OKUMAK VE KÖY ENSTİTÜLERİ

Hemen bütün ülkelerin temel yakınma konularından birisi de okumak üstüne olmuştur. Gençlerin, toplumun okumadığı üstüne haberler yapılır, yazılar yazılır. Her yeni kuşak okumadan uzaktır ve bu yönde yetişkinlerin sözlerini de dinlemezler. Günümüzden 4500-5000 yıl önceki Sumerli bir babanın çocuğu için yakınması ile günümüzdeki arasında neredeyse ayırım yok gibidir. Okumak bir resmi eğitimi tamamlamak kadar yaşamı biçimleyip güçlendirici yana sahiptir. Bu çalışmanın amacı da okuma üstüne genel bir yaklaşımda bulunmak ve Köy Enstitülerinin okuma konusundaki başarısını belirleyip, kaynaklarını ortaya koymaktır. Köy Enstitüleri, Türk eğitim sisteminin okuma konusunda en başarılı kurumları başındadır, varsayımı üstüne kurulu çalışmada betimleme yöntemikullanılmış, veri toplama tekniği olarak da kaynak değerlendirmesi yapılmıştır. Okuma alışkanlığının, okullarda, okuyan öğretmenlerle kazandırılabildiği sonucuna varılmıştır

Reading and Village Institutes

Almost in all countries, one of the most common complaints has been about reading. There have been so many writings and news which focus on the fact that young people and society don't read enough. Each new generation is far from reading and does not follow the adult's suggestions for this issue, either. It can even be noticed that there is no difference between the complaint of a Sumerian father who lived 4,500-5,000 years ago from today, about his son and those who live today. Reading is not only essential for formal education but also has a function to create a new form of an aesthetic and good life too. The purpose of this study is to make a general approach on reading and to determine the successes of the village institutes revealing their sources as well. In this study, which hypothesized that "village institutions had been the most successful organizations of Turkish education system in regards of reading", the descriptive method was chosen, and literature review was used as data gathering method. Finally, the conclusion is that reading habit would be reached, at schools, by the help of teachers who are good readers

