Türkiye İçin İşsizlik Oranının Bağımsızlığı Hipotezi Testi

Türkiye için 2010 yılında demografik fırsat penceresinin açıldığı ve işgücü piyasalarının büyüyeceği öngörülmektedir (Tansel, 2012). Buna göre bu dönem çalışabilir nüfusun toplam nüfusa oranının en yüksek olduğu dönemdir. Bu gelişme yeni fırsat ve riskleri gündeme getirmektedir. İşsizlik ve işgücüne katılım oranı değişkenlerinin izlediği yol ve bu iki değişken arasındaki ilişki işgücü piyasasının yapısını anlamaya yönelik önemli göstergelerdir. Söz konusu ilişki bu makale çalışmasının araştırma konusudur. Çalışmada, “İşsizlik Oranının Bağımsızlığı Hipotezi” Türkiye için test edilmiştir. Elde edilen bulgular, kadın, erkek ve toplam işgücü için işsizlik ve işgücüne katılım oranları arasında kısa ve uzun dönemli herhangi bir ilişkinin olmadığına yöneliktir. Bulgulara göre, Türkiye’de işsizlik oranları işgücüne katılım oranlarından bağımsız seyretmektedir.

Anahtar Kelimeler:

İşsizlik, İşsizliğin Bağımsızlığı Hipotezi, İşgücü Piyasasına Katılım Oranı, Eşbütünleşme Analizi

PDF

___

Elliott, G., Rothenberg, T.J. ve J.H. Stock (1996). Efficient tests for an autoregressive unit Root. Econometrica, 64(4), 813–836.
Engle, R.F. ve Granger, C.W.J. (1987). Cointegration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing. Econometrica, 55(2), 251-276.
EUROSTAT (2015). ESS guidelines on seasonal adjustment. Eurostat manuels and guidelines. Erişim Tarihi:22.05.2016. http://ec.europa.eu/eurostat/documents/3859598/6830795/KS-GQ-15-001-EN-N.pdf
Gomez, V. ve Maravall, A. (1996). Programs TRAMO and SEATS; Instructions for the User. Working Paper 9628, Servicio de Estudios, Banco de España. Erişim Tarihi: 22.05.2016. http://www.sepg.pap.minhap.gob.es/sitios/sepg/es-ES/Presupuestos/Documentacion/Documents/DOCUMENTOS%20DE%20TRABAJO/SGAPE97001.pdf.
Granger, C.W.J. (1969). Investigating Causal Relations by Econometric Models and Cross-spectral Method. Econometrica, 37(3), 424-438.
Johansen, S. (1988). Statistical Analysis of Cointegration Vectors. Journal of Economic Dynamics and Control, 12(2-3), 231-254.
Johansen, S. ve Juselius, K. (1990). Maximum Likelihood Estimation and Inference on Cointegration-with Applications to the Demand for Money. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 52(2), 169-210.
Kakinaka, M. and Miyamoto, H. (2012). Unemployment and labour force participation in Japan. Applied Economic Letters, 19(11), 1039-1043.
Kwiatkowski, D., Phillips, P.C.B., Schmidt, P., ve Shin, Y. (1992). Testing the null hypothesis of stationarity against the alternative of a unitroot: how sure are we that economic time series have a unit root?. Journal of Econometrics, 54(1-3), 159–178.
Österholm, P (2010). Unemployment and labour-force participation in Sweden. Economics Letters, 106(3), 205-208.
Hoşgör, Ş. (2010). Türkiye Nüfus Projeksiyonları içerisinde: 2050'ye Doğru Nüfus Bilimve Yönetim: Eğitim, İşgücü, Sağlık ve Sosyal Güvenlik Sistemlerine Yansımalar. Ş. Hoşgör ve A. Tansel İstanbul: TÜSİAD ve UNFPA. Yayın No: TÜSÝAD-T/2010/11/505.
Tansel, A. (2012). 2050’ye Doğru Nüfus Bilim ve Yönetim: İşgücü Piyasasına Bakış. Yayın no: TÜSİAD-T/2012-11/ 586.
Tansel, A., Ozdemir, Z.A. ve Aksoy, E. (2016). Unemployment and Labor Force Paticipation in Turkey. Applied Economic Letters, 23(3), 184-187.

Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi-Cover

ISSN: 2149-0732
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2015
Yayıncı: Kırıkkale Üniversitesi

Arşiv