___

• Akalın, S. (2014). Performans geribildirimi ile öğretmenlerin meslekî gelişimini destekleme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 15(1), 57-68.
• Akar, H. (2016). Durum çalışması. A.Saban ve A.Ersoy (Ed.), Eğitimde nitel araştırma desenleri içinde (s. 111-149). Ankara: Anı.
• Akyüz, Y. (2012). Türkiye’de öğretmenlerin toplumsal değişmedeki etkileri (1839-1950). Ankara: Pegem Akademi.
• Alkan, C. (1998). Öğretmenlik mesleğinde istihdam. Çağdaş Eğitim. 241, 12-18.
• Altınkurt, Y. ve Ekinci, C. E. (2016). Examining the relationships between occupational professionalism and organizational cynicism of teachers. Educational Process: International Journal, 5(3), 236-253.
• Avalos, B. (2011). Teacher professional development ın teachıng and teacher educatıon over ten years. Teaching and Teacher Education, 27(1), 10-20.
• Aydın, İ. (2018). Öğretmenlik kariyer evreleri ve öğretmenlerin meslekî gelişimi. International Journal of Human Sciences, 15(4), 2047-2065.
• Aydoğan, İ. (2002). MEB ilköğretim okulları yönetici ve öğretmenlerinin personel geliştirmeye ilişkin görüşleri (Kayseri İli örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Baş, F. (2017). Matematik öğretmenlerinin eğitim araştırmalarını takip etme durumları ve araştırmalara yönelik tutumları: Türkiye örneği. Eğitim ve Bilim, 42(189), 249-267.
• Blandford, S. (2000). Managing professional development in schools. London: Routledge Taylor and Francis.
• Boydak Özan, M., Polat, H., ve Şener, G. (2014). Sınıf öğretmenlerinin meslekî gelişim eğitimlerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(20), 167-180.
• Bozak, A. ve Demirtaş, H. (2017). Alternatif bir meslekî gelişim yöntemi olarak meslektaş rehberliğinin uygulanabilirliği ve etkililiği. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8 (2), 16-40.
• Bozak, A., Yıldırım, M.C. ve Demirtaş, H. (2011). Öğretmenlerin meslekî gelişimi için alternatif bir yöntem: Meslektaş gözlemi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 12(2), 65-84.
• Bümen, N.T., Ateş, A., Çakar, E., Ural, G. ve Acar, V. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin meslekî gelişimi: Sorunlar ve öneriler. Millî Eğitim Dergisi, 194, 31-50.
• Büyüköztürk, Ş., Akbaba-Altun, S. ve Yıldırım, K. (2010). Uluslararası öğretme ve öğrenme araştırması. Teaching and Learning International Survey (TALIS), Türkiye Ulusal Raporu, Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü.
• Can, G. (2001). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. M. Gültekin (Ed). Öğretimde planlama ve değerlendirme içinde (s.207-222). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Can, E. (2013a). Öğretmenlerin geliştirilmesi gereken yeterlilik alanı: Araştırma yapma ve proje geliştirme. Uluslararası Katılımlı 22.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı içinde (s.307). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 5-7 Eylül 2013, Eskişehir.
• Can, E. (2013b). Öğretmenlik kariyer sistemi: Sorunlar ve öneriler. IV. Eğitim Yönetimi Forumu (EYFOR-IV) içinde (s.71). 3-5 Ekim 2013, Balıkesir.
• Can, E. (2014a). Eğitimde güncel sorunlar. 6.Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s. 67-68). Hacettepe Üniversitesi 5-8 Haziran 2014, Ankara.
• Can, E. (2014b). Öğretmenlerin meslekî örgütlenme sorunları ve öneriler. V. Eğitim Yönetimi Forumu (EYFOR-V) içinde (s.152-153). Necmettin Erbakan Üniversitesi, 11-13 Eylül 2014, Konya.
• Can, E. (2015). Qualitative Obstacles in Turkish Education System and Suggestions. Anthropologist, 20(1-2), 289-296.
• Can, E. (2016a). Öğretmen adaylarının görüşlerine göre öğretmenlik mesleğinin sorunları ve çözüm önerileri. IIIrd Internatıonal Eurasıan Educatıonal Research Congress içinde (s.1429-1431). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, 31 Mayıs- 3 Haziran 2016, Muğla.
