YENİ ÇOCUKLUĞUN KURUCULARI KÜRT ÇOCUKLARIN SİYASETİ VE SİYASET ALANI OLARAK TOPLUMSAL GÖSTERİLER

Çocukluğun tarihsel ve politik bir kategori olduğu varsayımını temel alan bu araştırma; Türkiye'de toplumsal gösterilere katılımlarıyla gündeme gelen çocukların; toplumsal gösteriler, etnik kimlik ve savaş / silahlı çatışma hakkındaki görüşlerinin katılım hakkı bağlamında tespit edilerek; çocukların çocukluk deneyimlerinin modern çocukluk paradigmasının çocukluk kurgusuna eleştirel bir yaklaşımla ortaya konmasını amaçlamaktadır. Diyarbakır'da 9 - 18 yaşları arasında 23 çocukla yüz yüze yapılan derinlemesine görüşmelerle çocukların savaş / silahlı çatışma, etnik kimlik ve toplumsal gösterilere katılım hakkındaki görüşleri toplanmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşmelerden elde edilen veriler, araştırmanın amaçlarına uygun kategoriler etrafında analiz edilerek şu temel bulgulara ulaşılmıştır: Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgelerinde yaşayan çocuklar; yaklaşık 30 yıldır süren savaş / silahlı çatışma ve bunun kent yaşamına yansıyan günlük şiddet pratikleriyle sosyalleşmektedir. Dünyada farklı çatışma bölgelerindeki çocuklarla yapılan çalışmalar çocukların şiddet ortamına karşı katılım haklarını aktif biçimde kullandıklarını ve özellikle toplumsal gösterilere katılım gösterdiklerine işaret etmektedir. Türkiye'de buna paralel olarak, çocukların son 5 yılda yoğun biçimde toplumsal gösterilerde yer aldıkları gözlemlenmektedir. Çocukların farklı çocukluk deneyimlerine paralel biçimde oluşturulacak hizmet modellerine gereksinim olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda; modern çocukluk paradigmasına eleştirel bir yaklaşımla hazırlanan bu çalışma, savaş / silahlı çatışma ortamında yaşayan çocukların çocukluk deneyimlerinin ortaya konulmasıyla, sosyal hizmetin bu koşullarda yaşayan çocuklara yönelik olası farklılıklar temelinde müdahale programları oluşturmasının zeminine katkı sunmayı hedeflemektedir.

The Politics of Kurdish Children Participating Street Demonstrations and The New Childhood

This study, based on the hypothesis that childhood is a historical and political cathegory; aims to reveal a critical approach of the modern childhood paradigm via examining the experiences of children engaging in street demonstrations on the bases of their views of demonstrations, ethnic identitiy and war/armed conflict in the context of the right of participation. Views of 23 children, aged between 9 to 18, had been collected via deep interviews about participating demonstrations, ethnic identitiy and war/armed conflict. The data retreived from the semi-structured interviews had been analyzed with certain cathegories which gave the following results: Children living in the East and South Eastern Regions of Turkey have been socializing through daily violance practices spawned by the war/armed conflict in the cities for the last 30 years. Studies on children living in different conflict areas throughout the world show that, children actively use their participation rights and especially take part in social demonstrations. Concordantly, in Turkey, it is seen that children have intensively been taking part in demonstrations the last 5 years. It is thought that children need different service models which can adapt their experiences of childhood. In this regard; this study, having a critical view of the modern childhood paradigm, aims to contribute the eforts of providing intervention programs based on differences for the children living under the conditions of war / armed conflict via reflecting on their experiences of childhood

