İlköğretim kurumları standartları (İKS) etkililiği üzerine

Bu araştırmanın amacı ilköğretim kurumlarında görev yapmakta olan okul yöneticileri ve öğretmenlerin İlköğretim Kurumları Standartları (İKS) hakkındaki görüşlerini ortaya koymak ve ortaya çıkan sonuçlar doğrultusunda İKS sistemini geliştirmeye yönelik öneriler sunmaktır.Bu araştırmanın örneklemini 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Gaziantep ili merkez ilçelerindeki ilköğretim okullarında görev yapmakta olan 8 yönetici ve 12 öğretmenden oluşan toplam 20 kişilik bir grup oluşturmaktadır.Bu araştırma nitel araştırma teknikleri ile yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak, görüşme yöntemlerinden biri olan yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; İKS’nin okullarda uygulanması sürecinde bazı sorunlar olduğu saptanmıştır. Velilerin okuma yazma oranının düşük olması ve bilgisayar kullanımının iyi bilinmemesi değerlendirme sürecindeki en önemli engellerdir.İKS değerlendirme soruları açık ve net değildir.İKS değerlendirme sonuçlarının güvenilir bulunmaması nedeniyle etkili bir denetim sağlamayacağı belirtilmektedir. İKS sistemi ile belirlenen standartlar bütün okullar eşit olanaklara sahip olmadığı için her okula uygun değildir. Okulların olanakları bakımından farklı özelliklere sahip olması nedeniyle, Türkiye genelindeki bütün okulları kapsayacak şekilde düzenlenmiş İlköğretim Kurumları Standartları yerine; her okulun kendi ulaşılabilir standartlarını belirleyerek daha etkili ve verimli çalışmalar yapabileceği İlköğretim Kurum Standartları oluşturması önerilmektedir.

Study about the effectiveness of primary education institutions’ Standards (PEI)

The aims of this study are to find out the opinions of teachers and administrators working at primary education institutions (Primary School Standards) and to give suggestions in order to improve the existing system. The sample of the study consists of 8 administrators and 12 teachers working in primary schools in Gaziantep. In order to obtain data qualitative research method including semi-structured interview technique was used. According to the results of the study; there were some technical problems while carrying out the study; such as some .Parents’ were not literate and were not able to use a personal computer The questions given in the forms were not stated clearly and precisely enough. It is stated that since the results of the İKS are not reliable, it cannot provide effective supervision. The standards given in IKS are not suitable for each school as every school has its different conditions. For this reason it is suggested that instead of applying same standards of IKS to every school, each school should have his own standards in order to make effective and efficient school evaluation.

