ÇOK ALANLI SANAT EĞİTİMİ YÖNTEMİNİN 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN RESİMSEL YARATICILIĞINA KATKILARININ CİNSİYET DEĞİŞKENİNE GÖRE İNCELENMESİ
Bu araştırmanın temel amacı, Görsel Sanatlar dersindeki eğitim sürecinde Çok Alanlı Sanat Eğitimi Yönteminin çocuğun resimsel yaratıcılığına getireceği katkıların cinsiyet değişkenine göre farklılaşıp farklılaşmadığının incelenmesidir. Bu araştırma 'Yarı Deneme Modellerinden'' "Son Test Kontrol Gruplu Model" yöntemiyle yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 2013-2014 eğitim öğretim yılında Edirne ili Keşan ilçesi Rasim Ergene Ortaokulu'nda öğrenim gören 48 öğrenciden oluşmaktadır. Deney grubuna Çok Alanlı Sanat Eğitimine uygun öğretim yöntemleri, kontrol grubuna ise geleneksel öğretim yöntemleri uygulanmıştır. Araştırmaya dair verilerin elde edilmesinde araştırmanın amacı doğrultusunda uygulanan programdan sonra, Yolcu'nun (2001) geliştirdiği "Resimsel Yaratıcılık Testi" öğrencilere uygulanmıştır. Cinsiyet değişkenine göre farklılık analizlerinde Non parametrik testlerden olan Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen verilere cinsiyet değişkenine göre bakıldığında, deney grubu kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre ortalama puanlarının yüksek olmasından dolayı Çok Alanlı Sanat Eğitimi Yönteminin kızların resimsel yaratıcılık düzeylerini olumlu yönde etkilediğini söylemek mümkündür
EXAMINING THE CONTRIBUTIONS OF MULTI-FIELD ART EDUCATION METHOD TO THE ARTISTIC CREATIVITY OF SEVENTH GRADERS ACCORDING TO GENDER FACTOR
The main aim of this study is to examine the contributions of Multi-Field Art Education to the artistic creativity of children whether it changes according to gender factor or not. The study was conducted using "non equalized control group model" which is one of the "half test models". The study group consirted at Edirne Province Keşan District Rasim Ergene Secondary School 24 ( % 50 ) of the participants were females and 24 of them were males (%50 ). While Multi-Field Art Education Methods were used for the experiment group, traditional teaching methods were chosen for the control group. " Pictorial Creativity Test" developed by Yolcu was done after the program in order to obtain the related data. The discriminated analysis for gender variable, Mann Whitney U Test, which one of the non-parametric test was used. According to findings of this research female test group 's average grades are higher than male groups. Referring to these results it can be said that the effective use of Multi-Field Art Education Method contributes positively to the females creativity level
___
- Argun, Y. (2012). Okul öncesi dönemde yaratıcılık ve eğitimi. İstanbul: Anı Yayıncılık.
- Artut, K. (2009). Sanat eğitimi kuramları ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Çapar, M. (2006). Temel eğitimde 9-12 yaş çocuklarda üç boyutlu çalışmaların yaratıcılık eğitimine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Demirel, Ö. (1993). Genel öğretim yöntemleri. Ankara: Usem Yayınları.
- Greer, D. (1984). Discipline-based art education: approaching art as a subject of study.
- Studies İn Art Education, 25 (4), s.212-218.
- Erinç, S. (2004). Sanatın boyutları. Ankara: Ütopya.
- Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik.
- Kırışoğlu, O. (2005). Sanatta eğitim (Görmek öğrenmek yaratmak). Anakara: Pegama Yayıncılık.
- San, İ. (1979). Yaratıcılık iki düşünce biçimi ve çocuğun yaratıcılığı. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (4), s.77-190.
- San, İ. (1979). Sanatsal yaratma, çocukta yaratıcılık. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Subaşı, S. (2014). Çok alanlı sanat eğitimi yönteminin çocuğun resimsel yaratıcılığına katkıları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
- Yolcu, E. (2001). Sol yanlı çocuklarda sanatsal yaratıcılık. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Yolcu, E. (2009). Sanat eğitimi kuramları ve yöntemleri. Ankara: Nobel.
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Yayıncı: Cahit AYDEMİR