Erken çocukluk eğitiminde ilk yıllar programı’nın öğretmen görüşleri ile incelenmesi

İlk Yıllar Programı, Uluslararası Bakalorya Organizasyonu’nun 3-12 yaş çocukları için geliştirdiği bir eğitim programıdır. Bu çalışmayla, erken çocukluk eğitiminde uluslararası bir uygulama olan İlk Yıllar Programı’nın güçlü ve zayıf yönlerini öğretmen görüşleri ile ortaya koymak ve bu programdaki iyi örneklerden ülkemizde geliştirilen ve uygulanan eğitim programlarında yararlanılmasını sağlamak amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemiyle gerçekleştirilen bu çalışmanın örneklemini İlk Yıllar Programı’nın resmi uygulama yetkisini almış anaokullarında çalışan öğretmenler oluşturmuştur. Araştırmanın verileri öğretmenlerle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla elde edilmiş ve betimsel analizle çözümlenmiştir. Çalışma sonucunda öğretmenler programın güçlü yönlerini; çocukların sorgulama becerilerini geliştirmesi, bilgiyi kendi kendilerine yapılandırmalarına imkân sağlaması, çokkültürlü ve uluslararası düzeyde bir bilince sahip olan bireyler yetiştirmesi, gerek öğretmenlerin gerekse öğrencilerin kolaylıkla başka ülkelerde nitelikli eğitim alması ve diğer kültürleri yakından tanıma imkânı vermesi olarak ifade etmişlerdir. Bununla birlikte, mevcut ulusal eğitim programı ile uyuşmayan yönleri olması nedeni ile zaman zaman zorluk yaşanması ve planlama aşamasının uzun sürmesi gibi unsurları programın zayıf yönleri olarak belirtmişlerdir. Sonuç olarak, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan eğitim programlarında bazı düzenlemeler yapılarak, PYP’nin olumlu yönlerinden yararlanılması önerilmiştir.

A review of primary years program in early childhood education according to teacher’s views

The Primary Years Program has been administered and further developed by the International Baccalaureate Organization for 3 to 12 years olds. The aim of this study is to introduce the Primary Years Program (PYP) and to put forth the strong parts of it into practice. The sample group of this study is a group of teachers working in the preschools with the formal authorization to implement PYP. The data of the study were obtained by means of the semi structured interviews obtained from the teachers and analyzed with descriptive analysis. As a result of the study, teachers expressed the strengths of the program as improving children’s ability to question, providing the opportunity for the children to structure knowledge by themselves, raising individuals with a multicultural awareness at an international level and providing both teachers and students with the opportunity to have quality education in other countries easily and learn about other cultures more. On the other hand, as the weaknesses of the program, they pointed out that some difficulties are experienced at times due to the fact that program has some aspects which do not match with the current national curriculum and the planning process takes long. In conclusion, it is recommended that some adjustments be made in the education program designed by the Ministry of National Education to benefit from the positive aspects of PYP.

PDF

___

Bredekamp, S. & Copple, C. (Eds.). (2006). Developmentally Appropriate Practice in Early Childhood Programs. (Revised Ed.). Washington DC: National Association for the Education of Young Children (NAEYC Series Number: 234).
Bunnell, T. (2009). The international baccalaureate in the USA and the emerging ‘culture war’. Discourse: Studies in the Cultural Politics of Education, 30(1). 61-72.
Erdiller, Z. B. (2010). Erken Çocukluk Eğitiminde Temel Kuramlar ve Yaklaşımlar, H. Diken (Ed.) Erken Çocukluk Eğitimi (ss. 55-91). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
IBO, (2007). Making The PYP Happen: A Curriculum for International Primary Education. International Baccalaureate Peterson House, Cardiff, Wales, UK.
IBO, (2005). “Guide the program evaluation.” [Online] Retrived on 06 March 2010, at http://www. ibo.org/iba/schools/documents/GuidetoProgrammeEvaluation_000.pdf
IBO, (2006). “General regulations: Primary Years Program.” [Online] Retrived on 06 March 2010, at http://www.ibo.org/documentlibrary/regs_ibworldschools/documents/pypgenregs. PDF
Haktanır, G., Dağlıoğlu, E. ve Güler, T. (2010). Türkiye’de okul öncesi eğitimin mevcut durumu. UNESCO Yayımlanmamış Araştırma Raporu. Ankara.
Kartal, H. (2008). Geçmişten Günümüze Erken Çocukluk Eğitimi Uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
MEB, (2006). 36-72 Aylık Çocuklar İçin Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
Niki, S. (2002). Becoming international. Educational Leadership, 60(2), 55-60.
Oktay, A., Gürkan, T., Zembat, R. ve Unutkan, Ö. (2006). Okul Öncesi Eğitim Programı Uygulama Rehberi. (ss. 79-98). İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Şahin, D. (2010). Erken Çocukluk Dönemine Yönelik Temel Eğitim Programları ve Yaklaşımlar, H. Diken (Ed.) Erken Çocukluk Eğitimi (ss. 93-133). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
Twigg, V. V. (2010). Teachers’ practices, values and beliefs for successful inquiry-based teaching in the International Baccalaureate Primary Years Programme. Journal of Research in International Education. 9(1), 40-65.
Uçar, G. (2008). Uluslararası Bakalorya Okulları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. 7 Haziran 2010 tarihinde http://80.251.40.59/education.ankara.edu.tr/aksoy/reform/odevler /200708g/ucarg.doc adresinden alınmıştır.