6, 7 ve 8. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN OKUMAYA YÖNELİK TUTUMLARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz Bu araştırmada 6.,7. ve 8. sınıfta öğrenim gören öğrencilerin okumaya yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Betimsel tarama modeli ile gerçekleştirilen çalışmada verilerinin toplanmasında Baştuğ ve Keskin (2013) tarafından 6, 7 ve 8. sınıfta öğrenim gören öğrenciler için geliştirilen “Ergenlik Dönemi Okuma Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda dört alt boyutu olan ölçeğin cronbach alfa güvenirlik katsayısı ölçeğin tamamı için .691, “Serbest Dijital” alt boyutu için .802, “Serbest Kağıt” alt boyutu için .690, “Akademik Kağıt” alt boyutu için .660 ve “Akademik Dijital” alt boyutu için .623 olarak bulunmuştur. Bu araştırma için ölçeğin yapı geçerliğini test etmek amacıyla açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Bu ölçme aracıyla 6,7 ve 8. sınıfta öğrenim gören öğrencilerin okumaya yönelik tutumları; sınıf düzeyi, cinsiyet, anne-baba eğitim durumu, yazmayı ve okumayı sevme, Türkçe ders notu, kitap okumaya engel olan etken, haftalık okunan sayfa sayısı değişkenleri açısından değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde IBM SPSS 23 yazılımı kullanılmıştır. Araştırmadaki betimleyici istatistikler ve demografik değişkenler için merkezi eğilim ve dağılım ölçütleri (frekans, yüzde, ortalama, basıklık ve çarpıklık) hesaplanmıştır. Araştırmada kullanılan ölçme aracına ilişkin doğrulayıcı faktör analizi AMOS 22.0 yazılımıyla gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde iki değişken arasındaki anlamlılığını test etmek için t testi, ikiden fazla değişken arasındaki anlamlılığını test etmek için de tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin okumaya ilişkin tutumlarının ölçeğin toplamında cinsiyet, okumayı ve yazmayı sevme, haftalık okunan sayfa sayısı değişkenleri açısından manidar düzeyde farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Buna karşın öğrencilerin okumaya ilişkin tutumlarının Türkçe ders notu, sınıf düzeyi, okumaya engel olan etken, anne ve baba eğitim düzeyi değişkenleri açısından benzer niteliklere sahip olduğu tespit edilmiştir. 

___

  • Akca, Ç. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerine kitap okuma alışkanlığı kazandırmada Türkçe öğretmenlerinin rolü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Yedi Tepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Akkaya, N., & Özdemir, S. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin okumaya yönelik tutumlarının incelenmesi- İzmir-Buca örneği. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 75-96
  • Akkılık, R. (2011). Türkiye okuma kültürü haritası. Türk Kütüphaneciliği, 25(2), 326-329.
  • Aksaçlıoğlu, A. ve Yılmaz, B. (2007). Öğrencilerin televizyon izlemeleri ve bilgisayar kullanmalarının okuma alışkanlıkları üzerine etkisi. Türk Kütüphaneciliği, 21(1), 3-28.
  • Akyol, H. (2010). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Anonim. (2013). Türkiye’de okuma kültürü haritası projesi. Ankara: TC Kültür ve Turizm Bakanlığı.
  • Arıcı, A. F. (2009). Okumayı nasıl sevdiler? Üniversite öğrencileri ile mülakatlar. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(1), 47-58.
  • Arslan, Y., Çelik, Z., & Çelik, E. (2009). Üniversite öğrencilerinin okuma alışkanlığına yönelik tutumlarının belirlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 113-124.
  • Balcı, A. (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlık ve ilgileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Balcı, A., Uyar, Y., & Büyükikiz, K. K. (2012). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlıkları, kütüphane kullanma sıklıkları ve okumaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Turkish Studies, 7(4), 965-985.