___

• Akar, H. ve Üstüner, M. (2017). Mediation role of self-efficacy perceptions in the relationship between emotional ıntelligence levels and social entrepreneurship traits of pre-service teachers. Journal of Education and Future Year, (12), 95- 115
• Akar, H. ve Aydın, S. (2014, Eylül). Öğretmen adaylarının kişilik özelliklerinin sosyal girişimcilik özelliklerini yordama düzeyi. (V.EYFOR) Eğitim Yönetimi Forumunda sunuldu, Konya.
• Akkan E., Süygün, M.S., (2016). Lisans Öğrencilerinin Özyeterlik Algıları ve Başarma Güdülerinin Sosyal Girişimcilik Eğilimlerine Etkilerinin İncelenmesi, AKÜ İİBF Dergisi, 18(2), 35-63.
• Aladağ, S.(2017). An Investigation of the relationship between social entrepreneurship levels of pre-service primary school teachers and their social values. Journal of Education and Practice, 8 (26), 130-143.
• Cho, A.H. (2006). Politics, values and social entrepreneurship: A critical appraisal. In Jeffrey A. Robinson, J. Mair, and K. Hockerts (Ed.). Social Entrepreneurship, New York: Palgrave Macmillan.
• Alparslan, A. M.,Taş, M. A. ve Yastıoğlu, S. (2017). Girişimcilik niyeti eğitimle mi artar yoksa kültürel değerlerle mi açıklanır? Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 148-161.
• Ateş, Y. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzincan: Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydoğmuş,M.(2019).Investigation ofthe effect ofsocial entrepreneurship on professional attitude and self-efficacy perception: a research on prospective teachers, Studies in Higher Education 44(11), 1-15.
• Aytaç, Ö. (2006). Girişimcilik: Sosyo-kültürel bir perspektif. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (15), 139-160.
• Babson, C.B. (2012). How can family business be more entrepreneurial? Erişim: 10.08.2019, https://www.forbes.com/sites/babson/2012/05/11/how-can-family- business-be-more-entrepreneurial/#56fb69ce270a
• Cansız, E. (2007). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik özelliklerinin belirlenmesi: Süleyman Demirel üniversitesi öğrencileri üzerinde bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Coşkun, E, Sarıkaya, M . (2016). Sosyal girişimcilik eğitiminde gönüllü kuruluşlar. Strategic Public Management Journal, 2(4), 72-82 .
• Coşkun, E. (2015). Gönüllü kuruluşların okul öncesi sosyal girişimcilik eğitimindeki rolü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yalova: Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çakanel, Z. (2018). Duygusal zekâ, sosyal zekâ ve sosyal girişimcilik arasındaki ilişkinin incelenmesi.Yayınlanmamış yüksek lisanstezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Çavdar, O, Cumhur, F, Koç, Y, Doymuş, K. (2018). Öğretmen adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (STEMES’18), 27-33.
• Çermik, F. (2015). Sosyal girişimcilik, küresel vatandaşlık ve çevre davranışı arasındaki ilişki: yapısal eşitlik modellemesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Erzurum:Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çermik, F., & Şahin, İ. F. (2015). Sosyal bilgiler öğretmeni adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Current Research in Education, 1(2), 76-88.
• Dees, J. G. (1998). The meaning of social entrepreneurship. Paper, Center for the Advancement of Social Entrepreneurship, Fuqua School of Business, Duke University, Durham. Web: http://www.fuqua.duke.edu/centers/case/documents/ dees_SE.pdf. adresinden 8 Ağustos 2005’de alınmıştır.
• Deveci, İ., & Çepni, S. (2015). Öğretmen adaylarına yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Science, 12(2), 92-112.
• Drucker, P. F.(1994), Kapitalist ötesi toplum, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
• Eratlı Şirin, Y, Bilir, F, Öz, G. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal girişimcilik eğilimleri: beden eğitimi ve spor yüksekokul örneği. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 35-47 . EU Council. (2006). Action programme in the field of lifelong learning (2004-2006). Official Journal of the European Union L(327), 45–68.
• Goffe, R. ve Scase, R. (1992). Kadınlar iş başında. İstanbul: Eti Kitapları.
• Gündoğdu, K. (2013). The effectiveness of an implemented human rights course designed around non- governmental organizations. International Journal of Psycho- Educational Sciences, 2 (1), 54-67.
• Henderson, R. H. & Sundaresan, T. (1992). Cluster sampling to assess immunization coverage: a review of experience with a simplified sampling method. Bulletin of the World Health Organization, 60(2), 253-260.
• İrmiş, A ve Barutçu, E. (2012). Öğrencilerin kendilerini girişimci bir kişiliğe sahip görmelerini ve iş kurma niyetlerini etkileyen faktörler: bir alan araştırması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(2), 1-25.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Pegem A yayınları.
