Mehmet Raci DEMİR

9129

The Relationship between Students’ Academic Achievements in Mathematics and Their Free Time Play Preferences

The purpose of this study is to investigate relationship between middle school students’ free time play preferences and their academic achievement in mathematics. The research sample was composed of 675 middle school students determined by their socioeconomic status in Marmara and Central Anatolia Region. The research was designed with relational survey model and the data of the research was collected by personal information form. The form examined the middle school students’ play preferences including 11 different games and students’ daily playing frequency including 5 time interval as “never”, “less than 1 hour”, “1-2 hours”, “2-3hours”, “4 hours and above”. For analyzing the data, with the help of Windows SPSS version 21, one way ANOVA, was used. Based on the outcomes, it was found that, middle school students’ academic achievement in mathematics significantly differ in their online computer games, offline computer games, smart phone/tablet games, social media games, word games, cartoon and sports cards games and mind games playing time. At the other hand, there is no significant difference between middle school students’ achievement in mathematics and their sports games, rhythm-dance games, outdoor games and puzzle, model building games playing time. The results of the research make suggestions both for teachers and new researches on the topic.
Anahtar Kelimeler:

Play, play types, play preferences, academic achievement in mathematics, middle school students

Öğrencilerin Serbest Zaman Oyun Tercihleri ile Matematik Akademik Başarıları Arasındaki İlişki

Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin serbest zaman oyun tercihleri ile matematik dersi akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Marmara bölgesi ve İç Anadolu bölgesinde öğrenim görmekte olan 675 ortaokul öğrencisi oluşturmuştur. Genel tarama modelinde yürütülen araştırmada; veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Öğrencilerin oyun tercihleri ve oyun oynama süreleriyle ilgili bilgiler, kişisel bilgi formunda yer alan 11 farklı oyun ve bu oyunların süresinin olduğu tablodan yararlanılarak elde edilmiştir. Oyun süreleri hiç, 1 saatten az, 1-2 saat, 2-3 saat ve 4 saat ve üzeri şeklinde kategorize edilmiştir. Öğrencilerin matematik akademik başarıları bir önceki yıldaki matematik karne ortalamaları temel alınarak hesaplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 21.0 programı ile yapılmıştır.  Toplanan verilerin analizinde tek yönlü varyans analizinden (one-way ANOVA) yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; ortaokul öğrencilerinin, bilgisayar oyunları (internet üzerinden), bilgisayar oyunları (internet olmadan), akıllı telefon/tablet oyunları, sosyal medya oyunları, kelime-bulmaca oyunları, kart oyunları ve zekâ oyunları oynayan öğrencilerin matematik dersi akademik başarı ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık gözlenmiştir. Diğer taraftan sportif oyunlar, müziksel ve ritmik oyunlar, geleneksel sokak oyunları ve “yapboz, kes-yapıştır, maket” oyunları oynayan öğrencilerin matematik dersi akademik başarıları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı yani bahsedilen oyunları oynayan öğrencilerin matematik başarı düzeylerinin benzerlik gösterdiği söylenebilir. Elde edilen veriler literatür ışığında yorumlanarak alan ve araştırmalara katkı sağlayacak önerilerde bulunulmuştur.
Keywords:

Oyun, oyun türleri, oyun tercihleri, matematik başarısı, ortaokul,

PDF

___

  • Akyüz, G. (2013). Öğrencilerin okul dişi etkinliklere ayirdiklari süreler ve matematik başarisi arasindaki ilişkinin incelenmesi. Elektronik Sosyal BilimlerDergisi , 12 (46), 112-130.
  • Altun, M., (2002), İlköğretim İkinci Kademede Matematik Öğretimi. Bursa: Erkam Matbaacılık.
  • Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi. Yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Aydın, B. (2003). Bilgi toplumu oluşumunda bireylerin yetiştirilmesi ve matematik öğretimi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 2 (14), 183-190.
  • Baek, Y., Kim, B., Yun, S., & Cheong, D. (2008).Effects of two types of sudoku puzzles on students’ logical thinking. In Thomas Connelly & Mark Stansfield (Eds.), Proceedings of the Second European Conference on Games Based Learning, 19- 24.
  • Bateson, G. (1976): A theory of play and fantasy. In Play: Its Role in Development and Evolution. BRUNER, J.S., JOLLY, A., and SYLVA, K. (eds). New York, Basic Books.
  • Baykul, Y. (2003), “İlköğretimde Matematik Öğretimi (1-5 Sınıflar)”, 7. Baskı, Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Baykul, Y., (2001), İlköğretim Matematik Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Bayraktar, F.,& Gun, Z. (2007). Incidence and correlates of Internet usage among adolescents in North Cyprus.CyberPsychology& Behavior, 10(2), 191–197.
  • Biddle, K. A. G., Garcia-Nevarez, A., Henderson, W. J. R., & Valero-Kerrick, A. (2013). Early Childhood Education: Becoming a Professional. SAGE Publications.
  • Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Broh, B. A., (2002). ‘‘Linking extracurricular programming to academic achievement: Who benefits and why?’’ Sociology of Education, 75:69–95.
  • Cage, B, & James S.( 2000). The Effects of Chess Instruction on Mathematics Achievement of Southern.Rural, Black, Secondary Students, Research in the Schools volSpr, 2000.
  • Caldera,Y.M., Culp,A.M., O’Brian, M., Truglio,R.T., Alvarez,M., and Huston, A. (1999). Children’s play preferences, construction play with blocks and visual spatial skills: Are they related?. Int. J. Behav. Dev. 23, 855–872.doi: 10.1080/016502599383577
  • Castelli, D. M., Hillman, C. H., Buck, S. M., & Erwin, H. E. (2007).Physical fitness and academic achievement in third- and fifth-grade students. Journal of Sport and Exercise Psychology, 29, 239–252.
  • Catterall, J. S., Richard C. & John I., (1999). Involvement in the Arts and Human Development: General Involvement and Intensive Involvement in Music and Theater Arts.
  • Cody, K. J., Rule, A. C., & Forsyth, B. R. (2015). Mathematical Game Creation and Play Assists Students in Practicing Newly-Learned Challenging Concepts. Creative Education, 6, 1484-1495.
  • Demir, İ., Kılıç, S., Ünal, H. (2010). Effects of students‟ and schools‟ characteristics on mathematics achievement: findings from PISA 2006. Procedia Social and Behavioral Science, 2, 3099–3103.
  • Demir, M. R. (2016). Farklı oyun türlerine dayalı matematik öğretiminin 1. sınıf öğrencilerinin erişi ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Duman, M. Z. (2008). İnternet kullanımının öğrencilerin sosyal ilişkileri ve okul başarıları üzerindeki etkisi. Toplum ve Demokrasi, 2 (3), 93-112.
  • Ersoy, Y. (1997). Okullarda matematik eğitimi: Matematikte okur-yazarlık. HÜ Eğitim Fakültesi Dergisi 13, 115-120.
  • Epstein, J. L. (2018). School, family, and community partnerships: Preparing educators and improving schools. Routledge.
  • Eveland-Sayers BM, Farley RS, Fuller DK, Morgan DW, Caputo, JL (2009). Physical Fitness and academic achievement in elementary school children. J Phys Act Health 2009, 6:99–104.10. Van Dusen DP, Kelder SH, Ko
  • Gelen, İ., & Özer, B., (2010) “Oyunlaştırmanın Beşinci Sınıf Matematik Dersinde Problem Çözme Becerisi Ve Derse Karşı Tutum Üzerindeki Etkisi”. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(1), 71-87.
  • Gencer, S. L., & Koc, M. (2012). Internet abuse among teenagers and its relations to internet usage patterns and demographics. Educational Technology & Society, 15 (2), 25–36.
  • Groos, K. (1898): The play of animals. New York, D. Appleton andCo.
  • Gürsakal, S. (2012). Lojistik regresyon analizi ile pisa 2009 öğrenci başari düzeylerini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 17 (1), 441-452.
  • Hall, G.S. (1906): Youth. New York, D. AppletonandCo.
  • Hanson SL, Kraus RS. (1998). Women, sports, and science: Do female athletes have an advantage? Sociology of Education. 1998;71:93–110.
  • Hughes, B. (2002) A Playworker’sTaxonomy of Play Types, 2nd edition, London: PlayLink.
