10.17130/ijmeb.2019149862
Albayrak A. (2020). Doğal dil işleme teknikleri kullanılarak disiplinler arası lisansüstü ders içeriği hazırlanması., Bilişim Teknolojileri Dergisi, 13(4), 373-383. https://doi.org/10.17671/gazibtd.714447
Altıparmak, M., Kurt, İ. D. ve Kapıdere, M. (2011). E-öğrenme ve uzaktan eğitimde açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. Akademik Bilişim’11- XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri (319-327). Malatya: İnönü Üniversitesi. https://ab.org.tr/ab11/kitap/altiparmak_kurt_AB11.pdf
Aslan, O. E., Akdoğan, S., Tangör, B., Özge, H. ve Altunoğlu, A. (Derl.) (2011). KAYFOR 2010: Kamu Yönetimi ve Teknoloji, Ankara: TODAİE. ISBN: 9789758918423
Avella, J. T., Kebritchi, M., Nunn, S. G., & Kanai, T. (2016). Learning analytics methods, benefits, and challenges in higher education: A systematic literature review., Online Learning, 20(2), 13-29. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1105911.pdf
Aydın, C. Ç. ve Biroğul, S. (2008). E-öğrenmede açık kaynak kodlu öğretim yönetim sistemleri ve Moodle. Gazi Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2), 31-36. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/75238
Babaoğlu, C. ve Demircioğlu, M. A. (2012). Türkiye Kamu Yönetimi bölümlerinde e-Devlet derslerinin durumu. M. Z. Sobacı ve M. Yıldız (Eds.), E-Devlet (129-160) içinde. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. ISBN: 9786051333250
Bilgiç Doğan, H. G. (2014). Yükseköğretim Kurumlarında Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Programları Bileşenleri: Uygulamalar ve Sorun Alanları. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi. http://www.openaccess.hacettepe.edu.tr/
Bower, M., Hedberg, J. G., & Kuswara, A. (2010). A framework for Web 2.0 Learning Design. Educational Media International, 47(3), 177-198. https://doi.org/10.1080/09523987.2010.518811
Bozkurt, A. (2016). Öğrenme analitiği: e-Öğrenme, büyük veri ve bireyselleştirilmiş öğrenme. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, AUAd, 2(4), 55-81. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/402115
Bozkurt, A., & Sharma, R. C. (2020). Emergency remote teaching in a time of global crisis due to CoronaVirus pandemic. Asian Journal of Distance Education, 15(1), i-vi. https://www.asianjde.com/ojs/index.php/AsianJDE/article/view/447
Britain S., & Liber, O. (2004). A framework for the pedagogical evaluation of eLearning environments. Educational Cybernetics: Reports, Paper 2. http://digitalcommons.bolton.ac.uk/-iec_reports/2
Carvalho, A., Areal, N., & Silva, J. (2011). Students’ perceptions of Blackboard and Moodle in a Portuguese University. British Journal of Educational Technology, 42(5), 824-841. https://doi.org/10.1111/j.1467-8535.2010.01097.x
Cheung, K. S. (2006). A Comparison of WebCT, Blackboard and Moodle for the teaching and learning of continuing education courses. In P. Tsang, R. Kwan & R. Fox (Eds.), Enhancing Learning through Technology: International Conference on Teaching and Learning (219-228). Hong Kong. https://doi.org/10.1142/9789812772725_0018
Chirumamilla, A., & Sindre, G. (2021). E-exams in Norwegian higher education: Vendors and managers views on requirements in a digital ecosystem perspective. Computers & Education, 172, Article 104263. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2021.104263 Costello, E. (2013). Opening up to open source: Looking at how Moodle was adopted in higher education. Open Learning: The Journal of Open, Distance and e-Learning, 28(3), 187-200. https://doi.org/10.1080/02680513.2013.856289
Coşkun, R., Altunışık, R. ve Yıldırım, E. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı, 9. Baskı, Sakarya Yayıncılık, Sakarya.
