Bünyamin HAN, H Fazlı ERGÜL, Rasim TÖSTEN

DİYARBAKIR'DAKİ KAMU OKULLARININ YÖNETİM SORUNLARI

Bu araştırmanın temel amacı, Diyarbakır'daki kamu okullarının yönetim sorunlarını belirlemektir. Temel amaç kapsamında öğrencilerden, öğretmenlerden, yöneticilerden, okul ikliminden, okul binalarından, eğitim programlarından, denetim/ denetçilerden ve velilerden kaynaklanan problemlerinin ortaya konulması amaçlanmaktadır. Araştırma betimsel tarama modelinde nicel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu Diyarbakır il ve ilçe merkezlerinde (17 merkez) görev yapan 307 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak "Yönetim ve Yönetici Sorunları" anketi düzenlemeler yapılarak kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin çözümlenmesinde aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri esas alınmıştır. Yönetim sorunlarının her bir boyutu için "en önemli üç sorun" ve "en önemsiz üç sorun" şeklinde sınıflandırmalara gidilerek aritmetik ortalamaları en yüksek ve en düşük maddeler tablolarla ortaya konmuştur. Araştırma sonucunda; öğrencilerin televizyondaki olumsuz karakterleri benimsemeleri, öğretmenlerin kendilerini geliştirmede isteksiz olmaları, okul yöneticilerinin okul çevresiyle iyi iletişim kuramamaları, öğretmenlerin öğrencilere karşı laubali davranmaları, okulun sıcak havalarda aşırı sıcak olması, okul binasının aydınlatma, havalandırma, merdiven boşlukları, koridor genişlikleri vb özelliklerinin yetersiz olması, eğitim programında sosyal beceriyi geliştiren derslerin yetersiz olması, öğretmenlerin müfettişlerden daha fazla bilgiye sahip olması ve ailelerin okula yeterli ilgi göstermemeleri gibi sorunlar öne çıkan önemli sonuçlardandır.

Management Problems of Public Schools in Diyarbakır

The main aim of this research is to determine the management problems of the public schools in Diyarbakır province. It was aimed to find out the problems arising from students, teachers, administrators, the school climate, school buildings, training programs, inspection/ inspectors and parents. The research is a quantitative study in descriptive survey model. The study group of the research is 307 school administrators in Diyarbakir provincial and district centers (17 centers). As the data collection tool "Management and Managers Problems Questionnaire" was used after some arrangements. In the analysis of the data obtained in this study, mean and standard deviation were based. For each dimension of management problems, "the three most important problems" and "the three least important problems" were classified and demonstrated arithmetically the highest and lowest items with tables. In the results of the study following problems were found to be important; students assimilate negative characters on television, the teachers are unwilling to improve themselves, school administrators do not have a good communication with school environment, teachers behave students unserious, the schools are extremely hot in hot weather, school buildings do not have enough lighting, ventilation, stairwells, corridors width etc., courses which develop social skills are not enough in training program, teachers have more information than inspectors and families do not show sufficient interest toward schools.

