Hakan BAĞCI

ARMONİ DERSİNE İLİŞKİN TUTUM ÖLÇEĞİ GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu çalışmada müzik bölümlerinde okumakta olan öğrencilerin armoni dersine ilişkin tutum düzeylerini ölçebilmek amacıyla bir ölçek geliştirilmiştir. Geliştirilen ölçek, üniversitelerin müzik ile ilgili farklı programlarında okumakta olan toplam 175 öğrenciye uygulanmıştır. Geliştirilen ölçek, 25 olumlu ve 9 olumsuz olmak üzere toplam 34 sorudan oluşmakta olup, 5’li likert tipinde bir ölçektir. Puanlamalar 1 ve 5 arasında yapılmıştır. Ölçeğin Cronbach Alfa güvenilirlik katsayısı 0.966 olarak hesaplanmıştır. Yapılan faktör analizi sonucunda armoni dersine ilişkin tutum ölçeğinin tek bir boyuttan oluştuğu ve bu boyutun toplam varyansı açıklama oranının %47.708 olduğu bulunmuştur. Elde edilen maddelerin faktör yükleri 0.603 ve 0.840 arasında değişmektedir. Elde edilen sonuçlara göre Armoni Dersine Tutum Ölçeği geçerli ve güvenilir, müzik eğitimi alanında kullanılabilir bir ölçektir.

Anahtar Kelimeler:

Armoni Dersi, Tutum, Armoni Eğitimi, Müzik Teorisi, Müzik Eğitimi.

PDF

___

Akgül A. (2005). Tıbbi araştırmalarda istatistiksel analiz teknikleri SPSS uygulamaları. (3. Baskı). Ankara: Emek Ofset Limited Şirketi.
Anderson, L.W. (1988). Attitude and their measurement. Educational research methodology and measurement an international handbook. USA.
Bailey, K. (1987). Methods of social research. 3rd edition. New York: The Free Press, London: Collier Mcmillian Publishers.
Balcı, A. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma. (8. Baskı). Ankara: PegemAkademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Hizmetleri Ticaret Limited Şirketi.
Bilge, F. (2003). Gestalt ve insancıl yaklaşımda öğrenme. Yeşilyaprak, B. (Ed.). Gelişim ve öğrenme psikolojisi. (4. Baskı). İstanbul: Pagem Akademi Yayıncılık Ticaret Limited Şirketi.
Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (21. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
Çalışır, F. (2012). Müzik dili sözlüğü. (3. Baskı). İzmir: İlkay Matbaacılık Basın Yayıncılık.
Çevik, D.B. (2011). Armoni dersine ilişkin tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 41 (190), 7-24.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Anlara: Pegem Akademi Yayınevi.
Eroğlu, A. (2008). Faktör analizi, Kalaycı, Ş. (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayınları.
Evci, N. ve Aylar, F. (2017). Öğretmenlerde tükenmişlik düzeyleri öz-algı ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi (GEBD), 3 (1), 44-58.
Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. (9. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Limited Şirketi.
Lehimler, E ve Cengiz, C. (2018). Armoni dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme çalışması. Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, (40), 42-55.
Metin, Y. (2014). İstatistiğe yönelik tutum ölçeği: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 36 (Temmuz 2014/II), 59-75.
Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi 1. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Sarı, A. (2016). Psikiyatri kliniğinde yatan hastalar için hemşire gözlem ölçeği geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Say, A. (2005). Müzik ansiklopedisi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Thurstone, L.L. (1967). Attitudes can be measured, Martin Fishbein (Ed.). Readings in Attitude Theory and Measurement. New York: John Wiley & Sons Incorporated Company.
Uçal Canakay, E. (2008). Müzik teorisi dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, 26-28 Nisan 2006, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Uçan, A. (1982). Gazi yüksek öğretmen okulu müzik bölümü, müzik alanı 1. yıl programının değerlendirilmesi, Ankara: Müzik Eğitimi Yayınları.