Lif Takviyeli Polimer Kompozit Malzemelerde Lif Türü ve Oranının Fiziksel ve Mekanik Özelliklere Etkisi

Bu çalışmada lif takviye malzemesi oranının, polimer-lif kompozit özellikleri üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Polimer beton üretiminde faz malzeme olarak polipropilen, cam, karbon ve çelik lif çeşitleri kullanılmıştır. Bisfenol-A epoksi vinilester reçine ve beş farklı oranda (% 0-3-6-9-12 oranlarında) faz malzemesi olarak kullanılarak polimer-lif kompozit üretimleri gerçekleştirilmiştir. Üretilen numuneler üzerinde reaksiyon sıcaklığı, ultrases geçiş hızı, schmidt çekici ile yüzey sertliği, eğilme ve basınç deneyleri uygulanmıştır. Deneysel sonuçlara göre incelenen özellikler lif tipi ve oranına göre değişkenlik göstermekle birlikte,eğilme mukavemetlerinin arttırılması ve reaksiyon sıcaklıklarından oluşan çatlakların önlenmesi için liflerin polimer-lif kompozit kullanılması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Bisfenol-A Epoksi Vinilester, Lif Türü, Lif Oranı

The Effect of Fiber Type and Ratio on Physical and Mechanical Properties of Fiber Reinforced Polymer Composite Materials

In this study, the effect of the types and rations of fiber on the properties of polymer-fiber composite was investigated. The polypropylene, glass, carbon and steel were used as the phase material in the production of polymer concrete. The polymer-fiber composite was prepared using Bisphenol-A epoxy vinylester types of resin and the phase materials at the five different rations (0%-3%-6%-9%-12%). The reaction temperature test, Schmidt surface hardness, ultrasonic pulse velocity, flexural and compressive strength tests were performed on the prepared mixtures and samples. According to the experimental results, the properties examined vary according to the type and proportion of fibers. It has been proposed that the fibers (polymer-fiber composite) should be used for increasing the bending strength.

Keywords:

Bisphenol-A Epoxy Vinylester Fiber Type, Fiber Ratio, Polymer-Fiber Composite,

PDF

___

[1] Öğrenci, H.D., 2012. Mekanik Olarak Bağlanmış Kompozitlerin Dayanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 58s, İzmir. [2] Bulut, Y.,Erdoğan, Ü.H., 2011. Selüloz Esaslı Doğal Liflerin Kompozit Üretiminde Takviye Materyali Olarak Kullanımı. Tekstil ve Mühendis Dergisi, Sayı:82, 26-35. [3] Yapıcı, A., Şahin, Ö.S., 2003. ([301-30]2) Fiber Takviyeli Tabakalı Termoplastik Tabakalı Kompozit Levhalarda Deük-Kenar Arasında Oluşan Elasto-Plastik Gerilmeler.Mühendis ve Makine Dergisi, Cilt:44 Sayı:519, 41-46. [4] Aral, N., 2009. Tekstil Atıklarından Oluşturulan Kompozitlerin Performans Özelliklerinin İncelenmesi.İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tez,, 81s, İstanbul. [5] Enşici, A., 2008. Endüstriyel Tasarımda Polimer Esaslı Kompozit Malzemeler. Gemi ve Deniz Teknolojisi Dergisi, Sayı:178, 6-15. [6] Erdoğan, T.Y.,2003. Beton. ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayıncılık ve İletişim A.Ş. Yayını, 741s, Ankara. [7] Yıldırım, S.T.,Ekinci, C.E., 2006. Çelik, Cam ve Polipropilen Lifli Betonlarda Donma-Çözünme Etkilerinin Araştırılması.Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Dergisi, Sayı:18(3), 359-366. [8] Şengül, C., 2005. Kendiliğinden Yerleşen Çelik Lif Donatılı Betonların Mekanik Davranışına Su/İnce Malzeme Oranı ile Lif Dayanımının Etkisi.İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 80s, İstanbul. [9] Feldman, D., Polymeric Building Materials. Elsevier Science Publihers, 575p, London/New York. [10] Mehdi, A., 2011. Structural Reinforcement of Building Materials Using Polymer Concrete. American Journal of Scientific Research, 23, 35-143. [11] Poliya, 2012. Poliya Teknik Bülten. Erişim Tarihi: 03.09.2012. http://www.poliya.com.tr/destek/online_dokumanlar/ [12] ASTM C 597, 1997. Standart Test Method for Pulse Velocity Through Concrete. Annual Book of ASTM Standards, s4, USA. [13] TS EN 13791, 2010. Basınç Dayanımın Yapılar ve Öndökümlü Beton Bileşenlerinde Yerinde Tayini. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. [14] TS EN 12390-5, 2010. Beton-Sertleşmiş Beton Deneyleri- Bölüm 5: Deney Numunelerinin Eğilme Dayanımın Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. [15] TS EN 12390-3, 2010. Beton-Sertleşmiş Beton Deneyleri- Bölüm 5: Deney Numunelerinin Basınç Dayanımın Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.