ÖĞRETMEN ADAYLARI İÇİN GÜVENLİ İNTERNET KULLANIMI ÖZ-YETERLİK ALGISI ÖLÇEĞİ: UYARLAMA ÇALIŞMASI

Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının güvenli İnternet kullanımı öz-yeterlik algılarınıbelirlemeye yönelik bir ölçek uyarlamaktır. Araştırmanın çalışma grubunu Necmettin ErbakanÜniversitesi, Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesinde öğrenim görmekte olan 1179 öğretmenadayı oluşturmaktadır. Araştırma verileri demografik veri formu ve “The scale for the selfefficacyand perceptions in the safe use of the Internet for teachers: The validity and reliabilitystudies” isimli ölçeğin Türkçe diline çevrilmiş hali kullanılarak toplanmıştır. Yapılan analizlersonucunda orijinalinde 35 madde ve dört faktör bulunan ölçek, 30 madde ve dört faktörbulunan son halini almıştır. Elde edilen bu ölçeğin KMO değeri= 0.957; Bartlett testi değeri iseχ2= 34287.486; (p= .000) olarak bulunmuştur. Ölçekte bulunan maddeler toplam varyansın%54.19’unu açıklamaktadır. Ölçeğin Cronbach’s Alpha güvenirlik katsayısı ise α=.952 olarakbulunmuştur.

USE OF SAFE INTERNET SELF-EFFICACY AND PERCEPTION SCALE FOR PRESERVICE TEACHERS

The aim of this study is to adapt a scale to determine the preservice teachers' self-efficacy and perceptions of safe internet use. The study group consists of 1179 preservice teachers studying at Ahmet Keleşoğlu Faculty of Education at Necmettin Erbakan University. The data of the study was collected by using demographic data form and “The scale for the self-efficacy and perceptions in the safe use of the Internet for teachers: The validity and reliability studies” named scale translated into Turkish language. As a result of the analyzes, the original scale, which had 35 items and four factors, became final with 30 items and four factors. This obtained scale, KMO value was found as 0.957; Bartlett's test value was found as χ2 = 34287.486; (p = .000). The items in the scale explain 54.19% of the total variance. The Cronbach’s Alpha reliability coefficient of the scale was found as α=.952.

