SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÇEVRİMİÇİ İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME UYGULAMALARINA YÖNELİK TUTUM VE GÖRÜŞLERİ

Bu araştırmanın amacı, Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının çevrimiçi işbirlikli öğrenme uygulamaları hakkındaki tutumlarını ve görüşlerini incelemektir. Bu amaç kapsamında öğretmen adaylarının tutumları farklı değişkenler açısından ele alınmıştır. Karma yöntem araştırmasının kullanıldığı bu çalışma, açıklayıcı sıralı desen ile şekillenmiştir. Araştırmanın örneklemini seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme kullanılarak 2021-2022 eğitim öğretim yılında Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesinde öğrenim görmekte olan 152 Sosyal Bilgiler öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırma sonucunda öğretmen adaylarının çevrimiçi işbirlikli öğrenmeye yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymak ve böylece öğretmen olduklarında çevrimiçi işbirlikli öğrenme uygulamalarını kullanma durumlarını belirlemek hedeflenmiştir. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu, kişisel bilgi formu ve Korkmaz (2012) tarafından geliştirilen “Çevrimiçi İşbirlikli Öğrenmeye Yönelik Tutum Ölçeği (ÇİÖTÖ)” kullanılmıştır. Ölçeğin Cronbach Alfa katsayısı .904 olarak bulunmuştur. Elde edilen veriler içerik analizi ve SPSS 26 paket programı ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmen adaylarının tutumları, sınıf düzeylerine, kardeş sayılarına, kişisel bilgisayara sahip olma durumlarına ve çevrimiçi öğrenme uygulamalarındaki rahatlık düzeylerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterirken; cinsiyetlerine, bilişim teknolojilerini kullanma becerilerine, çevrimiçi oyun oynama ve sosyal projelere katılma deneyimlerine göre anlamlı bir farklılık göstermediği ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

sosyal bilgiler, çevrimiçi işbirlikli öğrenme, sanal ortam, tutum

ATTITUDES AND OPINIONS OF SOCIAL STUDY TEACHERS ON ONLINE COLLABORATIVE LEARNING APPLICATIONS

PDF

___

Alkan, C. (1977). Eğitim teknolojisi. Kuramlar yöntemler (1. baskı). Yargıçoğlu Matbaası.
Bates, R., & Khasawneh, S. (2007). Self-efficacy and college students’ perceptions and use of online learning systems. Computers in Human Behavior, 23(1), 175-191.
Clark, R.E. (1983). Reconsidering research on learning from media. Review of Educational Research, 53(4), 445-459.
Creswell, J. W. (2014). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (S. B. Demir, çev). Ankara: Eğiten Kitap
Çakır, R., & Yıldırım, S. (2009). Bilgisayar öğretmenleri okullardaki teknoloji entegrasyonu hakkında ne düşünürler? İlköğretim Online, 8(3), 952-964.
Çalışkan, E. (2017). Fatih Projesi Öğretmen Adaylarının Öğretim Ortam ve Yöntemlerine İlişkin Görüşlerini Nasıl Etkilemektedir? Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 6(1), 36-43.
Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education with PowerWeb (6th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.
Korkmaz, Ö. (2012). A validity and reliability study of the online cooperative learning attitude scale (OCLAS). Computers & Education, 59(4), 1162-1169.
Korkmaz, Ö. (2013). CEIT Teacher Candidates' Attitude toward Online Collaborative Learning and Their Opinions. Ilkogretim Online, 12(1).
Kozma, R. B. (1991). Learning with media. Review of Educational Research, 61(2), 179-211.