Turkish Women in Trade Union Leadership
Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki sendikalarda kadınların üst düzey görevlere ulaşmasında var olan engelleri ortaya çıkartmaktır. Bir çok gelişmekte olan ülkeye benzer bir şekilde, Türk kadını düşük düzeyde ve düzensiz işlerde çalışmaktadır. Ayrıca, kadınlar ücretli işlerde erkeklerle aynı oranda temsil edilmemektedirler. Bunun sonucunda sendikalardaki kadın üye oranı oldukça düşüktür. Aslında kadınlar sendikalarla yakın ilişki kurmaya isteksiz görünmektedirler. Dolayısıyla kadınlar karar verme mekanizmalarında pek görünmezler. Türk sendikalarında kadının düşük seviyede temsilinin iki özel nedeni bu çalışmada incelenmiştir. Ailesel rollerin yükü ve sendikaların ataerkil yapıları kadına karşı önemli engelleri oluşturmaktadır. Kadının ikincil rolü ve dışlanmasının yanı sıra, çalışmada olası çözümler de feminist bir bakışaçısından tartışılmaktadır.
Sendika Liderliğinde Türk Kadını
This study aims at exploring the barriers against women to reach the high-ranked positions of trade unions in Turkey. Similar to many developing countries, Turkish women are involved in low status and irregular jobs. Moreover, women are not represented equally with men in paid employment. As a result, the ratio of women is quite low in trade union membership. In fact, they seem unwilling to have close connections with the trade unions. Thus, they are almost invisible in the decision making mechanisms. Two particular reasons for the low representation of women in the executive ranks of the Turkish trade unions have been examined during the study. The burden of the familial roles and the patriarchal structure of trade unions constitute the major constraints against women. While the reasons for women’s secondary role and their exclusion are discussed, possible solutions also are argued in the study from a feminist perspective.
___
- BEM, Sandra (1993), The Lenses of Gender, Yale University Press, New Haven and London.
- ÇİTÇİ, Oya (1998), “20.Yüzyılın Sonunda Kadınlar ve Gelecek”. Mülkiyeliler Birliği Dergisi. Vol. 23 Number 215. p. 97.
- EAGLY, Alice and WOOD, Wendy. (1978). “Gender and Influencibility: Stereotype Versus Behavior”. In O'LEARY, V.E. ; UNGER, R.K. and WALLSTON, B.S. (1985), Women, Gender and Social Psychology, Lawrence Erlbaum Associates Publishers, Hillsdale, New Jersey. pp. 225-229.
- ECEVİT, Yıldız (1991), “Shopfloor Control. The Ideological Construction of Turkish Women Factory Workers”. In REDCLIFT, N. and SINCLAIR, M.T. Working Women: International perspectives on Labor and Gender Ideology. Routledge, London. p.56.
- ERDOĞDU, Seyhan (2006), Küreselleşme Sürecinde Uluslararası Sendikacilik. İmge Kitabevi, Ankara.
- ETUC (2003), “Women in Trade Unions: Making the Difference”, p. 92.
- ETUC (2007), “Women in Trade Unions in Europe: Bridging the Gaps”, p. 33.
- FINE, Ben (1992), Women and the Labor Market, Routledge, London.
- GILLIGAN, Carol. (1982), In a Different Voice: Psychological Theory and Women's Development, Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts and London.
- IŞIKLI, Alparslan (1994), “Sendikacılık Hareketleri içinde Demokrasi Kavramının Gelişimi Açısından Türkiye İşçi Hareketinin Özgün Yanları”. In IŞIKLI, Alparslan (1994), Türkiye'de Sendikacılık Hareketleri içinde Demokrasi Kavramının Gelişimi. Ministry of Culture, Ankara. p. 58.
- KADAK, Şelale. (2005), “Kadın Mühendislerimiz A.B.D.’yi kıskandırdı”, In Sabah, March 3rd, p. 11.
- KADININ STATÜSÜNÜ ARAŞTIRMA KOMİSYONU RAPORU (1998), Takav Matbaacılık, Ankara.
- KADININ STATÜSÜ VE SORUNLARI GENEL MÜDÜRLÜĞÜ, (1998), Cumhuriyetin 75. Yılında Türkiye’de Kadının Durumu. Takav Matbaacılık, Ankara.
- KANTER, Rosabeth Moss, (1977), “Men and Women of the Corporation”, cited in
- BEM, Sandra (1993), The Lenses of Gender, Yale University Press, New Haven and London. p. 135.
- KARDAM, Filiz and TOKSÖZ, Gülay (2004), “Gender Based Discrimination at Work in Turkey”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Dergisi. Vol. 59 Number 4. p. 167.
- KAYA BAHÇE, Seçil, (2008), “Kapitalizm ve Annelik”. Mülkiye Dergisi. Vol 17 Spring. p. 85.
- KAZGAN, Gülten (1993), “Tanıklar I – Yönetici Kadınlar”. In Kadınlar Liderlik Yöneticilik, İstanbul Mülkiyeliler Vakfı, Istanbul. p. 26.
- KILIÇ, Salih, (2004), In ’21. Yüzyılda Türkiye’de Çalışan Kadın Profili Kurultayı’. A Report of Türk-İş Kadın İşçiler Bürosu Ankara.
- KORAY, Meryem (1993), Çalışma Yaşamında Kadın Gerçekleri. Repar Matbaacılık, Istanbul.
- NICOLSON, Paula (1996), Gender, Power and Organisation. Routledge, London.
- OLEYIS (1997), “Kadın Sorunları ve Olumlu Ayrımcılık”, OLEYIS Yayını, Ankara. pp. 74-75.
- ÖZUĞURLU, Metin (2000), “Sendikacılık Hareketinin Krizi ve Yeni Gelişmeler Üzerine Gözlemler”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Dergisi. Vol. 55 Number 1. pp. 140-141.
- ÖZTAN, Ece (2004), “Toplusal Cinsiyet Eşitliği Politikaları ve Olumlu Ayrımcılık”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Dergisi. Vol. 59 Number 4. pp. 211.
- REES, Teresa (1992), “The Feminisation of Trade Unions”. In REES, Teresa, Women and the Labor Market, Routledge, London. p. 93.
- TÜRK-İŞ (1995), 'Report of TÜRK-İŞ Kadın İşçiler Kurultayı'.TÜRK-İŞ Kadın İşçiler Bürosu, Istanbul. pp. 1-4 and 21-24.
- SEYYAR, Ali (1999), Sosyal Siyaset Açısından Kadın ve Aile Politikaları. Birey Yayıncılık, Istanbul.
- TOKSÖZ, Gülay, (1994), “Kadın Çalışanlar ve Sendikal Katılım”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Dergisi. Vol. 49 Number 3. pp. 441- 442 and p. 439.
- TOKSÖZ, Gülay and ERDOĞDU, Seyhan (1998), Sendikacı Kadın Kimliği, İmge Kitabevi, Ankara.
- TOKSÖZ, Gülay and SAYILAN, Fevziye (1998), “Sendikaların Eğitim Programları ve Kadın Çalışanlar”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Dergisi. Vol. 53 Number 1. p. 304.
- WHITING, Beatrice and EDWARDS, Caroline (1988), “Children of Different Worlds: TheFormation of Social Behavior” pp.2-6, cited in BEM, Sandra, (1993). The Lenses of Gender, Yale University Press, New Haven and London. p.134.