PDF

___

Adıgüzel, A. (2009). Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşıla şılan sorunlar. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 9, Sayı 17. 77-- 94.
Akçamete, G., Kaner, S., Sucuoğlu, B. (2001). Öğretmenlerde tükenmişlik, iş doyumu ve kişilik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Aslanargun, E., Bozkurt, S. (2012). Okul müdürlerinin okul yönetiminde karşılaştığı sorunlar. University of Gaziantep Journal of Social Sciences. 11(2). 349--368.
Avcı, M. (2006). Ergenlikte toplumsal uyum sorunları. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilim ler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 39--64.
Aydın, (2000). Zorunlu temel eğitim uygulaması ve çözüm bekleyen sorunlar. Pamuk-- kale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2000/ sayı: 8, 98 103
Aydın, B. (2004). Disiplin sorunları ve çözüm yöntemleri konusunda öğretmenlerin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 39 (39), 326--337.
Aykaç. N. (2007). İlköğretim sosyal bilgiler dersi eğitim--öğretim programına yönelik öğ-- retmen görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 22(22). 46--7 3.
Babaoğlan, E. (2007). İlköğretim okulu yöneticilerinde tükenmişliğin bazı değişkenlere göre araştırılması. Mehmet AkifErsoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 14: 55--67.
Bıldır, C. (1995). İlköğretim okullarının amacına ulaşma derecesi: Çanakkale ili örneği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: TODAİE Yayını.
Bursalıoğlu, Z. (2002). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranışlar. Ankara: Pegem Press.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2010). Bilim sel araştırma yöntemleri. (7. Baskı), Ankara: Pegem Akademi
Çakır, M. (2010). Sosyal bilişsel öğrenme kuramı. (Ed. Kaya, A.) Eğitim psikolojisi. (5. Baskı), Ankara: Pegem Akademi
Çalık, T., Türker, K. U. R. T., Çalık, C. (2011). Güvenli okulun oluşturulmasında okul ik limi: kavramsal bir çözümleme. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, (4), 73--84.
Çam, M. 0. (1992). Tükenmişlik envanterinin incelenmesi. VII. Ulusal Psikoloji Kong-- resi, 22-25 Eylül, Ankara
Çankaya, İ., Arabacı, İ. B. (2010). Algılanan okul güvenliğinin öğretmen adaylarının öfke düzeylerine etkisi. İlköğretim Online, (3), 875--883
Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: Okul aile dayanışması. İlköğretim Onli ne, 2(2).
Demir, M. K. ve Arı, E. (2013). Öğretmen sorunları--Çanakkale İli örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1). 107--126.
Demirtaş, A. (2007). Ortaöğretim okullarında görevli yöneticilerin şiddet konusundaki bilgi ve becerilerine ilişkin mevcut durum analizi. MEB, Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Araştırması, Kaynak Kitaplar Serisi, Ankara.
Dilsiz, B. (2006). Konya ilindeki ortaöğretim okullarında çalışan öğretmenlerin tüken-- mişlik ve iş doyumu düzeylerinin bölgelere göre değerlendirilmesinin çok değiş-- kenli istatistiksel analizi. (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Fen Bilim-- leri Enstitüsü, Konya.
Doğan, S. (2011). Okul tahripçiliği. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 4, Sayı: 7, Aralık 2011, s. 52--68.
Erdoğan, Ç., Demirkasımoğlu, N. (2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergi-- si, 16(3), 399--431.
Ergin, C. (1992). Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği'nin Uyarlanması. 7. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları.
Ergül, H. F., Saygın, S., Tösten, R. (2013). Sınıf öğretmenlerinin tükenmişlik düzey-- lerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Elektronik Dicle Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü Dergisi, 5,10.
Ersoy, (2006). İlköğretim okullarında yönetici ve öğretmenler arasındaki iletişim so-- runları (Van İli ömeği).Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van. Fraenkel, R. M., Wallen, N. E.(2006). How to design and evaluate research in Education.
(6. baskı). New York: Mc GraW-Hill International Edition.
Genç, S. Z. (2005). İlköğretim 1. kademedeki okul aile işbirliği ile ilgili öğretmen ve veli görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 3(2).
Gök, H., Gürol, M. (2002). Zaman ve ergonomik açıdan ilköğretim okul binalarının kullanım durumu (Elazığ İli örneği) Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2).
Gökçe, E. (2000). İlköğretimde okul aile işbirliğinin geliştirilmesi. Pamukkale Üniversi-- tesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 204--209.