• Can, E. (2016b). Öğretmenlik mesleğine ilişkin metaforlar. 8.Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s.437-438). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 5-8 Mayıs 2016, Çanakkale.
• Can, E. (2017). Öğretmenlik mesleği: Mevcut durum ve uygulamalar. E. Babaoğlan, E.Kıral, A.Çilek ve F.G.Yılmaz (Ed). Eğitime farklı bakış içinde (s.41-56). Ankara: EYUDER Yayınları.
• Cemaloğlu, N. (2002). Öğretmen performansının artırılmasında okul yöneticisinin rolü. Millî Eğitim Dergisi,153-154. https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/153 154/cemaloglu.htm, web adresinden 30 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Craft, A. (2001). Continuing professional development. A practical quide for teachers and schools. London: Psychology Press.
• Creswell, J.W. (2014). Araştırma deseni. S.B. Demir (Çev. Ed.), Ankara: Eğiten.
• Creswell, J.W. (2015). Nitel araştırma yöntemleri. M. Bütün ve S. B. Demir (Çev.Ed.), Ankara: Siyasal.
• Çeliköz, N. (2003). Bir meslek olarak öğretmenlik ve etiği. M. Ç. Özdemir (Ed). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Asil Yayınları.
• Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de Millî Eğitim Bakanlığı tarafından müzik öğretmenlerine verilen hizmet içi eğitimin incelenmesi ve müzik öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Darling-Hammond, L., Hyler, M.E. & Gardner, M. (2017). Effective teacher professional development. Palo, Alto, CA: Learning Policy Institute.
• Day, C. (2002). Developing teachers: The challenges of lifelong learning. Routledge.
• Demir, M.K. ve Arı, E. (2013). Öğretmen sorunları-Çanakkale İli örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32 (1), 107-126.
• Demirel, Ö. (2004). Öğretimde planlama ve değerlendirme, öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Demirkol, M. (2010). İlköğretim okullarında öğretmenlere yönelik okul temelli hizmet içi eğitim etkinliklerinin değerlendirilmesi. Millî Eğitim Dergisi, 188,158-173.
• Denzin, N. K., & Lincoln, Y.S. (2005). The sage handbook of qualitative research. California: Sage. Eğitim Bir-Sen. (2018). Öğretmenlik meslek kanunu taslağı. http://www.ebs.org.tr/manset/4754/ogretmenlik-meslek-kanunu-beklentileri-karsilayacaksekilde- acilen-cikarilmalidir, web adresinden 26 Aralık 2018 tarihinde erişilmiştir.
• Eğitim Reformu Girişimi (ERG). (2009). Eğitim izleme raporu 2009. İstanbul: ERG Sabancı Üniversitesi, Temmuz 2010. https://www.egitimreformugirisimi.org/yayin/egitim-izlemeraporu- 2009/, web adresinden 10 Mart 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Eğitim Reformu Girişimi (ERG). (2015). Öğretmen politikalarında mevcut durum ve zorluklar. İstanbul: ERG Sabancı Üniversitesi, http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/ uploads/2017/03/ERG_%C3%96%C4%9Fretmen-Politikalar%C4%B1nda-Mevcut- Durum-ve-Zorluklar.pdf, web adresinden 30 Ocak 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Ekiz, D. (2003). Teacher professionalism and curriculum change: Primary school teachers’ views of the new science curriculum. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 47-61.
• Elçiçek, Z. ve Yaşar, M. (2016). Türkiye’de ve Dünya’da öğretmenlerin meslekî gelişimi. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(9), 12-19.
• Erden, M. (2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Epsilon Yayınları.
• Erişti, B. (2008). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. I.K.Yurdakul (Ed.), Öğretmenlikte meslekî gelişim içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No:2592.
• Eroğlu, M. ve Özbek, R. (2018a). Öğretmenlerin meslekî gelişim kavramına ilişkin metaforik algıları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 11(59), 754-765.
• Eroğlu, M. ve Özbek, R. (2018b). Development of professional development activities scale for teachers. Journal of Current Researches on Social Science, 8(3), 185-208.
• Fidel, R. (1984). The case study method: A case study. https://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/33415874/study_case.pdf?AWSAccessKe yId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1549635472&Signature=UieQZO14LQsuB7s 5vBK7G0cco4c%3D&response-contentdisposition=inline%3B%20filename%3DStudy_case.pdf, web adresinden 8 Şubat 209 tarihinde erişilmiştir.