PDF

___

Akan, D., Yalçın, S., Yıldırım, İ. (2013). İlköğretim kurumları standartları (İKS) uygulamasına dair okul yöneticilerinin görüşleri (Erzincan ili örneği). Milli Eğitim Dergisi, (197), 129-144.
Aksoy, H. (2008). “Standart ve standartlaşma”, ekonomik kurumlar ve kavramlar sözlüğü. Eleştirel Bir Bakış. Ankara: Özgür Üniversite Yayınları
Alkan, N. (1996). Bilgi merkezlerinde değerlendirmenin önemi. Türkiye’de Bilgi Merkezlerinin Yönetimi ve Sorunları Sempozyumu. Ankara: Ankara Üniversitesi
Altun, S., Memişoğlu, S. (2008). İlköğretim okullarında çoklu veri kaynağına dayalı Performans değerlendirmesine ilişkin nitel bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,(54), 151- 179
Başar, H. (2007). Okulda denetim: denetim kavramı. http://yunus.hacettepe.edu.tr/~alerbas/okulda_denetim.htm Erişim: 07.01.2012,
Berkün, T. (1975). Standartlaşma ve Türkiye’deki uygulamaları. Ankara: Saim Toraman Matbaası.
Çoban, Ö. (2011). Okul aktörlerinin ilköğretim kurumları standartları konusundaki görüşlerinin değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Demir, M. K. ve Açar, S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin düşünceleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 3, 749-770.
Dinçer, Ö. (2002). Stratejik yönetim ve işletme politikası. İstanbul: Beta Yayınları.
Doğan, N., Çakıroğlu, J., Çavuş, S., Bilican, K., Arslan, O. (2011). Öğretmenlerin bilimin doğası hakkındaki görüşlerinin geliştirilmesi: Hizmetiçi eğitim programının etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,(40), 127-139.
Ekinci, A. (2010). İlköğretim okullarında çalışan müdür ve öğretmenlerin mesleki sorunlarına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 9 (2), 734–748.
Ekinci, A. ve Karakuş, M. (2011). İlköğretim okullarında müfettişlerce yapılan rehberlik ve denetim çalışmalarının işlevselliği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 1849-1867.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Emanet, H. (2007). EFQM mükemmellik modeli ile kamu ile kamu sektöründe öz değerlendirme çalışmaları üzerine bir saha araştırması. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(1), 67-95.
Ensari, H. (1999). 21. yüzyıl okulları için toplam kalite yönetimi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
............. (2004). 21. Yüzyıl okulları için toplam kalite yönetimi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (2000). Okul yönetimi ve öğretim liderliği. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Gökyer, N. (2011). İlköğretim okullarındaki okul gelişim yönetim ekibi üyelerinin görevlerine ilişkin algıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25, 345-358.
Gültekin, M., Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin hizmet içi eğitime ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, (19), 185-201.
Karakütük, K. (2001). Demokratik laik eğitim, çağdaş toplum olmanın yolu. Ankara: Anı Yayıncılık.
Koçak, R. (2006). Öğretmen Performans Değerlendirme Envanteri (ÖPDE) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, (6), 779-808.
Korkmaz, M. (2011). İlköğretim okullarında örgütsel iklim ve örgütsel sağlığın örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi. Eğitim Yönetimi: Teori ve Uygulama, (1), 117-139.
MEB, (2010). Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED). İlköğretim okullarındaki denetim uygulamalarının değerlendirilmesi. Ankara. Araştırmacı: Ayşim SEÇEN
MEB, (2010). İlköğretim Kurum Standartları Eğitim Dokümanı. Erişim:01 Aralık 2011, http://iogm.meb.gov.tr/files/iks_egitim_dokumani.pdf
MEB (2011a). Millî eğitim bakanlığı ilköğretim kurumları standartları uygulama yönergesi. Tebliğler Dergisi Temmuz, 2646. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
MEB, (2011b). İlköğretim Kurumları Standartları Kılavuzu. beydag.meb.gov.tr/dosya/IKS%20Kılavuzu_20.01.2011.doc Erişim:05 Aralık 2011,
MEB Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED). (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Araştırmacı: Çiğdem VAROL, Ankara. Erişim: 01 Şubat 2012 http://www.mku.edu.tr/image/egitimfak/file/kitaplar/kitap%209.pdf
Oğuz, E., Yılmaz, K., Taşdan, M. (2007). İlköğretim denetmenlerinin ve ilköğretim okulu deneticilerinin denetim inançları. Sosyal Bilimler Dergisi, (17), 39-51.
Paykoç, F. (Kasım, 1995). Eğitimcinin sürekli eğitiminde kalite ve yeni yaklaşımlar. 4. Ulusal Kalite Kongresi. TKY ve Eğitimde Kalite başlığında sunuldu.
Şahin, S., Çek, F. ve Zeytin, N. (2011). Eğitim müfettişlerinin denetim sistemi ve hizmetiçi eğitim kurslarının yeterliliğine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(3), 1185-1201.
Şentürk H., Türkmen Ö. (2009). İlköğretim okullarındaki yönetici ve öğretmenlerin toplam kalite yönetimi uygulamalarına ilişkin algıları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Fakültesi Dergisi.12, 128-142.
Şişman, M. ve Turan, S. (2003). Eğitimde yerelleşme ve demokratikleşme çabaları, teorik bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9(34), 300-315.
Tekeli, H. (1994). Bilgi çağı. İstanbul: Simavi Yayınları.
Uçar A., Öztürk N. (2000). Eğitim kurumları performansının geliştirilmesinde özdeğerlendirmenin önemi. İstanbul.
Yıldırım, A., Şimşek, H.(2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Zıngıl, G. (2012). İlköğretim kurumları standartlarına dayalı öz-değerlendirme faaliyetinin tasarımına ilişkin okul yöneticilerinin görüşleri. Yüksek lisans tezi, Osman Gazi Üniversitesi, Eskişehir.