Çetin Kaya, Y., Kaya, M., ve Özkan Yıldırım, S. (2014). Lokasyon tabanlı mobil kampüs uygulaması ve kullanılabilirlik değerlendirmesi. UYMS 2014 (222-232). Ankara: ODTÜ Enformatik Enstitüsü. http://ceur-ws.org/Vol-1221/23_Bildiri.pdf
Çiçek, S. (2019). Türkiye’de Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Eğitim-Öğretimi: Alanyazınsal Gelişim ve Eğilimler, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Pamukkale Üniversitesi. http://acikerisim.pau.edu.tr/xmlui/handle/11499/28649 Çiner, C. U. (2015). Kamu Yönetimi eğitimi ve öğretimi literatürü üzerine bir çözümleme. M. Okcu, B. Parlak ve E. Akman (Eds.), Kamu Yönetimi Eğitimi: Geçmişten Geleceğe Küresel ve Ulusal Perspektifler (3-24) içinde. Bursa: Ekin. ISBN: 9786053272236
Despotović-Zrakić, M., Marković, A., Bogdanović, Z., Barać, D., & Krčo, S. (2012). Providing adaptivity in Moodle LMS courses. Educational Technology & Society, 15(1), 326-338. https://www.jstor.org/stable/jeductechsoci.15.1.326
Dikmen, S. ve Bahçeci, F. (2020). Covid-19 Pandemisi sürecinde yükseköğretim kurumlarının uzaktan eğitime yönelik stratejileri: Fırat Üniversitesi örneği. Turkish Journal of Educational Studies, 7(2), 78-98. http://www.selcuk.edu.tr/duyuru.aspx?h=68973
Dillenbourg, P., Schneider, D., & Synteta, P. (2002). Virtual Learning Environments. 3rd Hellenic Conference Information & Communication Technologies in Education, Rhodes, 3-18. https://www.etpe.gr/wp-content/uploads/pdfs/etpe172.pdf
Elçiçek M. ve Bahçeci F. (2017). Mobil öğrenme yönetim sisteminin öğrenenlerin akademik başarısı ve tutumları üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1695-1714. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/348774 Erdoğan, G. (2018). Planlama eğitiminde stüdyo deneyimleri. Muğla (Menteşe) stüdyosu. Megaron, 13(4) 651-664. https://doi.org/10.5505/MEGARON.2018.57689
Fox, R., Yuen, A., Evers, C., Lau, H. F., & Deng, L. (2006). Faculty perceptions of ICT benefits. In R. Kwan, R. Fox, F. T. Chan, & P. Tsang (Eds.), Enhancing Learning through Technology (1-10). Hong Kong: World Scientific. https://doi.org/10.1142/6258
Gökçen B., G. Sürek, N. Korkmaz ve Kantar, M. (2013). Açık kaynak kodlu eğitim yönetim sistemleri: Sakai ve Moodle karşılaştırılması. XV. Akademik Bilişim Konferansı (819-821). Antalya: Akdeniz Üniversitesi. https://ab.org.tr/ab13/kitap/eski/246.pdf
Göktaş, Y., Yıldırım, Z. ve Yıldırım, S. (2008). Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin eğitim fakültelerindeki durumu: Dekanların görüşleri. Eğitim ve Bilim, 33(149), 30-50. http://213.14.10.181/index.php/EB/article/view/638/109
Hernández-García, Á., & Navas, I. S. (2017). GraphFES: A web service and application for Moodle Message Board Social Graph Extraction. In B. K. Daniel (Ed.), Big Data and Learning Analytics in Higher Education (167-194). Switzerland: Springer International, Switzerland. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-319-06520-5_11
Hosein, A., Ramana, R., & Jones, C. (2010). Learning and living technologies: A longitudinal study of first‐year students’ frequency and competence in the use of ICT. Learning, Media and Technology, 35(4), Learning, the Net Generation and Digital Natives, 403-418. https://doi.org/10.1080/17439884.2010.529913
Hung, L., Chou, C., Chen, C-H., & Own, Z-Y. (2010). Learner readiness for online learning: Scale development and student perceptions. Computers & Education, 55(3), 1080-1090. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2010.05.004
Hung, M.-L. (2016). Teacher readiness for online learning: Scale development and teacher perceptions. Computers & Education, 94, 120-133. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2015.11.012
Huysman, M. H., & Gerrits, J. W. M. (1998). ICT and Project-Based Education: Some Findings from an Exploratory Research Study, Research Memorandum; No. 1998-51A. FEWEB. https://ideas.repec.org/p/vua/wpaper/1998-51a.html