___

  • Adıvar, A. A. (2000). Osmanlı Türklerinde ilim. 2.bs. İstanbul: Remzi.
  • Akın, A. (1999). Münif Paşa ve Türk kültür tarihindeki yeri. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurulu.
  • Akkaya, M. A. (2015). Türk beşikdevri basmalarında yazma kitap geleneğinin etkileri ve içkapağın gelişimi. İstanbul: Hiperlink.
  • Başaran, M. (1974). Tonguç yolu:Köy Enstitüleri, devrimci eğitim. İstanbul: Varlık.
  • Başaran, M. (1990). Özgürleşme eylemi: Köy Enstitüleri. İstanbul: Çağdaş Yayınları.
  • Bayrak, M. (1978). Köy Enstitülü yazarlar, ozanlar: inceleme, antoloji. - Ankara: Töb - Der.
  • Baysal, J. (1973). "Cumhuriyet döneminde Türk kütüphaneciliğinin gelişmesi" Cumhuriyet'in 50. yılına armağan. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1973. s. 99-112.
  • Bernal, J. D. (2009). Tarihte bilim. Çeviren Tonguç Ok. 2.bs. İstanbul: Evrensel Basım Yayım.
  • Çığ, M. İ. (1997). Sumerli Ludingirra. 2.bs. İstanbul: Kaynak.
  • Eliade, M. (1993). Mitlerin özellikleri. Çeviren Samim Rifat. İstanbul: Simavi Yayınları.
  • Faroqhi, S. (2002). Osmanlı kültürü ve gündelik yaşam: Ortaçağdan yirminci yüzyıla. Çeviren Elif Kılıç. 4.bs. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Gedikoğlu, Ş. (1971). Evreleri, getirdikleri ve yankılarıyla Köy Enstitüleri. Ankara: İş ve Matbaacılık Ticaret.
  • Geray, C. (1976). Toplumsal ve ekonomik açıdan Türkiye'de köy gerçeği ve Köy Enstitüleri deneyimi. Yeni Toplum 1 (Nisan): 5, s.40-48.
  • Goethe,, J. W. von (2013). Genç Werther'in acıları. Çeviren Mahmure Kahraman. 5. bs. İstanbul: Türkiye İş Bankası.
  • Gökberk, M. (1986). Aydınlanma Felsefesi, Devrimler ve Atatürk. 2.bs. İstanbul: Çağdaş düşüncenin ışığında Atatürk, 281-333
  • Günyol, V. (1995). "Hasanoğlan Köy Enstitüsü ve Sabahattin Eyüboğlu" Köy Enstitülerinde Kitap, Kitaplık ve okuma / yay. haz. Hasan S. Keseroğlu. İstanbul: Türk Kütüphaneciler Derneği. 23-26
  • Hırçın, S. (1998). Çivi yazısı: Ortaya çıkışı, gelişmesi, çözümü. İstanbul: Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü.
  • Ifrah, G. (2005). Bir gölgenin peşinde, Çeviri Kurtuluş Dinçer. Ankara: Tübitak.
  • İnan, R. (1980). Eğitimde ve öğretimde Atatürkçülük. Atatürk Konferansları VII. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • İstatistik Genel Direktörlüğü (1935). 1935, 20 İlkteşrin Genel Nüfus Sayımı Türkiye Nüfusu. Ankara: İstatistik Genel Direktörlüğü.
  • Keseroğlu, H. S. (1995). Köy Enstitülerinde kitap, kitaplık ve okuma. Köy Enstitülerinde kitap, kitaplık ve okuma / yayına hazırlayan Hasan S. Keseroğlu. İstanbul: Türk Kütüphaneciler Derneği İstanbul Şubesi.
  • Keseroğlu, H. S. (2005). Köy Enstitülerinde okuma ve kütüphane. Türk Kütüphaneciliği 19(1), 25-45.
  • Keseroğlu, H. S.(2010). Köy Enstitülerine Okuma ve Kütüphane Açısından Bakmak. Köy Enstitüleri Sempozyumu: 14-17 Nisan 2010. Kastamonu: Kastamonu Üniversitesi, 2010.684-698
  • Kirby, F. (1962). Türkiye'de Köy Enstitüleri. 2.bs. yayına hazırlayan Engin Tonguç. Ankara: Güldikeni Yayınları.
  • Lima, P. (2012). The many metamorphoses of Lascaux. Montelimar: Synops.
  • Makal, M. (1995). Köy Enstitüleri'nde okuma Köy Enstitülerinde kitap, kitaplık ve okuma / yayına hazırlayan Hasan S. Keseroğlu. İstanbul: Türk Kütüphaneciler Derneği İstanbul Şubesi. 38-52.
  • Manguel, A. (2001). Okumanın tarihi. Çeviren Füsun Elioğlu. İstanbul: Yapı Kredi.
  • Necatigil, B. (2000). Edebiyatımızda isimler sözlüğü. 19. bs. / yay. haz. Hilmi Yavuz, Enver Ercan. - İstanbul :Varlık
  • Schopenhauer, A. (2008). Okumak yazmak ve yaşamak üzerine. Çeviren Ahmet Aydoğan. 2.bs. İstanbul: Say.
  • Tekben, Ş. (2005). Canlandırılacak köy yolunda. Ankara: Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı.
  • Thoth (2015). 20 Kasım 2015 tarihinde https://en.wikipedia.org/wiki/Thoth adresinden erişildi
  • Türkoğlu, P. (1997). Tonguç ve Enstitüleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Yılmaz, B. (1993). Okuma alışkanlığında halk kütüphanelerinin rolü. Ankara: Kültür Bakanlığı.
  • Zelyut, R. (1995). Osmanlıda karşı düşünce: düşünceleri nedeniyle idam edilenler. 2.bs. İstanbul: Yön Yayıncılık,