___

• Âdem, M. (1993). Ulusal eğitim politikamız ve finansmanı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No:172.
• Akbaba, A. ve Turhan, M. (2016). İlköğretim okul binalarının fiziksel sorunlarına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi (Van il örneği). KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12), 341-357.
• Akça, F. ve Yaman, B. (2009). Okul yöneticilerinin problem çözme davranışlarını etkileyen faktörleri incelemeye yönelik bir çalışma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 767-780.
• Akçamete, G., Kaner, S. ve Sucuoğlu, B. (2001). Öğretmenlerde tükenmişlik, iş doyumu ve kişilik. Ankara: Nobel Yayınları.
• Aksoy, S. U. (2007) Eskişehir ili özel eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlerin tükenmişlik düzeylerin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
• Aktan, C. C. (2012). Organizasyonlarda toplam kalite yönetimi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 235-262.
• Aktaş, H. İ. (2018).Türk eğitim sisteminin sorunlarının incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Akyol, C., Sungur, S. ve Tekkaya, C. (2010). The contribution of cognitive and metacognitive strategy use to students’ science achievement. Educational Research and Evaluation, 16 (1), 1-21.
• Alomar, B. O. (2006). Personel and family paths to pupil achievement. Social Behavior and Personality, 34(8), 907–922.
• Althusser, L. (2006). İdeoloji ve devletin ideolojik aygıtları. İstanbul: İthaki Yayınları.
• Anderson, J. A. (2005). Accountability in education . International Acedemy of Education. 12 Nisan 2020 tarihinde https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000140986 adresinden erişildi.
• Ansal, H. (1997). Bilim, bilim politikası ve üniversiteler (E. Akalın, H. Aydoğdu ve R. Saraoğlu, Yay. Haz.). Bilim ve emek süreci içinde (s. 187-193). İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Apple, M. W. (2004). Neoliberalizim ve eğitim politikaları üzerine eleştirel yazılar (F. Gök, çev. ed.). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
• Apple, M. W. ve Beane J. A. (2011). Demokratik okullar (M. Sarı, çev.). Ankara: Dipnot yayınları.
• Arslan, G. ve Aslan, G. (2014). Eğitim hakkı bağlamında zihin engelli bireylere eğitim veren öğretmenlerin tükenmişlik düzeylerinin değerlendirilmesi (Tokat ili örneği). Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(2),49-66. doi http://dx.doi.org/10.12973/jesr.2014.42.4
• Aslan, G. (2015). An analysis regarding the equality perceptions of educational administrators. The Anthropologist, 20(1, 2), 40-49.
• Aslan, G. (2017). Öğrencilerin temel eğitimden ortaöğretime geçiş (TEOG) sınav başarılarının belirleyicileri: Okul dışı değişkenlere ilişkin bir analiz. Eğitim ve Bilim, 42(190), 211-236.
• Aslan, G. (2019). Aid policies regarding poor students with low socioeconomic levels at schools: reconsidering social justice. Kastamonu Education Journal, 27(5), 2203-2220. doi:10.24106/kefdergi.3394
• Aslanargun, E. (2007). Okul - aile işbirliği ve öğrenci başarısı üzerine bir tarama çalışma. Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 119-135.
• Aslanargun, E. ve Bozkurt, S. (2012). Okul müdürlerinin okul yönetiminde karşılaştığı sorunlar. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(2), 349-368.
• AÜ. (2012). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi’nin 222 sayılı ilköğretim ve eğitim kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair kanun teklifi’ne ilişkin görüşü. 15 Mayıs 2014 tarihinde http://dosyalar.hurriyet.com.tr /Ankara-universitesi-gorusu.pdf adresinden erişildi.
• Bağcı, H. ve Karagül, S. (2013). Türkçe öğretmenlerinin mesleki tükenmişlik düzeyi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(8), 184-193.
