ÇAĞDAŞ TEFSİR YÖNELİŞLERİ AÇISINDAN BEDİÜZZAMAN SAİD NURSÎ’NİN TEFSİR YÖNTEMİ (ŞUHÛDÎ TEFSİR)

Bediüzzaman Said Nursî eserlerinde Kur’ân âyetlerini tefsir etmiştir. Tefsir Usulü ve Tefsir problemlerine dair görüşler serd etmiştir. Bu nedenle onun Tefsir yönteminden bahsetmek mümkündür. Nursî yaşadığı asırdaki çağdaş Tefsir yönelişlerinin ortaya çıkışında etkin olan ihtiyaç ve hedefleri tesbitte çağdaşlarıyla aynı kanaattedir. Bu nedenle Tefsir yönteminde çağdaş yönelişlerin hemen hepsini mecz eden bir yöntem izlemiştir. Ancak kendine mahsus muhteva, yöntem ve üslup benimsemiştir. Tefsirini birçok vasıfla tanımlamıştır. Bunlar arasında en kapsamlı olanı “Şuhûdî Tefsir”dir. Bu nitelemeyle başta imana taalluk eden âyetlerin kâinatta gözlemlenebilen, gerçeklikler ve hissedilebilen deruni iç tecrübeler ile tefsirini kast etmektedir. Ayrıca ona göre bu yöntem sonucunda muhataplarda şuhuda yakın bir iman hâsıl olmaktadır.

___

  • Abdulhamit Birışık, “Ebü’l-A’lâ Mevdûdî’nin Kur’ân Yorumunu Şekillendiren Temel Dinamikler”, Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi C.20, S.2, Bursa 2011.
  • Abdulkadir Badıllı, Bediüzzaman Said Nursî Mufassal Tarihçe-i Hayatı, İstanbul 1990.
  • Abdülkadir Badıllı, Risale-i Nur’un Kudsî Kaynakları, İstanbul 1992.
  • Alpaslan Açıkgenç, “Said Nursî”, DİA, C.XXXV, İstanbul 2008.
  • Bediüzzaman Said Nursî, Barla Lâhikası, Envâr Neşriyat, İstanbul 1993.
  • Bediüzzaman Said Nursî, İşârâtü’l-İ’caz, Envâr Neşriyat, İstanbul 1993.
  • Bediüzzaman Said Nursî, Lem’alar, Envâr Neşriyat, İstanbul 2006.
  • Bediüzzaman Said Nursî, Mektûbat, Envâr Neşriyat, İstanbul 1993.
  • Bediüzzaman Said Nursî, Mesnevî-i Nuriye, Ter: Abdülkadir Badıllı, İttihad Yayıncılık, İstanbul 2010.
  • Bediüzzaman Said Nursî, Mesnevî-i Nuriye, Ter: Abdülmecid Nursî, Envâr Neşriyât, İstanbul 1994.
  • Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, Envâr Neşriyat, İstanbul 2006.
  • Bediüzzaman Said Nursî, Şuâlar, Envâr Neşriyat, İstanbul 1991.
  • Dücane Cündioğlu, “Ernest Renan ve Reddiyeler Bağlamında İslâm-Bilim Tartışmalarına Bibliyografik Bir Katkı”, Dîvân İlmî Araştırmalar, S.2, İstanbul 1996, s.1-94.
  • Emin el-Hûlî, Arap İslam Kültüründe Yenilikçi Yaklaşımlar (Çev. Emrullah İşler, Mehmet Hakkı Suçin), Kitâbiyât, Ankara, 2006.
  • Ernest Renan, “İslamlık ve Bilim”, Nutuklar ve Konferanslar (içinde), Ter: Ziya İshan, Ankara 1946.
  • Muhammed Hüseyin ez-Zehebî, et-Tefsîr ve’l-Müfessirûn, Kahire 2000.
  • Hâlid Abdurrahman el-Akk, “Usûlü’t-Tefsîr ve Kavâ’idühû, Beyrut, 1986.
  • Hüseyin Güllüce, Kur’ân Tefsir Açısından Mesnevî, Ötüken Yayınları, İstanbul 1999.
  • İbrahim Sarmış, “Seyyid Kutub’un Kur’ân’a Yaklaşımı”, 1. Kur’ân Haftası, Kur’ân Sempozyumu, 03-05 Şubat 1995, Ankara 1995.
  • İlhan Kutluer, Batılılaşma, DİA, C.V, İstanbul, 1992.
  • İshak Özgel, “Mesnevi Örneğinde Mevlana Düşüncesinin Oluşumu ve Sunumunda Kur’an’ın Yeri”, I. Uluslararası İlimde Fikirde Sanatta Mevlana Sempozyumu, Çanakkale 25-28 Mayıs 2006.
  • Mehmet Akif Koç, Bir Kadın Müfessir Âişe Abdurrahman ve Kur’ân Tefsirindeki Yeri, Şule Yayınları, İstanbul 1998.
  • Mehmet Paçacı, “Çağdaş Dönemde Kur’ân’a ve Tefsire Ne Oldu”, İslâmiyat, C.VI, S.4, Ankara 2003.
  • Mevlüt Güngör, “Tefsirde Konulu Tefsir Metodu”, İslâmî Araştırmalar Dergisi, C. 2, S.7, Ankara 1988.
  • Muhammed Abduh, (Telif: Muhammed Reşid Rıza), “Tefsîru’l-Menâr” Matbaatü’l- Menâr, Mısır 1947.
  • Muhammed Abdülazim ez-Zürkanî, Menahilu’l-İrfân fî Ulûmi’l-Kur’ân, Kahire 1995.
  • Muhammed Hüseyin ez-Zehebî, et-Tefsîr ve’l-Müfessirûn, Kahire 2000.
  • Mustafa Müslim, Kur’ân Çalışmalarında Yöntem, (Çev. Salih Özer), Ankara 1998.
  • Ömer Özsoy, “Türkiye’de Kur’ân Hermeneutiği Tertışmaları”, Tefsire Akademik Yaklaşımlar, Ankara 2013.
  • Veysel Güllüce, “Kur’ân’a Bilimsel Yaklaşımın Değerlendirilmesi”, Tarihten Günümüze Kur’ân’a Yaklaşımlar, İstanbul 2010.
  • Zeki Duman, “İmam Gazzalî’nin Tefsir Anlayışı Metodu ve Tefsiri”, Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S.VI, Kayseri 1989.