BRIC Ülkelerinde İhracatın Teknolojik Yapısının Analizi

Rekabet gücü kavramı, mal ve hizmet piyasalarında rekabet edebilme yeteneği olarak tanımlanmaktadır. Rekabet gücü kavramı literatürde; firma, endüstri ve ulusal düzeyde sınıflandırılmaktadır. Rekabet gücünün temel kaynakları arasında; teknoloji, beşeri sermaye, örgütsel yapı, sermaye ve finansal sektör bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı BRIC ülkelerinde ihracatın teknolojik yapısını analiz etmektir. Bu amaç doğrultusunda mallar teknolojik yapılarına göre standart teknolojili mallar, ara teknolojili mallar ve ileri teknolojili mallar olarak sınıflandırılmıştır. Çalışmada 2000-2014 dönemi analiz edilmiştir. Yöntem olarak Balassa (1965) tarafından geliştirilen Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler Endeksi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda, BRIC ülkelerinde standart teknolojili malların rekabet gücünün yüksek olduğu görülmüştür. 

Analysis of Export Technological Structures in the BRIC Countries

The concept of competitiveness, it is defined as the ability to compete goods and services in the market. The concept of competitiveness in the literature; level of company, industry and national are classified. There are technology, human capital, organizational structure, capital and financial sector among the main sources of competitiveness. The aim of this study is to analyze the technological structure of exports in the BRIC countries. For this purpose, it is classified standard techological goods, intermediate technological goods and high-technological goods according to their technological structure. 2000-2014 period was analyzed in this study. As a method, Revealed Comparative Advantage Index  by developed Balassa (1965) is used. It was found to be high competitiveness of standart technological goods in BRIC countries.  

___

  • Aktan, C.C., Vural, Y.İ. (2004) Rekabet Gücü ve Rekabet Stratejileri. Ankara: TİSK Yayını Rekabet Dizisi: 2.
  • Albayrak, A.N., Erkut, G. (2010). “Türkiye’de Bölgesel Rekabet Gücü Analizi.” Megaron, 5(3), 137-148.
  • Atik, H. (2005). Yenilik ve Ulusal Rekabet Gücü. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bakhshinezaj M., Zadeh, A. (2012). Comparative Advantage of Selected Agriculture Products in Iran: A Revealed Comparative Advantage Assessment . World Applied Sciences Journal, 19 (10), 1449-1452.
  • Başkol, O. (2011). “Türk Otomotiv Sektörünün Uluslararası Rekabet Gücü (1996-2010)”. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 7(2), 63-78.
  • Bayraktutan, Y., Bıdırdı, H. (2016). “Teknoloji ve Rekabetçilik: Temel Kavramlar ve Endeksler Bağlamında Bir Değerlendirme”. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 8(14), 1-24.
  • Çakmak, Ö. (2005). “Açıklanmış Karşılaştır¬malı Üstünlükler ve Rekabet Gücü: Türkiye Tekstil ve Hazır Giyim Endüstrisi Üzerine Bir Uygulama.” Ege Akademik Bakış, 5(1), 65-76.
  • Çivi, E. (2001). Rekabet Gücü: Literatür Taraması. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 8(29), 21-38.
  • Erkekoğlu, H., Kılıçarslan, Z., Göknar, H. (2014). “Kayseri İlinin Mobilya Sektörü Rekabet Gücü: Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlük Endeksi.” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 44, 1-22.
  • Gürpınar, K., Barca, M., (2007). “Türk Mobilya Sektörü Uluslararası Rekabet Gücü Düzeyi ve Nedenleri”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 41-61.