Bu araştırmanın amacı, üniversite yöneticilerinin iletişim becerileri ve liderliklerini halkla ilişkiler açısından ortaya koyarak, çözüm önerileri getirmektir. Aynı zamanda bu araştırma üniversite yöneticilerinin bir lider olarak sahip olmaları gereken iletişim ve liderlik becerilerini geliştirmelerine de yardımcı olmak amacıyla yapılan betimsel bir çalışmadır. Bu araştırma, üniversite gibi eğitim örgütlerinde kişilerarasında yaşanan çatışmaların minimuma indirilmesi, doğru ve başarılı bir iletişim sürecinin yaşanabilmesi ve verimliliğin, performansın ve eğitim kalitesinin arttırılması için halkla ilişkiler uzmanlarına ve görüşlerine yer verilmesinin gerekliliğinin ortaya konulması bakımından da oldukça anlamlı görülmektedir. Araştırma kapsamında, Edebiyat Fakültesi; Amerikan Kültürü ve Edebiyatı, İngiliz Dili ve Edebiyatı, Türk Dili ve Edebiyatı, Eğitim Fakültesi; Bilgisayar Teknolojileri ve Öğretmenliği, Sınıf Öğretmenliği, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık, Fen Fakültesi; Biyoloji, Kimya ve Fizik Bölümleri, İletişim Fakültesi; Halkla İlişkiler ve Tanıtım, Gazetecilik, Radyo-TV Bölümlerinde eğitim gören, toplam 450 üçüncü sınıf üniversite öğrencisi ile aynı fakültelerde görevli 172 öğretim elemanı örneklemi oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak, Silkü (2008) tarafından geliştirilen “Yönetici İletişim Becerileri ve Liderlik Ölçeği (YİBLÖ)” kullanılmıştır. Bu ölçekte 66 soru yer almıştır. Ölçek 5’li derecelenme ile değerlendirilmiştir (1=Asla Katılmıyorum, 5=Tamamen Katılıyorum). Ölçekte yer alan 14, 25, 29, 54, 63 numaralı sorular ters puanlanmıştır. Ölçek toplam yedi alt boyuttan oluşmaktadır: Olumlu Davranışsal, Örgütsel-Yönetsel, Yeterlilik, Motivasyon, Durumsallık, İletişim Becerileri ve Olumsuz Davranışsal. Ölçeğe ilişkin yapılan güvenilirlik çalışması sonucu, ““Yönetici İletişim Becerileri ve Liderlik Ölçeği”nin Cronbach Alpha güvenilirlik katsayısı r=.985 olarak bulunmuştur. Verilerin analizinde, yüzde, frekans, Ki kare, aritmetik ortalama, standart sapma, t testi, tek yönlü varyans analizi ve Bonferroni analizi tekniği uygulanmış, önem düzeyi .05 ve .01 olarak alınmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, öğrencilerin düşündükleri yöneticilerine, Olumlu Davranışsal, Örgütsel-Yönetsel, Motivasyon ve Olumsuz Davranışsal alt boyutlarda “olumsuz” puan verdikleri görülürken, öğretim elemanlarının düşündükleri yöneticilerine, Olumlu Davranışsal, Örgütsel-Yönetsel, Motivasyon ve Olumsuz Davranışsal alt boyutlarda ““daha olumlu”” puan verdikleri görülmektedir. Sonuç olarak, Olumlu Davranışsal, Örgütsel-Yönetsel, Motivasyon ve Olumsuz Davranışsal Boyutlarda öğretim elemanları yöneticileri ile ilgili daha ““olumlu”” düşüncelere sahipken, öğrenciler ise ““olumsuz”” düşünmektedirler. Bu durum, öğrencilerin ve öğretim elemanlarının yöneticileri ile karşılıklı iletişimlerini arttırıcı yönde daha çok etkinlikte bulunması ve liderlik becerilerini daha etkin kullanabilmelerinin gerekliliğini ortaya koymaktadır. Öğrencilerin ve öğretim elemanlarının yöneticinin iletişim becerileri ve liderliğine ilişkin görüşleri arasında bazı değişkenler açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur.