Sosyal bilgiler ve tarih eğitiminde okul dışı öğrenme ortamı olarak oyuncak müzeleri

Bu araştırma, okul dışı öğrenme ortamı olarak oyuncak müzelerinin sosyal bilgiler ve tarih eğitimi açısından çocuğa nasıl bir bakış açısı ve beceriler kazandırdığını araştırmak amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılan çalışma sekiz öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak gezi sırasında kullanılan çalışma yaprakları, geziye ait ses kayıtları, gezi sonrası öğrencilerle yarı yapılandırılmış bireysel görüşmeler ve sohbet tarzı toplu görüşmeler ve gezi sonrası öğrencilerin yazdıkları tarihsel empatiye dayalı günlükler kullanılmıştır. Veri toplama araçlarının çözümlenmesi sonucu beş temaya ulaşılmıştır. Bunlar: Oyuncak müzelerinin okul dışı öğrenme ortamı olarak kullanılması sonucu öğrencilerin; sosyal bilgiler ve tarih eğitimi içinde yer alan bilişsel düzeydeki bazı kazanımları kazandıkları; üst düzey becerileri ve barış ve emeğe saygı gibi değerleri sergiledikleri; değişim ve süreklilik bağlamında bilim ve teknolojiye yönelik bilgileri fark edebildikleri; oyuncak müzeleri hakkında kendilerine katkı sağlayan ortamlar olarak nitelemede bulundukları sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, oyuncak müzelerinin okuldaki etkinlikleri tamamlayan ortamlar olarak düzenlenmesi tavsiye edilmektedir.

toys museums as Out- of- school learning method in social studies and history education

The purpose of this study is to investigate the skills and perspectives of children which were improved by toy museums regarding social studies and history education. In the light of qualitative research methodology, eight students were participated in the study. Trip worksheets, audio recordings; the semi-structured individual interviews and public meeting like chat-style were used for data collection. Data were analyzed and five assertions revealed. These assertions are: As a result of the usage of Toys Museums as Out of School Learning Environment in Social Studies and History Education, students can acquire some objectives at the cognitive level; show higher-order skills and values (e.g. respect for labor and peace);recognize knowledge of science and technology in the context change and continuity; evaluate toy museums as an environment that make contribution to them. Therefore, necessary precautions should be taken to use toy museum as an environment providing supplementary activities in the school.

PDF

___

Ak, D. (2006). Oyun ve oyuncak kavramlarının tarihsel ve kültürel değişimine endüstriyel tasarım açısından bir bakış. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Ata, B. (2008). Bilim teknolojinin sosyal değişime etkisi. B. Ata (Ed.), Bilim, teknoloji ve sosyal değişme içinde (1-11). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
Apuhan, R. Ş. (2005). Çocuklarda ve gençlerde ahlak ve karakter eğitimi (3. bs). İstanbul: Timaş Yayınları
Aslan O; Aydın, F. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilim ve teknolojinin toplum üzerindeki etkilerine yönelik görüşleri. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 27-29 Nisan, Antalya
Bağçeli, P. (2008). Köyde ve kentte yaşayan 7–8 yaş arası çocukların cinsiyet kalıpyargıları ve cinsiyete bağlı oynadıkları oyun ve oyuncaklar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Bain, R.; Ellenbogen, K. M. (2002). Placing objects within disciplinary perspectives: examples from history and science. S. G. Paris (Ed.), Perspectives on object-centered learning in museums in (153-170). London: Lawrence Erlraum Associates, Publishers
Bıçak, A. (2004). Tarih düşüncesi I: Tarih düşüncesinin oluşumu (1. bs). İstanbul: Dergâh yayınları
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. &Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (1. bs). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
Caroll, D. (2005). Çocuğunuzun ruhsal eğitimi (4. bs). (S. Tuna, çev.). İzmir: Ege Meta Yayınları
Coşkun, S. (2008). Çocuk ve barış: Çocuklar nasıl bir dünya istiyor?. M. Safran & D. Dilek (Eds.), 21. Yüzyılda Kimlik, Vatandaşlık ve Tarih Eğitimi içinde (286-301). İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metodlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Evans, E.M., Mull, M.S. & Poling, D.A. (2002). The Authentic Object? A Child’s Eye-View. S. G. Paris (Ed.), Perspectives on object-centered learning in museums in (55-78). London: Lawrence Erlraum Associates, Publishers Hein, G. E. (2002). Learning in the museum. USA: Roudledge
Hooper-Greenhill, E. (2007). Museums and education- purpose, pedagogy, performance. Newyork: Roudledge- Taylor & Francis Group
Johnson, A. (2009). Museums education and museum educators. A. Johnson and others (Ed.), The museum educator’s manual educators share successful techniques in (7-14). UK: Rowman & Littlefield Publishers, Inc.
Kaya, D. (2007). 36 - 72 aylık çocuklar için tasarlanmış oyuncakların çocukların gelişim alanlarına göre incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kıcır, K. (2008). Sosyal Bilgiler dersinde öğrencilerin tarih öğrenme beceri düzeyleri. M. Safran&D.
Dilek (Eds.), 21. Yüzyılda Kimlik, Vatandaşlık ve Tarih Eğitimi içinde (380-405). İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi
Kroghl, S.L., Slentz, K. L. (2001). The early childhood curriculum. London: Lawrance Erlbaum Assocrater
Kutlu, G. (t.y.). İstanbul oyuncak müzesi.
Leinhardt, G., Crowley, K. (2002). Objects of learning, objects of talk: changing minds in museums. S. G. Paris (Ed.), Perspectives on object-centered learning in museums in (301-324). London: Lawrence Erlraum Associates, Publishers
MEB (2005). Sosyal bilgiler 6-7 sınıf programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı
MEB (2009). Tarih dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı
Olofson, U.K., Umum, P. (1979). Museums and Children. France: UNESCO
Ronan, C.A. (2003). Bilim tarihi- dünya kültürlerinde bilim tarihi ve gelişmesi [Science Its History&Development Among World cultures] (2. bs). (E. İhsanoğlu & F. Günergun, Çev.), Ankara: Tübitak Yayınları (Orijinal basım tarihi 1983)
Rüsvanlı, H.O. (2007). Türkiye’deki oyuncak sektöründe yeni ürün tasarımını tetikleyen faktörler. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Shabbar, N. (2001). Çocuklar için müze eğitimi. B. Madran (Ed.), Kent, toplum, müze- deneyimler ve katkılar içinde (68-74). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı
Sormaz, F. (2010). Çocukluk imgesi, oyun ve oyuncak: sosyokültürel bir analiz. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
Topdemir, H. G.& Unat, Y. (2008). Bilim tarihi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
URL 1: National Curriculum Standards for Social Studies: Chapter 2-The Themes of Social Studies. http://www.ncss.org/standards/strands
URL 2: Türk Dil Kurumu sözlüğü. http://tdkterim.gov.tr/bts
Ünver, N. (2005). Kastamonu il merkezinde yaşayan 0-2 yaşları arasında çocuğa sahip annebabaların çocukları için oyuncak satın alma durumları ve tercihlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Onur, B. (2002). Oyuncaklı dünya. Ankara: Dost Kitapevi
Özdemir, D. (2006). Sosyal bilgiler dersinin düşünme becerilerini kazandırma düzeyine ilişkin öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Yalçınkaya, T. (1992). Okul öncesinde tahta oyuncaklar, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, (4) 229-239.
Yıldırım, A.& Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5.bs). Ankara: Seçkin Yayıncılık
Zilcioğlu, Ş. (2008). Çocuk müzeleri ve müze eğitimi (1. bs). Ankara: Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları