İLKOKUL ÖĞRETMENLERİNİN GİRİŞİMCİLİK BECERİSİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışmanın amacı ilkokul programında yer alan ortak temel becerilerden girişimcilik becerisine ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2012-2013 eğitim-öğretim yılı İstanbul il ve ilçelerindeki ilkokullarda görev yapan ilkokul öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın evrenini temsil edecek şekilde betimleyebilmesi amacıyla araştırmada küme örneklem yoluna gidilmiştir. Araştırmada 45 maddeden oluşan ve araştırmacılar tarafından geliştirilen “Öğretmen Girişimcilik Becerisi Ölçeği” uygulanmıştır. Araştırma bulguların analizi sonucunda öğretmenlerin, öğrencilerin yeterli özgüvene sahip oldukları ve risk alma eğiliminde olduklarını belirttikleri görülmüştür. Buna karşın, öğrencilerin karar verme ve risk alma konularındaki beceri düzeylerinin düşük olduğunu ifade ettikleri ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Girişimcilik, İlkokul öğretmenleri, Program.

PDF

___

Akhtar, A.,Keith, J. T. ve Tariq, R. H. (2009). Entrepreneurial ınclinations of prospectiveteachers. New Horizons in Education, (56), 2, 2009.
Akyüz, K.C., Gedik, T., Akyüz, İ. ve Yıldırım, İ.(2006). Rize ilindeki lise ve üniversite öğrencilerinin girişimcilik yeteneklerinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 233-246.
Arıkan, S.(2002).Girişimcilik temel kavramlar ve bazı güncel konular. Ankara:Siyasal Kitabevi.
Arslan, K.(2002). Üniversiteli gençlerde mesleki tercihler ve girişimcilik eğilimleri. Doğuş Üniversitesi Dergisi,6, 2002,1-11.
Aytaç, K.(1992). Avrupa Eğitim Tarihi. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
Aytaç, Ö. (2006). Girişimcilik: sosyo-kültürel bir perspektif.dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, Ağustos 2006, 139-160.
Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Baysal, H. ve Özkul, A. S.(2009). Türkiye’de girişimcilik eğitiminde ilköğretimin rolü: ders kitapları üzerine bir içerik analizi. I. Uluslararası Davraz Kongresi, Isparta, 24-27 Eylül 2009.
Berk, E.(2009). Girişimcilik dersinin etkililiğinin değerlendirilmesi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı EARGED, Beydoğan, H.(1998). Okullarda ölçme ve değerlendirme, (2. Baskı). Ankara Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi.
Bozkurt, R. (2000). Girişimci ve rol bilinci. İş Fikirleri Dergisi, Aralık, Sayı:2000/12, 2000.,
Brown, C.(2013). Entrepreneurial education teaching guide. [Erişim Tarihi:20.06.2013].http://www.celcee.edu/products/digest/Dig00-7.html. Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E. K.; Akgün, Ö.E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F.(2010). Bilimsel araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çarıkçı, İ. H., veKoyuncu, O. (2010). Bireyci toplumcu kültür ve girişimcilik eğilimi arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (3), 1-18.
Eraslan, L.(2011). İlköğretim programlarında girişimcilik öğretimi ( hayat bilgisi dersi örneği)”. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi,27, 2011,82-94.
Gömleksiz, M. N. ve Kan, A. Ü.(2009). Sosyal bilgiler dersi öğretim programının eleştirel düşünme, yaratıcı düşünme ve girişimcilik becerilerini kazandırmadaki etkililiğinin belirlenmesi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları,2009.
Gözek, S.(2006). Girişimci adayın özellikleri, girişimcilik eğilimleri ve girişimci adaylarına sağlanan destekler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş: Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı.
Hisrich, R. D.,Peters, M. P. ve Dean A. S. (2002). Entrepreneurship. McGraw – HillIrwin, USA 2002.
Iredale N. ve Motsa A. (2002). Developing enterprising behavior. enterprise impact news, 14, 1-4.
Kaptan, S.(1991). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. İstanbul: Güef Yayınları.
Karasar, N.(2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (19. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları
Kuvan, H. (2008). Örgün ve yaygın eğitimin girişimciler üzerindeki etkileri, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
MEB.Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2005). İlköğretim 1.-5. Sınıf programları tanıtım kitapçığı. Milli Eğitim Yayınları, Ankara
Özatalay, H. (2007). İlköğretim ı. kademe Türkçe dersi öğretim programında öğrencilere kazandırılması hedeflenen temel becerilerin ders kitaplarında kullanılmasına ilişkin durum çalışması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Şahin, Ç. ve Altınay, Y.B.(2008). İlköğretimde ev ödevlerine yönelik etüt çalışmaları: kavramsal bir analiz. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), Aralık 2008, 41-52.
Titiz, T.(1994).Girişimcilik, ulusça zenginliğe açılan kapı. İstanbul: İnkılap Yayınevi. Yelkikalan, N., Akatay, A., Yıldırım, H. M., Karadeniz, Y., Köse, C., Koncagül, Ö., ve Özer, E. (2010). Dünya ve Türkiye üniversitelerinde girişimcilik eğitimi: karşılaştırmalı bir analiz. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12(19), 2010, 51-59.
Yener, M. ve Aykol, S. E. (2009). Girişimcilik değerleri ve ÖVD üzerine bir inceleme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 255-271.