PDF

___

Abbitt, J. T. & Klett, M. D. (2007). Identifying influences on attitudes and self-efficacy beliefs towards technology integration among pre-service educators. Electronic Journal for the integration of technology in Education, 6(1), 28-42.
Akgün, Ö. E., Topal, M., ve Duman, İ. (2017). Lise Öğretmenlerine Yönelik Eğitim Amaçlı İnternet Kullanımı Öz-Yeterlik İnançları Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Medeniyet Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-14.
Akın, A., Kayva, M., Akın, Ü., SAHRANÇ, Ü., ve Uğur, E. (2014). İnternet Öz-Yeterliği Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirliği. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 404-415.
Atav, E., Akkoyunlu, B., ve Sağlam, N. (2006). Ögretmen Adaylarının İnternete Erişim Olanakları Ve Kullanım Amaçları. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 37-44.
Baaij, E. (2012). Safe Internet Use. Master Thesis. Philosophy of Science, Technology and Society. Science and Technology Studies. http://essay.utwente.nl/63323/1/Baaij%2C_Erik_-_S0008958_- _Master_Thesis.pdf (Erişim Tarihi: Mayıs 2019).
Barrett, P. (2007). Structural equation modelling: Adjudging model fit. Personality And Individual Differences, 42(5), 815-824.
Baş, G. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin eğitsel internet kullanımı öz-yeterlik inançlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1(2), 35-51.
Başlar, G. (2013). Yeni Medyanın Gelişimi ve Dijitalleşen Kapitalizm. Akademik Bilişim.
BAU. (2016). https://bau.edu.tr/icerik/10776-v-uluslararasi-okul-ruh-sagligi-sempozyumugerceklesti adresinden 10.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
Bayzan, Ş., ve Özbilen, A. (2012). Dünyada İnternetin Güvenli Kullanımına Yönelik Uygulama Örnekleri Ve Türkiye`De Bilinçlendirme Faaliyetlerinin İncelenmesi Ve Türkiye İçin Öneriler. Engineering Sciences, 7(2), 521-531.
Bölükbaş, K., ve Yıldız, M. C. (2015). İnternet Kullanımında Kadın-Erkek Eşitsizliği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 103-113.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Canbek, G., ve Sağıroğlu, Ş. (2007). Çocuklar ve Gençlerin Bilgisayar ve İnternet Güvenliği. Politeknik Dergisi, 10(1), 33-39.
Cavus, N., ve Ercag, E. (2016). The scale for the self-efficacy and perceptions in the safe use of the Internet for teachers: The validity and reliability studies. British Journal of Educational Technology, 76-90.
Çağıltay, K. (1995). Herkes için internet. ODTÜ.
Demirel, M., Yörük, M., ve Özkan, O. (2013). Çocuklar İçin Güvenli İnternet: Güvenli İnternet Hizmeti ve Ebeveyn Görüşleri Üzerine Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(7), 54-68.
Doğruer, N., Meneviş, İ., ve Eyyam, R. (2010). Öğretmen Adaylarının İnternet Kullanımı. International Conference on New Trends in Education and Their Implications. Antalya.
Ekici, E., Ekici, F. T., ve Kara, İ. (2012). Öğretmenlere Yönelik Bilişim Teknolojileri Öz-yeterlik Algısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 53-65.
Ergün, M. (1998). İnternet destekli eğitim. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 1-10.
Eroğlu, A. (2008). Faktör analizi. In: Kalaycı, Ş. (ed), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ankara: Asil Yayınevi.
Fidan, M. (2016). Bilişim Etiği Boyutlarına Göre Bilişim Teknolojileri Ve Yazılım Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 1641-1654.
Gorsuch, R. L. (1983). Factor analysis. Hillsdale: Lawrence Erlbaum Associates.
Gönenç, E. Ö. (2012). İnternet ve Türkiye'deki Gelişimi. İletişim Fakültesi Dergisi, 87-98.
Güler, H., Şahinkayası, Y., ve Şahinkayası, H. (2017). İnternet ve Mobil Teknolojilerin Yaygınlaşması: Fırsatlar ve Sınırlılıklar. Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14), 186-207.
Kahraman, S., Yılmaz, Z. A., Erkol, M., ve Yalçın, S. A. (2013). Öğretmen Adaylarının Eğitsel Internet Kullanımı Öz Yeterlik İnançlarının İncelenmesi. İlköğretim Online, 1000-1015.
Karahisar, T. (2014). İnternette Çocukları Bekleyen Riskler ve Medya Okuryazarlığı. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 82-95.
Karaman, M. K., ve Kurtoğlu, M. (2009). Öğretmen Adaylarının İnternet Bağımlılığı Hakkındaki Görüşleri. XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, (s. 641-650). Şanlıurfa.
Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayınevi. Ankara.
Klein, R. B. (2005). Principles And Practice Of Structural Equation Modeling. (Second edition). NY: Guilford Publications.
Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. London and New York: Routledge.
Kline, R.B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling, 2nd ed, New York: Guilford Press.
Kutup, N. (2010). İnternet ve Sanat, Yeni Medya ve net.art. XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, (s. 7-20). Muğla.
Liang, J. C., & Chin-Chung, T. (2008). Internet self-efficacy and preferences toward constructivist Internet-based learning environments: A study of pre-school teachers in Taiwan. Journal of Educational Technology ve Society, 11(1).
Livingstone, Haddon, S., Görzig, L., Olafsson, A., & Kjartan. (2011). EU Kids Online final report: LSE, London, UK: LSE.
Mert, M., Bülbül, H. İ., ve Sağıroğlu, Ş. (2012). Milli Eğitim Bakanlığına Bağlı Okullarda Güvenli İnternet Kullanımı. Türk Bilim Araştırma Vakfı Dergisi, 1-12.
Nagurney, A., Dong, J., & Mokhtarian, P. L. (2002). Multicriteria network equilibrium modeling with variable weights for decision-making in the Information Age with applications to telecommuting and teleshopping. Journal of Economic Dynamics ve Control, 1639- 1650.
Özen, Y., Gülaçtı, F., ve Çıkılı, Y. (2004). Eğitim Bilimleri ve İnternet. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 52-57.
Russell, D. W. (2002). In search of underlying dimensions: The use (and abuse) of factor analysis. Personality and Social Psychology Bulletin, 28, 1629–1646.
Şad, S.N. ve Demir, O. (2015). Sınıf Öğretmenleri İçin Bilgisayar ve İnternet Kullanımı Özyeterlilik Algısı Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. İlköğretim Online, 14(2), 489-510.
Şahin, İ. (2009). Eğitsel internet kullanım özyeterliği inançları ölçeğinin geçerliği ve güvenirliği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 461-471.
Torğul, B., Şağbanşua, L., ve Balo, F. (2016). Internet of Things: A Survey. International Journal of Applied Mathematics, Electronics and Computers, 104-110.
Tuncer, M., ve Taşpınar, M. (2008). Sanal Ortamda Eğitim ve Öğretimin Geleceği ve Olası Sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 124.
TÜİK (2017). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1028 adresinden 10.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
Ventura, K. (2011). AMOS (Analysis of Moment Structures) ve Yapısal Eşitlik Modeli. http://web.deu.edu.tr/upk15/docs/seminerSunumlari/AMOS%20(ANALYSIS%20OF%20MOM ENT%20STRUCTURES)%20VE%20YAPISAL%20ESITLIK%20MODELIYRD.%20DOC.%20DR.%20K ETI%20VENTURA.pdf. 15.02.2016 tarihinde erişilmiştir.
Yalçın, A. (2011). Investigation of science teacher candidates’ self-efficacy beliefs of science teaching with respect to some variables. International Online Journal of Educational Sciences, (s. 1046-1063).
Yavanoğlu, U., Sağıroğlu, Ş., ve Çolak, İ. (2012). Sosyal ağlarda bilgi güvenliği tehditleri ve alınması gereken önlemler. Politeknik Dergisi, 15(1).