___

• Altaş, N. (2012). Küreselleşme, çokkültürcülük ve din eğitimi. M. Köylü (Ed.). Din eğitiminde çağdaş konular. İstanbul: Dem Yayınları, s. 17-46’daki makale.
• Aydın, M. Ş., (2009). Din eğitimi için yeni paradigma ihtiyacı. IV. din Şûrası tebliğ ve müzakereleri. C. II, Ankara: DİB Yayınları.
• Aydın, M. Ş., (2011). Açık toplumda din eğitimi (yeni paradigma ihtiyacı). Ankara: Nobel Yayınları.
• Aydın, M. Z. ve Gürler, Ş. A. (2012). Okulda değerler eğitimi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Ayhan, H., Hökelekli, H., Mehmedoğlu, Y., Öcal, M. ve Ekşi, H. (Editörler) (2004). Din ve ahlâk eğitim öğretimine yeni yaklaşımlar. İstanbul: Dem Yayınları.
• Ayten, A. (2006). Psikoloji ve din. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Bacanlı, H. (?). Eğitim psikolojisi. İstanbul: Alkım Yayıncılık.
• Başaran, İ. E. (1994). Eğitim psikolojisi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
• Bolay, S. H. (1999). Eğitim, din ve değer. Unan, F. ve Hacaloğlu, Y. (Haz.). Cumhuriyetin 75. Yılında Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi. Ankara: Türk Yurdu Yayınları. (s. 27-41’deki makale.)
• Budak, S. (2000). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Butler, G. and McManus, F. (1998). Psikolojinin abc’si (Çev. Z. İ. Babayiğit). İstanbul: Kabalcı Yayınevi. (Eserin orijinali 1998’de yayımlandı).
• Ceylan, Y. (2013). Yapılandırmacı din öğretimi modeli: Grimmitt örneği. DEÜ İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 2(38).
• Cevizci, A. (2002). Etiğe giriş. İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Cevizci, A. (2011). Felsefeye giriş. (2. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Covey, S. R. (1998). Etkili insanların 7 alışkanlığı. (8. Basım). (Çev. G. Suveren ve O. Deniztekin). İstanbul: Varlık Yayınları. (Eserin orijinali 1989’da yayımlandı).
• Cüceloğlu, D. (1998). İnsan ve davranışı. (8. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Deniz, E. (Ed.) (2007). Eğitim psikolojisi. Ankara: Maya Akademi Yayınları.
• Doğan, R. (2006). Nitelikli din eğitim-öğretiminin sosyal ve evrensel barışa katkısı, Dinin Dünya Barışına Katkısı 2005 Yılı Kutlu Doğum Sempozyumu Tebliğ ve Müzakereleri, Ankara: TDV Yayınları.
• Elias, John L. (1990). Psychology and religious education. Florida: Robert E. Krieger Publishing Co.
• Eroğlu, F. (2004). Davranış bilimleri. İstanbul: Beta Yayınları.
• Ertoy, M. (2013). Türkiye’nin modernleşme sürecinde din eğitimi ve yabancılaşma sorunu. Yayınlanmamış Doktora Tezi, DEÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Ev, H. (2010). Din kültürü ve ahlâk bilgisi derslerinde yapılandırmacı öğrenme: imkân ve sınırlılıklar. DEÜ İlâhiyat Fakültesi Dergisi, S. 32, İzmir: DEÜ Yayınları.
• Ev, H. (2011). Yapılandırmacılık: din kültürü ve ahlâk bilgisi dersi için tehdit mi yoksa fırsat mı? Türkiye’de Okullarda Din Öğretimi. R. Kaymakcan, M. Zengin ve Ş. Arslan (editörler). İstanbul: DEM Yayınları.
• Fazlurrahman. (1993). Ana konularıyla Kur’ân. Ankara: Fecr Yayınları.
• Finestone, M. (2004). Behaviour. In I. Eloff and L. Ebersöhn (Ed.), Keys to Educational Psychology. (s. 64-82). Cape Town: UCT Press.
• Foulquie, P. (1994). Pedagoji sözlüğü. İstanbul: Sosyal Yayınlar.