• Balcı, A. (1988). Eğitim yöneticisinin yetiştirilmesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1-2), 435-448.
• Balcı, A. (1988). Etkili okul. Eğitim ve Bilim, 12(70), 21-30.
• Balcı, A. (2000). Örgütsel gelişme kuram ve uygulama. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Balcı, A. (2014). Etkili okul ve okul geliştirme (7. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
• Başar, M. (2013). 60-66 ay aralığında ilkokula başlayan öğrencilerin kişisel öz bakım ve ilk okuma yazma becerilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Turkish Studies, 8(8), 241-252.
• Başar, M. A. (2000). İlköğretim okullarının işgören ve fiziki olanakları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(8), 134-140.
• Başaran, İ. E. (2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Ekinoks yayınevi.
• Bayram, G. (2009) Öğretmenlerin istihdam biçimi farklılıkları ve yarattığı sorunlar: Ankara’da çalışan ücretli ve sözleşmeli öğretmenlerin görüşlerine dayalı bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Berberoğlu, G. ve Kalender, İ. (2005). Öğrenci başarısının yıllara, okul türlerine, bölgelere göre incelenmesi: ÖSS ve PISA analizi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 4(7), 21-35.
• Bourdieu, P. (2015). Pratik nedenler (H.U.Tanrıöver, çev.). İstanbul: Hil Yayınları.
• Bowles, S. ve Gintis, H. (1996). Demokrasi ve kapitalizm (6.bs.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bursalıoğlu, Z. (1981). Eğitim yöneticisinin yeterlikleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını.
• Bursalıoğlu, Z. (1991). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (7. bs.). Ankara: Pegem Yayınları.
• Bursalıoğlu, Z. (2004). Önsöz. Y. Özden (Eds.). Eğitim ve okul yöneticiliği el kitabı içinde. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• BÜ. (2012). 5.1.1961 tarih ve 222 sayılı ilköğretim ve eğitim kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair kanun teklifi hakkında Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nin ilk görüşü. 15 Mayıs 2014 tarihinde http://www.fed.boun.edu.tr/form_files/Bogaziçi_Üniversitesi_Egitim_Fakültesi’nin_İlköğretim_ve_Eğitim_Kanun_Taslağı_ile_İlgili_İlk_Görüşü.pdf adresinden erişildi.
• Cemaloğlu, N. ve Şahin D. E. (2007). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 465-484.
• Clark , D. L., Lotto, L. S., & Astuto,T. A. (1984). Effective schools and school improvement: a comparative analysis of two lines of inquiry. Aducational Administration Quarterly 20(3), 41-68. https://doi.org/10.1177/0013161X84020003004
• Cohn, E. ve Rossmiller, R. A. (1987). Research on effective schools: implications for less developed countries. Comparative Education Review, 31(3), 377-399.
• Çağlayan, A. (2012). Birleştirilmiş sınıf öğretmenlerini tükenmişlik düzeyleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Çınkır, Ş. (2010). İlköğretim okulu müdürlerinin sorunları: sorun kaynakları ve destek stratejileri. İlköğretim Online, 9(3), 1027-1036.
• Demirtaş, H., Üstüner, M. ve Özer, N. (2007). Okul yönetiminde karşılaşılan sorunların öğrenci ve okul ile ilgili değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 51, 421-455.
• Deveci, Ö. ve Aykaç, N. (2019). Temel eğitimde yaşanan sorunları inceleyen çalışmaların değerlendirilmesi: Bir meta-sentez çalışması. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research Education, 7(1), 277-301. doi:10.14689/issn.2148-2624.1.7c1s.13m
• DPT-DB. (2010). Türkiye’de yoksulluk ve eşitsizliklerdeki değişmeler (2003-2006). Çalışma Raporu Sayı: 1. 19 Şubat 2019 tarihinde http://documents.worldbank.org/curated/en/551771468160520948/pdf/754380NWP0Box30uality0ChangesTurkey.pdf/ adresinden erişildi.
