Muazzez POLAT, Yılmaz ŞAYAN, Hülya ÖZKUL, Cemal POLAT

Kaba Yemlerin Rumende Protein Parçalanabilirliklerinin in situ Naylon Torba Tekniği ile Belirlenmesi

Bu çalışmanın amacı Batı Anadolu koşullarında yetiştirilen bazı kaba yemlerin (yonca kuruotu, çayır kuruotu, mısır silo yemi, buğday samanı) Metabolik Protein (MP) içeriklerinin hesaplanmasında kullanılan rumende etkin parçalanan protein (ERDP) ve parçalanmayan protein (RUP) fraksiyonlarını in situ naylon torba tekniği ile belirlemektir. Bu amaçla, rumende 0 (A, ham proteinin suda çözülebilir kısmı), 4, 8, 16, 24, 48 ve 72 saatlik inkübasyon periyotlarına göre ham protein (HP) parçalanabilirliklerinden, HP parçalanabilirlik parametreleri olan b (HP’nin suda çözünmeyen fakat rumen mikroorganizmaları tarafından parçalanabilir kısmı), c (b’nin saatte parçalanma oranı) ve T (Lag time) elde edilmiş, bunlardan rumenden geçiş hızı katsayılarına göre değişen p (etkin protein parçalanabilirliği=ERDP) oranları hesaplanmıştır. Son olarak da, kaba yemlerin HP’leri içerisindeki rumenden geçiş hızlarına göre ERDP ve RUP (HP-ERDP) miktarları bulunmuştur. Sonuç olarak, kaba yemler MP içeriklerinin hesaplanmasında kullanılan ERDP fraksiyonu bakımından yonca kuruotu, çayır kuruotu, mısır silajı, buğday samanı, RUP fraksiyonu bakımından ise yonca kuruotu, mısır silajı, çayır kuruotu ve buğday samanı şeklinde sıralanmıştır. Ruminantların protein gereksinimlerinin MP olarak karşılanabilmesi için hazırlanan rasyonlarda protein kaynaklarının rasyonel kullanılmasında ve rumende protein metabolizmasında kayıp olan azottan kaynaklanan çevre kirliliğinin önlenmesinde, kaba yemlerin ERDP miktarlarının dikkate alınması gerekmektedir. Ayrıca, bu yemlerin RUP içeriklerinin kalitelerinin belirlenmesi gerektiği de ileri sürülebilir

Anahtar Kelimeler:

Ruminant, kaba yem, in situ, protein parçalanabilirliği

Determination of Roughages Protein Degradation in the Rumen by Using in situ Nylon Bag Method

Keywords:

-,

PDF

___

Agricultural and Food Research Council (AFRC), 1993. Energy and Protein Requirements of Ruminants. An Advisory Manuel Prepared by the AFRC Technical Committee an Responses to Nutrients. Cab International, Pages 155.
Anonim 2002. Grasping at straw. Hay & Forage, Grower. September.
Broderick, G.A., 1995. Desirable Characteristics of Forage Legumes for Improving Protein Utilization in Ruminants. J. Anim. Sci. 73:2760-2773.
Bulgurlu, Ş., ve M., Ergül, 1978. Yemlerin Fiziksel, Kimyasal ve Biyolojik Analiz Methodları, E.Ü.Z.F. Yayınları, No: 127, İzmir.
Cömert, M. ve Y. Şayan. 2000. Ruminantların Beslenmesinde Kullanılan Bazı Yemlerin Protein İçeriklerinin Rumende Parçalanabilme Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 37 (1), 145-152.
Haugen, H. L., M. J. Lamothe, T. J. Klopfenstein, D. C. Adams, and M. D. Ullerich. (2006). Estimation of undegradable intake protein in forages using neutral detergent insoluble nitrogen at a single in situ incubation time point. J. Anim. Sci. 2006. 84:651–659.
Hoofman, P.C., J.S. Sievert, R.D. Shaver, D.A., Welch and D.K. Combs, 1993. In situ dry matter, protein, and fiber digestion of perennial forages. Journal Anim.Sci. 76:2632-2643.
Hvelplund, T., and Weisbjerg, 2000. In situ Techniques for the Estimation of Protein and Degradability and Postrumen Availability (Chapter 12). Ed. D.I. Givens, E. Owen, R.F.E. Axford, H.M.Omed, Forage Evaluation in Ruminant Nutrition. CABI Publishing, 233-258.
Karslı, M.A., N. Denek, S. Deniz ve A.S Gündüz. 2002. Evulation of Nutritive value of Forages Grown around Van Lake. YYÜ. Vet. Fak. Derg. 13 (1-2): 25-30.
Kılıç, A., 1988. Yemler ve Hayvan Besleme (Uygulamalı El Kitabı), Bilgehan Basımevi, Bornova, İzmir.
Keyserlingk M.A.G, M.L., Swift R. Puchala, J.A., Shelford, 1996. Degradability Characteristics of dry matter and crude protein of forages in ruminants. Anim. Feed. Sci. Tech. 57:291-311.
Klopfenstein T.J., R.A. Mass, K.W. Creighton, and H.H. Patterson, 2001. Estimating forage protein degradation in the rumen. J. Anim.Sci. 79 (E Supp.):E208-217.
McDonald, I., 1981. A revised model for the estimation of protein degradation in the rumen. Journal of Agricultural Science Cambridge, 96:251-252.
National Research Council (NRC), 2000. Nutrient Requirements of Beef Cattle. Seventh Revised Edition, 1996. National Academy Press, Washington, D.C. pages 232.
National Research Council (NRC), 2001. Nutrient Requirements of Dairy Cattle. Seventh Revised Edition. National Academy Press, Washington, D.C. pages 394.
Ǿrskov, E.R. and I. McDonald, 1979. The Estimation of Protein degradability in The Rumen from Incubation Measurements Weighted According to Rate of Passage, J. Agric. Sci. 92: 499 – 503.
Ørskov, E.R. 1982. Protein Nutrition in Ruminants, Academic Press Harcourt Brace Jovanovid Publish., Scotland. pages 175.
Şayan, Y., H. Özkul, A. Alçiçek, L. Coşkuntuna, S. Önenç ve M. Polat 2004. Kaba Yemlerin Metabolik Enerji Değerlerinin Belirlenmesinde Kullanılabilecek Parametrelerin Karşılaştırılması. Ege Üniv. Ziraat Fak.Derg., 41 (2): 167-175.
Susmel, P., B. Stefanon, C.R. Mills and M. Spanghero, 1990. Rumen Degradability of Organic Matter, Nitrogen and Fibre Fractions in Forages.Anim Prod.51:515-526.
SPSS, 2002. for Windows, Relased 11.5 Version, SPPS Inc.
Tamminga, S. And X.B. Chen, 2000. Animal based techniques for the estimation of protein values of forages (Chapter 11). Ed. D.I. Givens, E. Owen, R.F.E. Axford, H.M.Omed, Forage Evaluation in Ruminant Nutrition. CABI Publishing 215-232.
Turgut L. and M. Yanar, 2004. In Situ Dry Matter and Crude Protein Degradation Kinetics of Some Forages in Eastern Turkey. Small Ruminat Research, 52:217-222.