  • Kılıç, M. (2007) İlköğretim 1. sınıf matematik dersinde oyunla öğretimde kullanılan ödüllerin matematik başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kim, S., & Chang, M. (2010). Computer Games for the Math Achievement of Diverse Students. Educational Technology & Society, 13 (3), 224–232.
  • Lázarus, M. (1883). Concerning the fascination of play. Berlín: Dummler.
  • Levine, S. C.; Ratliff, K. R.; Huttenlocher, J.; Cannon, J., (2012) “Early puzzle play: A predictor of preschoolers' spatial transformation skill”. Developmental Psychology, 48(2), 2012, 530-542.
  • Macintyre, T. (2006). Sudoku and problem solving. Mathematics Teaching Incorporating Micromath, 199, 8-11.
  • Meadows, A. (2019). The Impact of Participation in Extracurricular Activities on Elementary School Students. Journal of Interdisciplinary Undergraduate Research, 11(1), 2.
  • Minton, S. (2003). Assessment of high school students‘ creative thinking skills: A comparison of dance and nondance classes. Research in Dance Education. 4, 1, 31-49.
  • Moyer, P. (2001) Are we having fun yet? How teachers use manipulatives to teach mathematics. Education Studies in Mathematics, 47(2): 175–197.
  • Nikolopolou, A. (1993): Play, cognitivedevelopment, andthesocialworld: Piaget, Vygotsky, andbeyond. Human Development 36:1–23.
  • Organisation for Economic Co-operation and Development. (2004). Learning for Tomorrow’s World First Results from PISA 2003. OECD.
  • Oostermeijer, M., Boonen, Anton, J. H & Jolles, J. (2014). The relation between children’s constructive play activities, spatial ability, and mathematical word problem-solving performance: a mediation analysis in sixth-grade students. Frontiers in Psychology, 5, 782.
  • Orlich, D. C. (1985) Teaching Strategies. Toronto: B.C: Healtand Company
  • Parten, M.B. (1932). Social participation among preschool children. Journal of Abnormal Psychology, 27, 243-269.
  • Sadık, R. (2006). İlköğretim 4. ve 5. sınıf satranç bilen öğrenciler ile satranç bilmeyen öğrencilerin doğal sayılara ilişkin dört işlem ve problem çözme başarılarının karsılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Smilansky, S. & Shefatya, L. (1990). Facilitatingplay: A medium for promoting cognitive, socio-emotional and academic development in young children. Gaithersburg, MD: Psychosocial and Educational Publications.
  • Smith J. P., Cage B. N. (2000). The effects of chess instruction on the mathematics achievement of southern, rural, black secondary students. Res. Sch. 7, 19–26
  • Sönmez, V. (2007). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık
  • Sönmez, V. (2013). Bilim felsefesi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Thomas J.H. Keeley & Kenneth R. Fox (2009).The impact of physical activity and fitness on academic achievement and cognitive performance in children, International Review of Sport and Exercise Psychology, 2:2, 198-214.
  • Tracy, D. M. (1987). Toys, spatial ability, and science and mathematics achievement: Are they related?. Sex roles, 17(3-4), 115-138.
  • Tural, H. (2005). İlköğretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir:
  • Uğurel, I. (2003). Ortaöğretimde oyunlar ve etkinlikler ile matematik öğretimine ilişkin öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. D.E.Ü., Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Usta, H. G., (2014). PISA 2003 ve PISA 2012 matematik okuryazarlığı üzerine uluslararası bir karşılaştırma: Türkiye ve Finlandiya. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Wolfgang, C. H.; Stannard, L. L.; Jones, I. (2001). Block play performance among preschoolers as a predictor of later school achievement in mathematics. Journal of Research in Childhood Education, 15(2), 173-180.
  • Yurt, E., & Sünbül, A. M., (2014) “Sekizinci sınıf öğrencilerinin matematik başarılarını açıklayan bir yapısal eşitlik modeli” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 14(4), 1629-1653
Eğitim ve Teknoloji-Cover
  • ISSN: 2687-3931
  • Başlangıç: 2019
  • Yayıncı: Mehmet Hayri SARI
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Okul Yöneticilerinin Liyakat İlkesi Hakkındaki Görüşleri

Mehmet ÖZDOĞRU

Öğretmen Adaylarının Açık ve Uzaktan Öğrenme Ortamlarına Yönelik Görüşleri

Seyhan PAYDAR, Adem DOĞAN

Ortaokul 8. Sınıf Öğrencilerine Geogebra Matematik Yazılımı ile Dönüşüm Geometrisi Konusunun Öğretimi

Yılmaz MUTLU, İhsan SÖYLEMEZ

İlkokul Dördüncü Sınıf Fen Bilimleri Dersi Basit Elektrik Devreleri Ünitesinde Laboratuvar Destekli Öğretimin Akademik Başarı ve Tutuma Etkisi

Serkan BİLİR, Gökhan UYANIK

The Relationship between Students’ Academic Achievements in Mathematics and Their Free Time Play Preferences

Mehmet Raci DEMİR