• Ellis, A. (2005). Building schools for the future, an opportunity to personalise learning and fundamentally re-think the business of education. White Paper - Microsoft Corporation.
• Ercan, F. (1998). Eğitim ve kapitalizm: Neo-liberal eğitim ekonomisinin eleştirisi. İstanbul: Bilim Yayıncılık.
• Erçen, A. E. Y. (2007). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyleri mersin ilinde karşılaştırmalı bir inceleme. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(34), 1-8.
• ERG. (2009). Eğitimde eşitlik politika analizi ve öneriler. İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
• Faubert, V. (2009), School evaluation: Current practices in OECD countries and a literature review. OECD Education Working Papers, No. 42, OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/218816547156
• Freire, P. (2010). Ezilenlerin pedagojisi. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Gardner, H. (2008). Okulun değişen rol ve işlevi. 80. Yıl uluslararası eğitim forumu eğitim hakkı ve gelecek perspektifleri I. içinde (s. 81-97). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• Girgin, G. (1995). İlkokul öğretmenlerinde meslekte tükenmişliğin gelişimini etkileyen değişkenlerin analizi ve bir model önerisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Göksoy, S., Emen, E. ve Aksoy, C. (2013). Okullarda güvenlik sorunu. Millî Eğitim Dergisi, 200, 123-139.
• Gündüz, B. (2006). Öğretmenlerde tükenmişliğin akılcı olmayan inançlar ile bazı mesleki ve kişisel değişkenlere göre yordanması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 26(3), 17-33.
• Hesapçıoğlu, M. (1984). Türkiye’de insangücü ve eğitim planlaması. Ankara: AÜ Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Hesapçıoğlu, M. (1991). Etkili okul araştırmaları, eğitimde nitelik geliştirme. Eğitimde Arayışlar I.Sempozyumu. (13-14 Nisan). İstanbul: Kültür Koleji Gn. Md. Eğitim Araştırma Geliştirme Merkezi.
• Hesapçıoğlu, M. (1996). Bilgi toplumunda eğitim ve okulun geleceğine ilişkin düşünceler. Yeni Türkiye Dergisi Eğitim, 2, 21-28.
• Heyneman, S. ve Loxley, W. (1983). The distribution of primary school quality within high- and lowincome countries. Comparative Education Review, 27(1), 108-118.
• Hortaçsu, N. (1994). Parents' education level, popularity, individual cognitions, and academic performance: An investigation with turkish children. The Journal of Genetic Psychology, 155(2),179-189.
• Hoşgörür, V. ve Arslan, İ. (2014). Okul örgütünün finansal kaynaklarının yönetimi sorunu (Yatağan ilçesi örneği).Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 91-102.
• Illich, I. (2006). Okusuz toplum. İstanbul: Şule Yayınları.
• İnal, K. (1996). Eğitimde ideolojik boyut. Ankara: Doruk Yayıncılık.
• Karakütük, K. (2012). Eğitim Planlaması. Ankara: Elhan Yayınevi.
• Karakütük, K. ve Özbal, E. Ö. (2019). Eğitim yöneticilerinin yaşadıkları sorunlar ile sorun çözmede kullandıkları teknikler. Millî Eğitim Dergisi, 48(223), 33-60.
• Kavak, Y., Ekinci, E. ve Gökçe, F. (1997). İlköğretimde kaynak arayışları. Eğitim Yönetimi, 3(3), 309-320.
• Kayabaşı, Y. (2008). Bazı değişkenler açısından öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 191-212.
• Kayıkçı, G. (2014). İlköğretim kurumlarının mali kaynak sorunları ve okul müdürlerinin çözüm uygulamaları (Bingöl ili örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Keçeli-Kaysılı, B. (2008). Akademik başarının arttırılmasında aile katılımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 9(1), 69-83.