• Gökdere, M. ve Çepni, S. (2004). Üstün yetenekli öğrencilerin fen öğretmenlerinin hizmet içi ihtiyaçlarının değerlendirilmesine yönelik bir çalışma; Bilim Sanat Merkezi örneklemi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 1-14.
• Gözütok, D. (2000). Öğretmenliğimi geliştiriyorum. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Guskey, T.R. (1997). Research needs to link professional development and student learning. Journal of Staff Development, 18 (2), 36-40.
• Guskey, T.R. (2000). Evaluating professional development. California: Corwin Press.
• Gülmez, M. (2010). Öğretmenlerin Statüsü Tavsiyesi (1966 ILO/UNESCO Ortak Belgesi). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
• Gündüz, H. B. (2003). Bir meslek olarak öğretmenlik. M. D. Karslı (Ed.), Öğretmenlik Mesleğine Giriş içinde. Ankara: Pegem A yayıncılık.
• Günel, M. ve Tanrıverdi, K. (2014). Dünya’da ve Türkiye’de hizmetiçi eğitimler: Kurumsal ve akademik hafıza(kayıpları)mız. Eğitim ve Bilim, 39 (175), 73-94.
• Gündüz, Y. ve Can, E. (2011). Öğretmenlerin eğitim sistemi ve uygulamalarına ilişkin güncel sorunları algılama düzeylerinin incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(4), 745-774.
• Gürkan, T. (2001). Öğretmenin nitelikleri ve görevleri. E. Sözer (Ed.), Öğretmenlik mesleğine giriş içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Hoşgörür, V. (2005). İletişim. Z. Kaya (Ed.), Sınıf yönetimi içinde. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• İlğan, A. (2012). Öğretmenlerin meslekî gelişimi ve denetimi. Ankara: Anı Yayıncılık
• İlğan, A. (2013). Öğretmenler için etkili meslekî gelişim faaliyetleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 41-56. http://sosyaldergi.usak.edu.tr/Makaleler/844587448_ozel_say%c4%b1_2.pdf, web adresinden 13 Mayıs 2014 tarihinde erişilmiştir.
• İzci, E. ve Eroğlu, M. (2016). Eğitimde teknoloji kullanımı kursu hizmet içi eğitim programının değerlendirilmesi. International Journal of Human Sciences, 13(1), 1666-1688.
• Karaca, D. (2015). İlk ve ortaokullarda bürokratikleşme düzeyinin öğretmen profesyonelliğine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Kesen, İ. ve Öztürk, M. (2019). Etkili öğretmen meslekî gelişimi, etkinlik temelli öğretmen eğitimi yaklaşımı, 266. İstanbul: Seta Yayınları, Şubat 2019.
• Knight, P. (2002). A systemic approach to professional development: learning as practice. Teaching and teacher education, 18(3), 229-241.
• Korkmaz, İ. (2015). Öğretmenlerin meslekî gelişimlerinde okul yöneticileri ve denetmenlerin etkililiğinin incelenmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi (INESJOURNAL), 2 (4), 55-64.
• Lieberman, A. (1995). Practices that support teacher development: Transforming conceptions of professional learning. NSF Evaluation Forums 1992-1994, National Science Foundation, 67- 78. https://www.nsf.gov/pubs/1995/nsf95162/nsf_ef.pdf#page=58, web adresinden 3 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Marshall, C., & Rossman, B.G. (2006). Designing qualitative research. California: Sage. Marston, S.H. (2010). Why do they teach? A comparison of elemantary, high school and college teachers. Education, 131(2), 437-454.