Ifenthaler, D., & Gibson, D. (2020). Adoption of Data Analytics in Higher Education Learning and Teaching, Springer International Publishing, Switzerland. https://doi.org/10.1007/978-3-030-47392-1
Işık, A. H., Karacı, A., Özkaraca, O. ve Biroğul, S. (2010). Web eş zamanlı (senkron) uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı analizi. Akademik Bilişim’10 Bildirileri (361-368). Muğla: Muğla Üniversitesi. https://ab.org.tr/ab10/kitap/isik_karaci_AB10.pdf
İslim, Ö. F. (2015). The Use of Immediate Feedback System in College Classrooms: A Multiple Case Study. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi. https://open.metu.edu.tr/handle/11511/25261
Kandemir, O. (2014). Türkiye’de yükseköğretim düzeyinde uzaktan eğitim uygulamaları: Eğitimde fırsat eşitliği ve ekonomik kalkınma. Electronic Turkish Studies, 9(5), 1155-1176. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6850
Karkin, N., & Gurses, F. (2021). An analysis of the Public Administration curricula in Turkey: Realities, expectations, and attitudes towards novel courses. Teaching Public Administration (TPA), 40(3), 366-387. https://doi.org/10.1177/0144739421997514
Kaya Bensghir T. (2011). Yönetişim Bilişim Sistemleri disiplininin Yönetim Bilimi ile kuramsal etkileşimleri. O. E. Aslan (Ed.), KAYFOR (8) 2010: Kamu Yönetimi ve Teknoloji (628-648). Ankara: TODAİE.
Kaya Bensghir, T. (1995). Kamu görevlileri yetiştirilmesinde Bilgi Teknolojileri eğitimi. Kamu Yönetimi Disiplini Sempozyumu Bildirileri, Cilt -II (305-326). Ankara: TODAİE.
Kaya, G. ve Koçak Usluel, Y. (2011). Öğrenme-öğretme süreçlerinde BİT entegrasyonunu etkileyen faktörlere yönelik içerik analizi. DEÜ Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (31), 48-67. https://dergipark.org.tr/en/pub/deubefd/issue/25120/265257
Kilis, S., Rapp, C. ve Gülbahar, Y. (2014). Eğitimde sosyal medya kullanımına yönelik yükseköğretim düzeyindeki eğitmenlerin algısı: Türkiye-Almanya örneklemi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education / JITTE, 3(3), 20-28. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/231324
Kiriş, H. M. ve Gül, H. (2021). Türkiye’de Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi bölümleri: 2018 sıralaması ve karşılaştırmalı analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(3), 313-337. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1752822
Kohen, A. (2013). Teaching political theory with Twitter. The pedagogy of social networking. In R. W. Glover, & D. Tagliarina (Eds.), Teaching Politics Beyond the Book, Film, Texts, and New Media in the Classroom (253-264). New York: Bloomsbury Academic.
Kokoç, M. (2016). E-Öğrenme Ortamlarında Bir Öğrenme Analitiği Aracı Olarak Öğrenme Panelleri ile Etkileşimin Öğrenme Çıktılarıyla İlişkisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Kol, E. (2015). Farklı Programlardaki Öğretim Elemanlarının Uzaktan Eğitim Ortamlarına Uyum Aşamalarının İncelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi.
Köseoğlu, Ö. (2011). Öğretim teknolojilerindeki gelişmelerin Kamu Yönetimi öğretimine yansımaları üzerine bir değerlendirme. KAYFOR 2010: Kamu Yönetimi ve Teknoloji (522-539). Ankara: TODAİE.
Meriçelli, M. ve Güyer, T. (2020). Enformatik dersi için Başarı Testi geliştirme çalışması: Güvenilirlik ve geçerlilik işlemleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28(1), 549-557. https://doi.org/10.24106/kefdergi.3980
Meriçelli, M., Taşdemir, L. ve Uluyol, Ç. (2014). Türkiye’de uzaktan eğitimin öğretim programları ve öğrenme yönetim sistemleri açısından incelenmesi. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 12, Special Issue, 50-59.
Mıhçıoğlu, C. (1988). Türkiye’de Çağdaş Kamu Yönetimi Öğretiminin Başlangıç Yılları, Ankara: Ankara Üniversitesi SBF. https://dspace.ankara.edu.tr