DİJİTAL DÖNÜŞÜM UYGULAMALARININ KURUMLARIN MARKA DEĞERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
Dijitalleşmenin her ölçekten şirketin verimliliğini artırdığı ve daha rekabetçi olmasını sağladığı bilinmektedir. Fiziksel olarak olmasa da dijital dünyada sınırlar kalktığı için marka vaadinin sadece mevcut pazarlar ve hedef kitle için değil, global pazarda yer alan hedef kitleye göre de konumlandırılarak marka değerinin artırılmaya çalışılması gerekmektedir. Gerek iş yapma gerekse faaliyetlerini kamuoyuna sunma biçimleri değiştiğinden, markaların dijital dönüşüm stratejileri geliştirmesi zorunluluk halini almaktadır. Bu çalışmanın amacı dijital dönüşüm kavramının ve uygulamalarının neler olduğunu tanımlayarak, bunların marka değerinin ölçümlenmesinde dikkate alınan finansal ve davranışsal parametrelerle nasıl etkileşime girdiklerinin araştırılmasıdır. Bu doğrultuda marka değerini oluşturan parametreler ile dijital dönüşüm kavramının neler olduğuna dair bir literatür taraması yapılmıştır. Çalışmanın devamında, markaların dijital dönüşüm girişimlerinin durumunu araştırmak üzere Mart 2017’de 114 kurumsal yönetici ile yapılan kantitatif araştırmanın sonuçları marka değerini oluşturan parametreler dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Ankete katılan kurumsal yöneticilerinin % 89'u kuruluşlarının dijital dönüşüm girişimlerini hayata geçirdiğini ve bu girişimlerin %34'ü artan gelir veya gelişmiş müşteri ilişkileri gibi olumlu sonuçlar doğurduğunu belirtmiştir.
Anahtar Kelimeler:
Dijital Dönüşüm, Marka Değeri, Kurumsal Marka Yönetimi
___
- Addressing Data Volume, Velocity, and Variety with IBM InfoSphere Streams V3.0. IBM Redbooks publication. 2012. http://www.redbooks.ibm.com/abstracts/sg248108.html, Erişim Tarihi: 15.12.2017.
- Aaker, D. (2009). Güçlü Markalar Yaratmak. İstanbul: Mediacat Kitapları: Kapital Medya Hizmetleri.
- Champniss, G. - Vilà, F. R. (2011). Değerli Marka. İstanbul: Optimist Yayınları.
- Duff, A.S. (2000). Information Society Studies. USA: Routledge.
- Göztaş, A. – Baytekin, E. P. (2009). Kalite Yolculuğunda Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Farquhar, P. (1989). Managing Brand Equity. Marketing Research. Sep.89, (1) 3, 24-33.
- Hatch, M. J. – Schultz, M. (2011). Marka Girişimi: Kurumsal Markalaşma ile Şirket Stratejisini, Kültürünü ve Kimliğini Uyumlu Hale Getirme Yöntemleri, İstanbul: Brandage Yayınları.
- Jacoby, J. (1971) Brand loyalty: A conceptual definition. Proceedings of the Annual Convention of the American Psychological Association. Vol.6, 651-652.
- Karvalics, L.Z. (2007). Information Society – what is it exactly? (The meaning, history and conceptual framework of an expression) [online], Network for Teaching Information Society (NETIS) Project. 2007. http://www.ittk.hu/netis/doc/ISCB_eng/02_ZKL_final.pdf. Erişim Tarihi: 25.10.2017.
- Keller, K.L. – Aperia, T. – Georgson, M. (2008). Strategic Brand Management. London: Prentice Hall.
- Kovancı, A. (2001). Toplam Kalite Yönetimi Fakat Nasıl? İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- Prasad, K. - Dev, C. (2003). Managing hotel brand equity: A customer-centric framework for assessing performance. The Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly. (41) 3, 22-31.
- Schmidt, E. – Cohen, J. (2013). Yeni Dijital Çağ. İstanbul: Optimist Yayınları.
- Shailendra, K. – Blomqvist, K. H. (2004). Making brand equity a key factor in M&A decision‐making. Strategy & Leadership. Vol. 32 Issue: 2, 20-27.
- Temporal, P. (2013). İleri Düzey Marka Yönetimi: Değişen Dünyada Markaları Yönetmek. İstanbul: Brandage Yayınları.
- Toffler, A. (2009) Üçüncü Dalga (The Third Wave). Çev: Selim Yeniçeri. İstanbul: Koridor Yayıncılık.
- Brand Finance. http://brandfinance.com/news/press-releases/. Erişim Tarihi: 05.11.2017. Interbrand. http://interbrand.com/best-brands/best-global brands/2016/ranking/. Erişim Tarihi: 05.11.2017.
- Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr. Erişim Tarihi: 21.08.2017.
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2017
- Yayıncı: Ege Üniversitesi