• Mayring, P. (2011). Nitel sosyal araştırmaya giriş. A.Gümüş ve M.S. Durgun (Çev. Ed.), Ankara: Bilgesu. Miles, M. B.& Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London, UK: Sage.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2012). Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğünün 11.09.2012 tarih ve 26404 sayılı “Bilimsel Toplantılar” konulu yazısı.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2014). 19.Millî Eğitim Şûrası Kararları. http://mebk12.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/35/27/719973/dosyalar/2015_02/02041102_19.mi llieitimuraskararlar.pdf, web adresinden 7 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2014). Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğünün 27.08.2014 tarih ve 3572005 sayılı “Bilimsel Toplantılar” konulu yazısı.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2015). Millî Eğitim Bakanlığı 2015-2019 Stratejik Planı. https://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2015_09/10052958_10.09.2015sp17.15imzasz.pdf, web adresinden 7 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Güçlü yarınlar için 2023 eğitim vizyonu belgesi. http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf, web adresinden 20 Aralık 2018 tarihinde erişilmiştir.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2006). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/otmg/Yeterlikler.pdf, web adresinden 10 Mayıs 2014 tarihinde erişilmiştir.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. https://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEY Y_GENEL_YETERLYKLERY.pdf, web adresinden 14 Aralık 2018 tarihinde erişilmiştir.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2017). Öğretmen strateji belgesi 2017-2023. Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_06/09140719_Strateji_Belgesi_Resmi_Gazete _sonrasY_ilan.pdf, web adresinden 5 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Millî Eğitim Temel Kanunu. (1973). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/temkanun_1/temelkanun_1.html,web adresinden 15 Mayıs 2018 tarihinde edinilmiştir.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Uygulama öğrencilerinin Millî Eğitim Bakanlığına bağlı eğitim öğretim kurumlarında yapacakları öğretmenlik uygulamasına ilişkin yönerge, https://oygm.meb.gov.tr/www/uygulama-ogrencilerinin-mill-egitim-bakanligina-bagli-egitimogretim- kurumlarinda-yapacaklari-ogretmenlik-uygulamasina-iliskin-yonerge/icerik/668, web adresinden 17 Ekim 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Odabaşı, F. (2008). Öğretmenlikte meslekî gelişimin kuramsal ve kavramsal yapısı. I. K.Yurdakul (Ed.), Öğretmenlikte meslekî gelişim içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No:2592.
• Okçabol, R. (2004). Öğrenci, öğretmen, öğretmen adayı ve öğretim elemanı gözüyle öğretmen yetiştirme. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı içinde. İnönü Üniversitesi, 6-9 Temmuz 2004, Malatya.
• On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023). (2019, 23 Temmuz). Resmî Gazete (Sayı: 30840 (Mükerrer)). https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2019/07/20190723M1-1-1.pdf, web adresinden 17 Ekim 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Önen, F., Mertoğlu, H., Saka, M. ve Gürdal, A. (2009). Hizmet içi eğitimin öğretmenlerin öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin bilgilerine etkisi: Öpyep örneği. Ahi Evran Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (10), 9-26.
• Özdemir, M., Civelek, Ş., Çetin, Y.E., Karapınar, N., ve Özel, D. (2015). Öğretmenlerin eğitimsel, çevresel ve sosyal sorunları (Şırnak ili örneği). Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 163-181.
• Özer, B. (2004). In-sevice training of teachers in Turkey at the beginning of the 2000s. Journal of In- Service Education, 30(1), 89-100.
• Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de öğretmen yetiştirme sisteminin sorunları. SETA-Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı Yayınları,17.
• Özpınar, M. ve Sarpkaya, R. (2010). Köyde görev yapan sınıf öğretmenlerinin sorunları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 17-29.
• Patton, M.Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. M. Bütün ve S.B. Demir (Çev. Ed.), Ankara: Pegem Akademi.
• Reese, S. (2010). Bringing effective professional development to educators. Techniques: Connecting Education and Careers (J1), 85(6), 38-43.
• Saban, A. (2000). Hizmet içi eğitimde yeni yaklaşımlar. Millî Eğitim Dergisi, 145, 25-30.
• Sandholtz, J.H. & Ringstaff, C. (2013). Assessing the impact of teacher professional development on science instruction in the early elementary grades in rural US schools. Professional Development in Education, 39(5), 678-697.
• Scales, P., Pickering, J., Senior, L., Headley, K., Garner, P. & Boulton, H. (2011). Continuing professional development in the lifelong learning sector. New York, USA: Open University Press.
• Seferoğlu, S.S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin kendi meslekî gelişimleriyle ilgili görüşleri, beklentileri ve önerileri. Millî Eğitim Dergisi, 149, 12-18.
• Seferoğlu, S.S. (2004). Öğretmen yeterlilikleri ve meslekî gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
• Senemoğlu, N. (2007). Öğrenci görüşlerine göre öğretmen yeterlikleri. http://yunus.hacettepe.edu.tr/~n.senem/makaleler/ogretmen_yeterli.htm, Web adresinden 5 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Singh, K. (2007). Quantitative social research methods. New Delhi: Sage.