• Glassman, W. E. and Hadad, M. (2009). Approaches to psychology. (Fifth Edition). London: The McGraw-Hill Companies.
• Goldstein, E. B. (2013). Bilişsel psikoloji. (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Güngör, E. (1993). Değerler psikolojisi üzerine araştırmalar. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Hull, John M. (2003). Manevi gelişim: yorumlar ve uygulamalar. (Çev. İ. Kapaklıkaya).
• Değerler Eğitimi Dergisi, 1(2), 109-124. (Orijinal makalenin yayım tarihi, 2002).
• İsen, G. ve Batmaz, V. (2006). Ben ve toplum. İstanbul: Salyangoz Yayınları.
• Kaymakcan, R. (2007). Religious education culture in modern Turkey. In M. De Souza et al. (Ed.), International Handbook of the Religious, Moral and Spiritual Dimensions in Education, (449-460). Secauces: Springer.
• Kaymakcan, R. (2012). Din eğitiminde çoğulculuk ve yapılandırmacılık: Türkiye örneği. M. Köylü (Ed.). Din Eğitiminde Çağdaş Konular, (s. 81-102). İstanbul: Dem Yayınları.
• Kılıç, R. (2004). Lâik toplumda din öğretimini temellendirme problemi. Dini Anlamak Üzerine, (s. 87-96). İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Kumar, V. B. (2010). Introduction to psychology. Mumbai: Global Media. Okumuşlar, M. (2007). Çok kültürlü toplumlarda “din hakkında öğrenme” ve “dinden öğrenme” modeli. Marife, 7(2), 251-264.
• Okumuşlar, M. (2008). Yapılandırmacı yaklaşım ve din eğitimi. Konya: Yediveren Kitap. Öncül, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü, İstanbul: MEB Yayınları.
• Özakpınar, Y. (2011). Psikoloji tarihi. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Parladır, S. (1995). Din eğitiminde hedefler. DEÜ İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 79-102. Parladır, S. (1999). Genel öğretim-din öğretimi ilişkisi. Unan, F. ve Hacaloğlu, Y. (Haz.).
• Cumhuriyetin 75. Yılında Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi. Ankara: Türk Yurdu Yayınları. (s. 63-70’deki makale.)
• Pieper, A. (1999). Etiğe giriş. (Çev. V. Atayman ve G. Sezer). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Eserin orijinali 1994’de yayımlandı).
• Reboul, O. (1990). Eğitim felsefesi. (Çev. F. Aral vd.). İstanbul: İletişim Yayınları. (Eserin orijinali 1990’da yayımlandı).
• Schultz, D. P. and Schultz, S. E. (2001). Modern psikoloji tarihi. (Çev. Y. Aslay). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Selçuk, M. (1998). Din eğitimi özgürleştiren bir süreç olabilir mi? İslâmiyât, 1(1), 73- 87.
• Selçuk, M. (1999). Teorik ve pratik açmazlarıyla kültürel miras öğretimini sorgulayan bir deneme. Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 39(2).
• Selçuk, M., Tosun, C. (2005). Türkiye’de ve Almanya’da (İslâm) din dersleri. III. Din Şûrası Tebliğ ve Müzakereleri. Ankara: DİB Yayınları.
• Smith E. E., Hoeksema, S. N., Fredrickson, B. L. ve Loftus, G. R. (2012). Atkinson ve hilgard, Psikolojiye giriş. (14. Edisyon). (Çev. Ö. Öncül ve D. Ferhatoğlu). Ankara: Arkadaş Yayınevi. (Eserin orijinali 2003’de yayımlandı).
• Şahin, A. (1998). Kişilik gelişimi ve din eğitimi: din eğitiminin teolojik ve eğitimsel temellerine ilişkin diyalektik/hermenütik kuramsal bir yaklaşım. İslâmiyât, 1(2), 61-73.
• Tosun, C. (2001). Din eğitimi bilimine giriş. Ankara: Pegema Yayıncılık. Türkeri, M. (2011). Etik bilinç. Ankara: Lotus Yayınları.
• Zengin, M. (2011). Din eğitimi ve öğretiminde yapılandırmacı yaklaşım. İstanbul: DEM Yayınları.