___

• Account Ability (2008), AA1000 Stakeholder Engagement Standard 2011, Final Exposure Draft, www.accountability.org, (Erişim Tarihi:07.12.2014).
• Altuntaş, C. ve Türker, D. (2012). “Sürdürülebilir Tedarik Zincirleri: Sürdürülebilirlik Raporlarının İçerik Analizi”Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,14(3):39-64
• Becan, C.(2011). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Paydaş Teorisi ve İletişim Yaklaşımı Acısından Değerlendirilmesi: Bankaların Basın Bültenlerine Yönelik Bir İçerik Analizi”Selçuk İletişim Dergisi, 7(1):16-35.
• Belal, A. (2002). “Stakeholder accountability or stakeholder management: a review of UK firms' social and ethical accounting, auditing and reporting (SEAAR) practices” Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 9(1): 8-25.
• Belal, A. R. ve Owen,D.L. (2007). "The views of corporate managers on the current state of, and future prospects for, social reporting in Bangladesh" Accounting, Auditing &AccountabilityJournal, 20(3): 472-494.
• Bilgin, N. (2006). “Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi: Teknikler ve Örnek Çalışmalar”, Ankara, Siyasal.
• Evliyaoğlu, F. ve Hemedoğlu, E. (2012). “Toplam Kalite Yönetimi Uygulamalarının Finansal Olmayan Performans Algısı Üzerindeki Etkileri” İşletme Araştırmaları Dergisi,4(3):127-147. Freeman, R.E.(1984). “Strategic Management: A Stakeholder Approach”, Boston, Pitman.
• Freeman, R.E. ve Reed, D.L. (1983). “Stokholders and Stakeholders: A New Perspective on Corporate Governance.” California Management Review,25(3): 88-106.
• Gable, C. ve Shireman, B. (2005). “Stakeholder Engagement: A three-phase Methodology” Environmental Quality Management, 14(3):9–24.
• Gökçe, O. (2006). “İçerik Analizi: Kuramsal ve Pratik Bilgiler”, Ankara, Siyasal.
• Greenwood, M. (2007). “Stakeholder Engagement: Beyond the Myth of Corporate Responsibility” Journal of Business Ethics, 74(4):315-327. GRI
• guidelines/Pages/default.aspx, (Erişim Tarihi:08.12.2014)
• https://www.globalreporting.org/reporting/G3andG3-1/g3-1- GRI
• guidelines/Pages/default.aspx, (Erişim Tarihi:08.12.2014)
• https://www.globalreporting.org/reporting/G3andG3-1/g3-1- GRI
• (Erişim Tarihi:08.12.2014)
• Gürol,Y.,Büyükbalcı, P., Bal, Y. ve Ertemsir Berkin, E. (2010) “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramı ve Gelişmekte Olan Ülkelerde Konuya Bakış” İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 43:135-162. KPMG
• http://www.kpmg.com/cn/en/issuesandinsights/articlespublications/pages/sustainable-guide
• 2008aspx, (08.12.2014) Sustainability Reporting: A Guide,
• 2008, Longo, M.,Mura, M. ve Bonoli, A. (2005). “Corporate Social Responsibility and Corporate Performance: The Case of Italian SMEs” CorporateGovernance, 5(4):28–42.
• Manetti, G. (2011). “The Quality of Stakeholder Engagement in Sustainability Reporting: Empirical Evidence and Critical Points”Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 18(2):10-122.
• Manetti, G. ve Toccafondi, S. (2014). “Defining the Content of Sustainability Reports in Nonprofit Organizations: Do Stakeholders Really Matter?”Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing, 26(1):35-61.
• Mathis, A. (2007). “Corporate Social Responsibility and Policy Making: What Role Does Communication Play?” Business Strategy and the Environment,16(5):366-385.
• Mio, C. ve Venturelli, A. (2013). “Non-financial Information about Sustainable Development and Environmental Policy in theAnnual Reports of Listed Companies: Evidence from Italy and the UK” Corporate Social Responsibility and Environmental Management,20(6):340- 358.
• Moneva, J.M.,Rivera-Lirio, J.M. ve Muñoz-Torres, M. J. (2007). “The corporate stakeholder commitment and social and financial performance”, Industrial Management & Data Systems, 107(1):84-102.
• Özalp, İ.,Tonus, Z. ve Sarıkaya, M. (2008). “İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğrencilerinin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılamaları Üzerine Bir Araştırma” Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,8(1):69-84.
• Özdaşlı, K. ve Çelikkol, Ö. (2012). “Psikolojik Sözleşme: Kavramsal Çerçeve ve Bir İçerik Analizi” Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,4(7):141-154.
• Prado-Lorenzo,J.M.,Gallego - Alvarez, I. ve Garcia - Sanchez, I.M. (2009). “Stakeholder Engagement and Corporate Social ResponsibilityReporting: the Ownership Structure Effect” Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 16(2): 94–107.
• Preble, J. F. (2005).“Toward a Comprehensive Model of Stakeholder Management” Business andSocietyReview, 110(4):407–431.
• Quinn, L. ve Dalton, M. (2009). “Leading for sustainability: Implementing the tasks of leadership” Corporate Governance: The international journal of business in society, 9(1):21– 38.
• Skouloudis, A.,Evangelinos, K. ve Moraitis, S. (2012). “Accountability and Stakeholder Engagement in theAirport Industry: An Assessment of Airports’ CSR Reports” Journal of Air Transport Management, 18(1):16-20.
• Tak, B. (2009). “İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları ve Paydaş Grupları ile İlişkilerinin Yönetimi”, İstanbul, Beta.
• Temizel, F., Sarıkaya, M. ve Bayram, F. (2010). “Yatırımcı İlişkileri Yönetiminde İletişim Ve Bilgi Teknolojilerinin Rolü: İMKB 50 Endeksi Uygulaması”Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(2):1-20.
• Ulusan, H. (2009). “Çevresel Raporlama Rehberleri ve İşletme Çevresel Raporlarında Açıklanması Gereken Bilgiler”Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2):181-206.
• Van Huijstee, M. ve Glasbergen, P. (2008). “The practice of stakeholder dialogue between multinationals and NGOs” Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 15(5): 298–310.
• Wimmer, R. D. ve Dominick, J. R. (2000). “Mass Media Research: An Introduction”, Belmont: Wadsworth Publishing Company.