• Sparks, D. & Loucks-Horsley, S. (2007). Five models of staff development for teachers. Within: Ornstetin, A.C., Pajak, E.J. ve Ornstein, S.B. Contemporary Issues in Curriculum. 303-326. USA: Pearson.
• Stake, R.E. (1995). The art of case study research, 49-68. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Şişman, M. (2000). Öğretmenliğe giriş. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• TED.(2009).Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• TED.(2018). Öğretmenlik meslek kanunu öneri metni. Türk Eğitim Derneği. https://tedmem.org/download/ogretmenlik-meslek-kanunu-oneri-metni?wpdmdl=2925, web adresinden 5 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Teddlie, C. ve Tashakkori, A. (2015). Karma yöntem araştırmalarının temelleri. Y.Dede ve S.B. Demir (Çev.), Ankara: Anı Yayıncılık.
• TEDMEM. (2014). Öğretmen gözüyle öğretmenlik mesleği, TEDMEM rapor dizisi:3, Ankara.
• TEDMEM. (2016). Öğretmenlerin profesyonelleşmesinin desteklenmesi. https://tedmem.org/memnotlari/ degerlendirme/ogretmenlerin-profesyonellesmesinin-desteklenmesi, web adresinden 4 Şubat 2019 tarihinde erişilmiştir.
• TEDMEM. (2018). 2017 eğitim değerlendirme raporu (TEDMEM Değerlendirme Dizisi:4). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• TEDMEM. (2019a). TALIS 2018 sonuçları ve Türkiye üzerine değerlendirmeler (TEDMEM Analiz Dizisi 6). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• TEDMEM. (2019b). 2018 eğitim değerlendirme raporu (TEDMEM Değerlendirme Dizisi 5). Ankara: Türk Eğitim Derneği.
• Tekışık, H.H. (1986). Türkiye’de öğretmenlik mesleği ve sorunları. Çağdaş Eğitim Dergisi, 11(116),1-9. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/88438, web adresinden 24 Aralık 2018 tarihinde edinilmiştir.
• Telese, J.A. (2012). Middle school mathematics teachers’ professional development and student achievement. The Journal of Educational Research, 105(2), 102-111.
• Tezcan, M. (1996). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Feryal Matbaası.
• Turhan, M. ve Yaraş, Z. (2013). Öğretmen ve öğrencilerin öğretmen, disiplin, müdür, sınıf kuralları, ödül ve ceza kavramlarına ilişkin metafor algıları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(1), 129-145.
• Uygun, S. (2012). Basında öğretmen sorunları. Millî Eğitim Dergisi, 194, 72-91.
• Ünal, S. ve Ada, S. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayını.
• Wells, M. (2014). Elements of effective and sustainable professional learning. Professional Development in Education. 40 (3), 488-504.
• Yaşar, Ş. (2001). Bir meslek olarak öğretmenlik. Öğretmenlik mesleğine giriş içinde. E.Sözer (Ed.), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Yaşar, Ş. (2008). Öğretmenlik mesleği ve öğretmenin nitelikleri. Eğitim bilimine giriş içinde. M.Gültekin (Ed.), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No:1825.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R. K. (2003). Case study research: Design and methods. (2nd ed.). London: Sage.
• Yirci, R. (2017). Öğretmen profesyonelliğinin önündeki engeller ve çözüm önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(1), 503-522.
• YÖK. (1998). Fakülte-Okul İşbirliği. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Millî Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi.
• YÖK. (2018). Öğretmen yetiştirme lisans programları uygulama yönergesi. https://www.yok.gov.tr/kurumsal/idari-birimler/egitim-ogretim-dairesi/yeni-ogretmenyetistirme- lisans-programlari, web adresinden 17 Ekim 2019 tarihinde erişilmiştir.
• Yurdakul, I.K. (2008). Öğretmenlikte meslekî gelişimi etkileyen faktörler ve karşılaşılan sorunlar. Öğretmenlikte meslekî gelişim içinde. I.K.Yurdakul (Ed.), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No:2592.
• Zainal, Z. (2007). Case study as a research method. Retrieved from http://psyking.net/htmlobj- 3837/case_study_as_a_research_method.pdf, 08 February 2019.