Güçlü, N., Türkoğlu H. (2003). İlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve ğretmen lerin öğrenen organizasyona ilişkin algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. Cilt 1, Sayı (2003.)
Gümüşeli, A. İ. (2001) Çağdaş okul müdürünün liderlik alanları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. Sayı: 28 s. 531--548.
Güven, M. (2009). Milli Eğitim Bakanlığı müfettişlerinin okul rehberlik hizmetleri ve denetimiyle ilgili görüşleri. Journal of International Social Research, 2(9). Kapusuzoğlu, Ş. (2004). Okula dayalı yönetimde denetim sisteminin işlevselliği ve katkısının değerlendirilmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6--9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Korkmaz, İ. (2009). Sosyal öğrenme kuramı. (Ed. Yeşilyaprak B.) Eğitim psikolojisi ge lişim öğrenme öğretim. (5. Baskı), Ankara: Pegem Akademi.
Korkmaz, M. (2005). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi: sorunlar-- çözümler ve öneriler. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), s. 237--252.
Maraşlı, M. (2003). Lise öğretmenlerinin bazı özelliklerine ve öğrenilmiş güçlülük düzey-- lerine göre tükenmişlik düzeyleri. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
MEB (2015). Milli Eğitim Bakanlığı). http:/!www.meb.gov.tr/ ucretsiz--takviye-- kursla n'n-ayrintilari--belli--oldu/haber/9172/tr E.T: 01.09.2015.
Memduhoğlu, H. B., Kuşci, E. (2012). Yönetici ve öğretmenlerin algılarına göre ilköğre tim okullarında örgütsel öğrenme. İlköğreıim Online, II (3).
Oral, B., Tösten, R. (2012) Medya ve şiddet (televizyon dizileri, haberler ve internet). Tüm Yönleriyle Şiddet Çalıştayı, 20-21 Nisan) Dicle Üniversitesi, Diyarbakır
Örmen, U. (1993). Tükenmişlik duygusu ve yöneticiler üzerinde bir uygulama. Yayımlan-- mamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özan M. B., K. Kaya (2009). İlköğretim kurumlarında görev yapan öğretmen ve yöne-- ticilerin kendilerini yenileme ve kariyer basamaklarında yükselme sistemi ile ilgili görüşleri Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), s. 97-- 112.
Özer, N. (2006). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin okul güvenliğine ilişkin algıları. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özyurt, B. E. (2010). Gelişim konularına genel bakış. (Ed. Kaya, A.) Eğitim psikolojisi. (5. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
Sağlam Ç. A. (2008). Okul örgütü ve yönetimi. Memduhoğlu H. B. ve Yılmaz K. (Ed.) Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
Schlechty, P. C. (2005). Okulu yeniden kurmak. (Çev.) Özden, Y. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Senemoğlu, N. (2009). Gelişim öğrenme ve öğretim. Geliş. (15. Baskı), Ankara: Pegem Akademi.
Şimşek, H. ve Tanaydın, D. (2002). İlköğretimde veli katılımı: öğretmen-- veli-- psikolojik danışman üçgeni. İlköğretim Online, 1(1).
Şimşek, N. (1991). Ortaöğretimde okul binalarının kullanım etkinliği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Taşdan M., Bulut K., Tösten R., Karakaya V. (2010). İlköğretim okullarında yönetim ve yönetici sorunları (Kars lli Örneği). Proje kodu: BAP EF--32 Kafkas Üniversitesi, Kars.
Taşdan M., Tösten R., Bulut K., Karakaya V. (2013). İlköğretim okullarında yönetim ve yönetici sorunları (Kars İli Örneği). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi (EBULINE), 0.12, 5. 24.
Taylan, H. H. (2011). Televizyonla yetişmek televizyon şiddetinin etkileri üzerine bir araştırma. Konya: Çizgi yayınevi.
Terzi, Ç. (2011). Türk eğitim sisteminde okulların örgüt ve yönetim yapısı ile yapılandır macı eğitim yaklaşımı arasındaki ilişkinin çözümlenmesi. Anadolu Journal Of Educational Sciences International, 1(1).
Teyfur, M. (2000). İlköğretim okulları ve yönetici yetiştirme sorunu. Pamukkale Üniver sitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı 7. 168--177.
Torun, A. (1995). Stres ve Tükenmişlik (Ed. Suna Tevruz) Endüstri ve örgüt psikolojisi. Ankara, Türk Psikologlar Derneği Yayını.
Tösten, R. (2015). Öğretmenlerin pozitifpsikolojik sermayelerine ilişkin algılarının ince lenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
Tuğrul, B., Çelik, E. (2002). Normal gelişim gösteren çocuklarla çalışan anaokulu öğret menlerinde tükenmişlik. Journal of Qafqaz University, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 11.
Uysal, M. (2006). Medya ve şiddet. Toplumsal bir sorun olarak şiddet sempozyumu. 20 Mayıs 2006, Eğitim--sen, Ankara.
Yazıcı, H. (2005). Sosyal öğrenme kuramı. (Ed. Ersanlı, E., Uzman, E.) Gelişim ve öğ renme. İstanbul: Lisans Yay.
Yıldız, N. (2008). Neoliberal küreselleşme ve eğitim. DÜ Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 11, 13-32.