___

  • Akbaş, E. ve Atasü Topçuoğlu, R. (2009). Modern Çocukluk Paradigmasının Oluşumu – Eleştirel Bir Değerlendirme, 20(1), 95 – 103.
  • Akıner, N. (2010). Mersin’in Banliyölerinde Öfke Patlaması. İstanbul: Karakutu Yayınları.
  • Alankuş, S. (2007). Çocuk Odaklı Habercilik. İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Barber, B. K. (2001). Political Violence, Social Integration, and Youth Functioning: Palestinian Youth from the Intifada, Journal of Community Psychology, 29(3), 259 – 280.
  • Boyden, J. (2003). Children Under Fire: Challenging Assumptions About Children’s Resilience, Children, Youth and Environments, 13(1).
  • Cılga, İ. (2004). Bilim ve Meslek Olarak Türkiye’de Sosyal Hizmet, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayınları.
  • Çağlayan, H. (2006). Feminist Perspektiften Kürt Kadın Kimliği Üzerine Niteliksel Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Anabilim Dalı, Doktora Tezi.
  • Darıcı, H. (2009). Violence and Freedom: The Politics of Kurdish Children and Youth in Urban Space. İstanbul: Sabancı Üniversitesi Kültürel Çalışmalar Yüksek Lisans Programı Yayınlanmamış Yüksel Lisans Tezi.
  • Darıcı, H. (2010). Şiddet ve Özgürlük: Kürt Çocukların Siyaseti, Toplum ve Kuram, 2, 17 – 41.
  • Darıcı, H. (2011). Büyükler Siyaseti Oyun Zannediyor, Diyarbakır: Diyarbakır Sanat Merkezi Yayınları (Ed. Eren, A. Z. Ve Örçen, Ö. Kimlik ve Aidiyet, Diyarbakır Sanat Merkezi Konuşmaları), 19 – 23.
  • Değirmencioğlu, S. M. (2010). Tersten Katılım: Katılım Hakkı Üzerine Bir Değerlendirme, Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin 20. Yılında Türkiye’de Çocuk Hakları (ed. Acar, H. ve İçağasıoğlu Çoban, A), Ankara: Maya Akademi Yayınevi.
  • Değirmencioğlu, S. M. (2010). Çatışma Ortamında Büyümek, İnsan Hakları İçin Diyalog Dergisi, 5/6, 40 – 42.
  • Denov, M. (2010). Coping with the Trauma of War: Former Child Soldiers in Post-Conflict Sierra Leone, International Social Work, 53(6), 791 – 806.
  • Durna, T. ve Kubilay, Ç. (2010). Basının Şiddeti: Siyasal Gösterilerde “Polise Taş Atan Çocuklar” Örneği, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(3), 51 – 85.
  • Franklin, B. (1993). Çocuk Hakları, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Freire, P. (2000). Ezilenlerin Pedagojisi, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Habashi, J. E. G. (2004). The Political Socialization of Palestinian Children: Children as Geopolitical Agents. Ohio ABD: Kent State University Graduate School of Education, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
  • Hart, R. A. (1992). Çocukların Katılımı: Maskotluktan Yurttaşlığa, Ankara: UNICEF Türkiye Milli Komitesi Yayını
  • İnal, K. (1999). Paternalist Politikanın İdeal Türk Çocuğu, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 32(1), 195 – 212.
  • İnsan Hakları Derneği (2006). 28 Mart 2006 Tarihinde Diyarbakır’daki Cenaze Töreni Sonrası Gerçekleşen Hak İhlallerini Araştırma – İnceleme Raporu.
  • Kırımsoy, E. ve Acar, H. (2010). Toplumsal Gösterilere Dahil Olan Çocuklar, Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin 20. Yılında Türkiye’de Çocuk Hakları (ed. Acar, H. ve İçağasıoğlu Çoban, A), Ankara: Maya Akademi Yayınevi.
  • Kümbetoğlu, B. (2008). Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma, İstanbul: Bağlam Yayıncılık
  • Pederson, D. (2002). Political Violence, Ethnic Conflict, and Comtemporary Wars: Broad Implications for Health and Social Well-Being, Social Science & Medicine, 55, 175 - 190
  • Postman, N. (1995). Çocukluğun Yokoluşu, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Sait, M. S. (2004). Have Palestinian Children Forfeited Their Rights?, Journal of Comparative Family Studies, 35(2), 211 – 228.
  • Tan, M. (1988). Okulsuz Toplumdan Sonrası, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1), 283 – 298.
  • Tan, M. (1989). Çağlar Boyunca Çocukluk, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22(1), 71 – 88.
  • Uluğtekin, S. (2004). Çocuk Mahkemeleri ve Sosyal İnceleme Raporları, Ankara: Bizim Büro Uluslararası Af Örgütü. (2010). Çocuk Hakları Evrenseldir: Türkiye’de Çocukların Terörle Mücadele Yasaları Altında Adil Olmayan Yargılamalarına Son Verin, Uluslararası Af Örgütü Yayınları
  • Üstündağ, N. (2011). Büyükler Siyaseti Oyun Zannediyor, Diyarbakır: Diyarbakır Sanat Merkezi Yayınları (Ed. Eren, A. Z. Ve Örçen, Ö. Kimlik ve Aidiyet, Diyarbakır Sanat Merkezi Konuşmaları) 24 – 26.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, Ö. D. (2010). Taş Atan Çocuklar ve Kahraman Psikologlar, Eleştirel Psikoloji Bülteni, 3 – 4, 37 – 45.