• Kepenekçi, Y. K. (2004). İlköğretim okulu yöneticilerinin eğitim mevzuatına ilişkin görüşleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(6), 159-174.
• Kiraz, Z. ve Kurul, N. (2018). Türkiye’de öğretmen işsizliği ve ataması yapılmayan öğretmenler hareketi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 270-302.
• Korkmaz, İ. (2005). İlköğretim okullarının karşılaştıkları finansman sorunları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(14), 429-434.
• Köse, A ve Şaşmaz, A. (2014). İlköğretim kurumlarının mali yönetimi. 10 Nisan 2020 tarihinde http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/ uploads/2017/03/ERG_MaliYonetimArastirmaRaporu.pdf adresinden erişildi.
• Kurul, N. (2019). Başka bir eğitim hikayesi. Ankara: Siyasal kitapevi.
• Küçüker, E. (2016). A comparison of the academic achievements of students with different primary school entrance age. Education, 137(1), 46-58.
• Küçüker, E. (2018a). Kırsal kesimde yaşayan kız çocukların örgün ortaöğretimi terk etme nedenleri. Eğitim ve Bilim, 43(195), 97-117.
• Küçüker, E. (2018b). Üç öykü üzerinden “okul terki”: Eğitimsizlik, yoksulluk, ataerkillik. Eğitim Bilim Toplum 16(64), 94-119.
• Mayo, P. (2012). Özgürleştiren praksis (H. H. Aksoy ve N. Aksoy, çev.). Ankara: Dipnot yayınları.
• MEB, (2019). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim 2018/2019 yılı. Ankara: MEB Strateji Geliştirme Başkanlığı Yayınları.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. California:Sage Publications.
• ODTÜ. (2012). 5.1.1961 tarih ve 222 sayılı ilköğretim ve eğitim kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair kanun teklifi hakkında ODTÜ Eğitim Fakültesi ilköğretim bölümü görüşü. 15 Mayıs 2014 tarihinde http://fedu.metu.edu.tr/sites/fedu.metu.edu.tr/files/ ilkveortaogretimdeyapilanmaonerisiodtuegitimfakultesigorusu.pdf adresinden erişildi.
• Okçabol, R., Akpınar, Y., Caner, A., Erktin, E., Gök, F. ve Ünlühisarcıklı, Ö. (2003). Öğretmen yetiştirme araştırması. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.
• Öğülmüş, K. Yıldırım, N. ve Aslan, G. (2013). Ücretli öğretmenlerin görevlerini yaparken karşılaştıkları sorunlar ve ücretli öğretmenlik uygulamasının okul yöneticilerince değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 12(4), 1086-1099, [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr
• Öksüzler, O., Sürekçi, D. (2010). Türkiye’de ilköğretimde başarıyı etkileyen faktörler: Bir sıralı lojit yaklaşımı. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 47(543), 79-89.
• Özer, Y. ve Anıl, D. (2011). Öğrencilerin fen ve matematik başarılarını etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelemesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 313-324.
• Plowright, D. (2007). Self-evaluation and ofsted inspection developing an integrative model of school improvement. Educational Management Administration & Leadership, 35(3) 373–393.DOI:10.1177/1741143207078180
• Polat, S. (2013). Ücretli öğretmenlik istihdamının yarattığı sorunlar üzerine nitel bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 67-88.
• Sarıbaş, S. ve Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1), 18-34.
• Saunders, L. (1999) Who or what is school 'self'-evaluation for?. School Effectiveness and School Improvement, 10(4), 414-429.
• Schlechty, P. C. (2014). Okulu yeniden kurmak (Y. Özden, çev). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Serin, N. (1979). Eğitim ekonomisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Şahin, İ. (2006). İlköğretim müfredat laboratuar okullarının okul geliştirme süreci açısından incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Dokuzeylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Şahin, Ö. (2008) Yalancıktan öğretmenlik‟ ve kadınlar/ Yeni liberal eğitim düzeninde yenilenmiş öğretmen istihdam rejimi”. E. A. Ateş & H. Çağlayan (Ed.). Eğitim ve bilim işkolunda çalışan kadınların sosyal hakları ve iş güvencesi içinde (s.68-96). Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.
