TOPLUMSAL SORUNLARIN ÇÖZÜMÜNDE ÜNİVERSİTELERİN ROLÜ
Toplumsal dönüşüme yön veren ve aynı zamanda toplumsal dönüşümden de etkilenen üniversiteler, eğitim sisteminin en üst basamağında yer almaktadır. Bilimsel bir kurum ve kişi topluluğu olarak değerlendirilebilecek üniversitelerin işlevleri ve kapsamları ihtiyaçlar dahilinde değişse de toplumsal fayda sağlama temelinde var oldukları söylenebilmektedir. Bu bağlamda üniversitelerin; araştırma, geliştirme ve eğitim faaliyetleri ile birlikte bulundukları bölgelerde sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel kalkınmayı sağlamaya; toplumsal sorunların çözümüne katkı sunmaya yönelik faaliyetleri de barındırmaları gerektiği belirtilebilir. Toplum-üniversite ilişkisi bağlamında toplumsal sorunlara duyarlı; sorunların nedenlerini ve çözüm yollarını belirlemede aktif rol alabilen üniversitelere özellikle son dönemde artmaya başlayan toplumsal sorunlar çerçevesinde daha çok ihtiyaç duyulduğu söylenebilir. Bu çalışmanın temel amacı öğretmen adaylarının görüşlerine bağlı olarak toplumsal sorunlarda üniversitelerin sahip olması gereken rolleri belirlemektedir. Araştırma nitel araştırma desenlerinden durum çalışması olarak desenlenmiştir. Araştırma 2015-2016 öğretim yılında Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümünde öğrenim gören 173 öğretmen adayları ile yürütülmüştür. Açık uçlu anket aracılığı ile toplanan araştırma verileri, tematik analiz ile çözümlenmiştir. Öğretmen adayları toplumsal sorunları, siyasal, kültürel ve ekonomik kaynaklı olarak açıklamıştır. Üniversitelerin ve eğitim fakültelerinin ise toplumsal yapının güçlenmesindeki rolüne vurgu yapmışlardır.
___
- Akdağ, Hakan ve Taşkaya, S. Musa (2011). “Vatandaşlık ve İnsan Hakları Eğitiminin Sosyal Bilgiler Öğretimindeki Yeri”. Sosyal Bilgilerin Temelleri. (Editörler: Refik Turan ve Kadir Ulusoy).Ankara: Pegem Akademi.
- Beldağ, A.; Yaylacı, A.F. vd. (2015) Topluma Hizmet Uygulamaları Dersinin Üniversite-Toplum İşbirliği Açısından Değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 16(2).
- DiCicco-Bloom, B., ve Crabtree, B. F. (2006). The Qualitative Research Interview. Medical Education, 40 (4), 314-321.
- Güven, B. A. (2011). Toplumsal Sorunlarin Çözümüne Yönelik Hazirlanan Reklam Kampanyalari: Anlatisal Ve Tematik Ileti Çözümleme Örnekleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul.
- Hoşgörür, V., (2002). “Eğitimin Toplumsal Temelleri”, Öğretmenlik Mesleğine Giriş. (Editörler: Özcan Demirel ve Zeki Kaya). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- İbret, B. Ü., Karasu Avcı, E., Recepoğlu, S. (2016). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Toplumsal Sorunların Tespitine Yönelik Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, (USBES Özel Sayı II), 1295-1319.
- Ozankaya, Ö. (1975). Toplumbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Özdemir, S. (2011). Eğitim Fakültelerinde Topluma Hizmet Uygulamaları Dersinin Değerlendirilmesi. Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar (UYK-2011) bildiriler kitabı içinde (ss.2217-2224). İstanbul.
- Öztürk, N. (2005). İktisadi Kalkınmada Eğitimin Rolü. Sosyoekonomi, 1, 27–44.
- Rose, A. (1964). Social Problem In a Dictionary of the Social Sciences. London: Tavistock Publications.
- Rubington, E. & Weinberg, M. S. (2003). The Study of Social Problems. New York: Oxford.
- Rwomire, A. (2001). Social problems in Africa. USA: Greenwood Publishing Group.
Tezcan, M.,(1992). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Yılmaz, F., (2012). “Yeni Binyılda Eğitimde Temel Sorunlar”, Günümüzde Dünya Sorunları. (Editör: Nurettin Özgen). Ankara: Eğiten Kitap.