• Kılıç, R., Keklik, B. Ve Çalış, N. (2012). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimleri üzerine bir araştırma: Bandırma İİBF işletme bölümü örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 423-435
• Konaklı, T. (2015). Effects of self-efficacy on social entrepreneurship in education: a correlational research. Research in Education, 94(1), 30-43.
• Konaklı, T. ve Göğüş, N. (2013). Aday öğretmenlerin sosyal girişimcilik özellikleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 373-391.
• Konakli T, Gogus N 2013. Pre-service teachers’ social entrepreneurship qualifications scale: Validity and reliability study. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF) 33(2), 373-391.
• Korkmaz, S. (2000). Girişimcilik ve üniversite öğrencilerinin girişimcilik özelliklerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma, Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi 18(1),163.
• Kulaksızoğlu, A. (1991). Ortaöğretimde niteliğin arttırılması için öğretmen yetiştirilmesi konusunda bir model önerisi. Eğitimde Nitelik Geliştirme: Eğitimde Arayışlar 1. Sempozyum Bildiri Metinleri içinde (78-80). İstanbul: Kültür Koleji.
• McKeon, H., Johnston, K. and Henry, C. (2004). Multinational companies as a source of entrepreneurial learning: examples from the ıt sector in ıreland, Education+ Training 46(8), 433–443.
• Mesleki Yeterlik Kurumu (2015). Türkiye yeterlikler çerçevesi. Ankara: Mesleki Yeterlik Kurumu.
• Mustar, P. (2009) ‘Technology management education: innovation and entrepreneurship at mines ParisTech, a leading French engineering school’, Academy of Management Learning and Education 8(3), 418–425.
• Neck, H.M. and Greene, P.G. (2011). Entrepreneurship education: known worlds and new frontiers, Journal of Small Business Management 49(1), 55–70.
• Ocak, G. ve Su, A (2016). Öğretmen Adaylarının Girişimcilik Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Asya Öğretim Dergisi 4(1), 1-16.
• Özdevecioğlu, M. ve Cingöz, A. (2009). Sosyal girişimcilik ve sosyal girişimciler: Teorik çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (82), 81-95.
• Özmen, Ç. (2015). Rekreasyon ve spor yöneticiliği bölümü öğrencilerin girişimcilik düzeylerinin değerlendirilmesine yönelik bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
• Pathak, S., & Muralidharan, E. (2018). Economic ınequality and social entrepreneurship. Business & Society 57(6), 1150–1190.
• Pfreffer, J. (1998). İnsanı merkeze alan yönetim. Harvard Business Review Power, Özel Eki.
• Saifan, Abu. (2012). Social entrepreneurship: Definition and boundaries, Technology Innovation Management Review, (2), 22-27.
• Schuyler, G. (1998). Social entrepreneurship: Profit as a means, not an end. CELCEE, Kauffman Centre for Entrepreneurial Leadership Clearing House on Entrepreneurial Education. Digest 98(7), Available: http:// www.celcee.edu/ publications/digest/Dig98-7.html. Posted 30 November 1998.
• Sezen-Gültekin, G. ve Gür-Erdoğan, D. (2016)- The Relationship and Effect between Lifelong Learning Tendencies and Social Entrepreneurship Characteristics of Prospective Teachers- Anthropologist 24(1), 113-118
• Stewart, A., Lumpkin, G.T, Katz, J.A. (2010). An introduction to the special volume on family business and entrepreneurship, in Alex Stewart, G.T. Lumpkin, Jerome A. Katz (ed.)Entrepreneurship and Family Business (Advances in Entrepreneurship, Firm Emergence and Growth, 13- 25.
• Sünbül, A.M. (1996). Öğretmen niteliği ve geliştirilmesi. Eğitim Yönetimi Dergisi, 4, 597-608.
• Şeşen, H, & Basım N. (2012). Demografik faktörler ve kişiliğin girişimcilik niyetine etkisi: Spor bilimleri alanında öğrenim gören üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Ege Akademik Bakış 12, 21-28.
• Wang, C., Wong, P. (2004). Entrepreneurial Interest of University Students in Singapore. Technovation, 24, 163-172.
• Yavuz, A. ve Yavuz, H. İ. (2017). Girişimcilik Eğilimlerinin Belirlenmesi: Taşkent MYO Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 89-100.
• Yazıcı, K., Uslu, S., & Arık, S. (2016). The investigation of the social entrepreneurship characteristics of social studies pre-service teachers. Cogent Education, 3(1), 1-11.
• Yılmaz, H. Ve Sünbül, A.M. (2003). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Konya: Mikro Yayınevi