• Tanrıverdi, S. ve Kardaş, F. (2013). Öğretmenlerin, idarecilerin ve okul psikolojik danışmanlarının ortaokullarda seçmeli ders sürecine ilişkin görüşlerinin incelenmesi: Van ili örneği. Kesintli On iki Yıllık Zorunlu Eğitim Modelinde Seçmeli Dersler Sempozyumu, Van, 24-25 Haziran. 11 Nisan 2020 tarihinde https://www.yyu.edu.tr/images/files/sempozyum.pdf#page=72 adresinden erişildi.
• Taymaz, H. (2019). Okul yönetimi (11. Bsk.). Ankara: Pegem Yayınları.
• TEDMEM, (2016). OECD yetişkin becerileri araştırması: Türkiye ile ilgili sonuçlar. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• Tezcan, M. (1998). Gelecekte eğitim (21.yüzyılın okulları üzerine). Yeni Türkiye Dergisi 21.Yüzyıl Özel Sayısı, 4, 821-828.
• Torun, F. (2010). Farklı statülerde çalışan öğretmenlerin öğretmenlik mesleğine bakışları (Isparta ili örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Tural, N. ve Karakütük, K. (1991). Eğitim politikası. Eğitim ve Bilim, 15(82), 16-39.
• Turan, S. ve Zıngıl, G. (2013). Okulu değerlendirme teori, araştırma ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi.
• Uluğ, F. (1998). Eğitim sisteminde değişme yapısal uyum sorunları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14, 153-166.
• Ünal, L. I. (1996). Eğitim ve yetiştirme ekonomisi. Ankara: Epar yayınları.
• Ünal, L. I. (2005). Öğretmen imgesinde neo-liberal dönüşüm. Eğitim Bilim Toplum, 11, 4-15.
• Yayla, A. ve Tat, O. (2013). Öğretmen perspektifinden seçmeli ders uygulaması: problemler ve çözüm önerileri, Kesintli On iki Yıllık Zorunlu Eğitim Modelinde Seçmeli Dersler Sempozyumu, Van, 24-25 Haziran 2013. 11 Nisan 2020 tarihinde https://www.yyu.edu.tr/images/files/sempozyum.pdf#page=72 adresinden erişildi.
• Yıldırım, A. ve H. Şimşek. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. Bsk.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, N. (1999). Çocukların okul başarısında aile ve çevresel faktörlerin rolü: orta ikinci sınıf öğrencileri ile ilgili bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yılmaz, A. (2000). Eşler arasındaki uyum ve çocuğun algıladığı anne – baba tutumu ile çocukların, ergenlerin ve gençlerin akademik başarıları ve benlik algıları arasındaki ilişkiler (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Yolcu, H. (2007). Türkiye’de ilköğretim finansmanının değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yolcu, H. (2011). Decentralization of education and strengthening the participation of parents in school administration in Turkey what has changed. Educational Scencies: Theory & Practice,11(3),1229-1251.
• Yolcu, H. ve Kurul, N. (2009). Evaluating the finance of primary education in Turkey within the context of neo-liberal policies. International Journal of Educational Policies, 3(2), 24-45. ISSN: 1307-3842
• Yüksel, B. (2009). Özel eğitim ve genel eğitim öğretmenlerinin tükenmişliklerine etki eden değişkenlerin irdelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Zoraloğlu, Y. R., Şahin, İ. ve Fırat, N. Ş. (2004). İlköğretim okullarının finansal kaynak bulmada karşılaştıkları güçlükler ve bu güçlüklerin okula etkileri. Eğitim Bilim Toplum, 2(8), 4-17.