Psikolojik Danışma Süreç ve Sonuç Araştırmaları Kapsamında Psikolojik Danışma Becerileri Üzerine Bir Tarama

Bu makalede “Psikolojik Danışma Süreç ve Sonuç Araştırmaları”nı tanıtmak bu kapsamda psikolojik danışma becerilerine ilişkin yapılmış araştırmaları özetlemek ve ülkemizde psikolojik danışma süreç ve sonuç araştırmaları kapsamında psikolojik danışma becerilerine ilişkin durumu saptamak amaçlanmıştır Psikolojik danışma ve psikoterapi alanında psikolojik danışma ve psikoterapi sürecinin bir sonucu olarak ortaya çıkan anlık ya da kalıcı değişimleri inceleyen çalışmalar “Sonuç Araştırmaları Outcome Research ”; psikolojik danışma veya psikoterapi oturumları süresince neler olduğunu inceleyen araştırmalar ise “Süreç Araştırmaları Process Research ” başlıkları altında yer almaktadırlar Psikolojik danışma becerileri üzerinde yapılan psikolojik danışma süreç ve sonuç araştırmaları duygulara odaklanan becerilerin Highlen ve Baccus 1977; Hill ve Gormally; 1977 kendini açma becerisinin Hanson 2005; Hill ve ark 1988 ve yorumlama becerisinin Elliot ve ark 1982 danışanlar açısından etkili algılanan beceriler olduklarını ortaya koymuştur Bilgi verme ve yönlendirme becerilerinin ise en az etkili beceriler oldukları bulunmuştur Hill ve ark 1988; Orlinsky ve ark 2004 Psikolojik danışma süreç ve sonuç araştırmalarının Türkiye’deki durumu incelendiğinde ise araştırma sayısının sınırlılığı göze çarpmaktadır ve bu konuda ülkemizde yapılacak araştırmaların hem psikolojik danışman eğitimine hem de kültürümüze özgü psikolojik danışma yaklaşımlarının geliştirilmesine önemli katkılar sağlayacağı düşünülmektedir

Anahtar Kelimeler:

Psikolojik danışma süreç ve sonuç araştırmaları, psikolojik danışma becerileri

A Review On Counseling Skills Based On Counseling Process and Outcome Research

Keywords:

-,

PDF

___

Aladağ, M. ve Bektaş, D. Y. (2007). Psikolojik danışman eğitiminde psikolojik danışma becerilerinin kazandırılması. IX. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunuldu, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Aladağ, M. ve Bektaş, D. Y. (2009). Examining individual-counseling practicum in a Turkish undergraduate counseling program. Eurasian Journal of Educational Research, 37, 53-70.
Baker, S. B., Daniels, T. G., ve Greeley, A. T. (1990). Systematic training of graduate-level counselors: Narrative and meta-analytic reviews of three major programs. The Counseling Psychologist, 18, 355-421.
Barnabei, F., Cormier, W., ve Nye, S. (1974). Determining the effects of three counselor verbal responses on client verbal behavior. Journal of Counseling Psychology, 21, 355-359.
Beutler, L. E., Malik, M., Alimohammed, S., Harwood, M. T., Talebi, H., Noble, S., ve Wong, E. (2004). Therapist variables. M.J. Lambert (Ed.), Handbook of psychotherapy and behavior change (5. baskı) içinde (s. 227-306). New York: Wiley.
Bikos, L. H., Uruk, A., Sun, Z. E., Karaırmak, Ö, ve Denizli, S. (2003). Psikolojik danışma sürecinde kullanılan yardım becerilerinin yardım becerileri sistemine göre incelenmesi: Uluslararası bir karşılaştırma. VII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde bildiri olarak sunuldu, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Claiborn, C. D. (1979). Counsellor verbal intervention, nonverbal behaviour, and social power. Journal of Counseling Psychology, 26, 378-383.
Clarkin, J. F., ve Levy, K. N. (2004). The influence of client variables on psychotherapy. M.J. Lambert (Editör), Handbook of psychotherapy and behavior change (5. baskı) içinde (s. 194-226). New York: Wiley.
Doğan, S. (2000). The historical development of counselling in Turkey. International Journal for the Advancement of Counselling, 22, 57–67.
Duff, C. T., ve Bedi, R. P. (2010). Counsellor behaviours that predict therapeutic alliance: From the client's perspective. Counselling Psychology Quarterly, 23, 91-110.
Elliott, R., Hill, C.E, Stiles, W.B., Friedlander, M.L., Mahrer, A.R. ve Margison, F.R. (1987). Primary therapist response maodes: Comparison of six rating systems. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 218-223.
Elliott, R., Stiles, W.B., Shiffman, S., Barker, C.B., Burstein, B., ve Goodman, G. (1982). The empirical analysis of help-intended communication: Conceptual framework and recent research. T.A. Wills (Ed.), Basic Processes in Helping Relationships içinde (s. 333-356). New York: Academic Press.
Hanson, J. (2005). Should your lips be zipped? How therapist self-disclosure and non-disclosure affects clients. Counselling and Psychotherapy Research, 5, 96-104.
Heppner, P. P., Kivlighan, D. M., ve Wampold, B.E. (1999). Research design in counseling (2. baskı). Belmont: Wadsworth.
Highlen, P. S., ve Baccus, G. K. (1977). Effect of reflection of feeling and probe on client self-referenced affect. Journal of Counseling Psychology, 24, 440- 443.
Hill, C. E. ve Corbett, M. M. (1993). A perspective on the history of process and outcome research in counseling psychology. Journal of Counseling Psychology, 40, 3-24.
Hill, C. E. ve Gormally, J. (1977). Effects of reflection, restatement, probe and nonverbal behaviors on client affect. Journal of Counseling Psychology, 24, 92-97.
Hill, C. E., Helms, J. E., Tichenor, V., Spiegel, S.B., O’Grady, K. E., ve Perry, E. S. (1988). Effects of therapist response modes in brief psychotherapy. Journal of Counseling Psychology, 35, 222-233.
Hill, C. E., ve Lambert, M. J. (2004). Methodological issues in studying psychotherapy process and outcome içinde Lambert, M.J. (Ed.), Handbook of psychotherapy and behavior change (5. baskı). (s. 132-165). New York: Wiley.
Hill, C. E., ve O’Brien, K. M. (1999). Helping skills: Facilitating exploration, insight, and action. Washington, DC: American Psychological Association.
Ivey, A. E. ve Ivey, M. B. (2003). Intentional interviewing and counseling: Facilitating client development in a multicultural society. (5. Baskı). Pacific Grove: Brooks/Cole.
Horvath, A. O, ve Symonds, B. D. (1991). Relation between working alliance and outcome in psychotherapy: A meta-analysis. Journal of Counseling Psychology, 38, 139-149.
Lambert, M. J. ve Ogles, B. M. (2004). The efficacy and effectiveness of psychotherapy. M.J. Lambert (Ed.), Handbook of psychotherapy and behavior change (5. baskı) içinde (s. 139-193). New York: Wiley.
Lambert, M. J., Bergin, A. E., ve Garfield, S. L. (2004). Introduction and historical overview. M.J. Lambert (Editör), Handbook of psychotherapy and behavior change (5. baskı) içinde (s. 3-15). New York: Wiley.
Mahrer, A. R., White, M. V., Theresa, M. H., Gagnon, R., ve MacPhee, D. C. (1992). How to bring about some very good moments in psychotherapy sessions. Psychotherapy Research, 2, 252-265.
Meydan, B. (2010). Psikolojik danışman adaylarının içerik yansıtma ve duygu yansıtma becerilerine ilişkin yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi.
Mocan-Aydın, G. (2000). Western models of counseling and psychotherapy within Turkey : Crossing cultural boundaries. The Counseling Psychologist, 28, 281-298.
Multon, K. D., Ellis-Kalton, C. A., Heppner, M. J., Gysbers, N. C. (2003). The relationship between counselor verbal response modes and the working alliance in career counseling. The Career Development Quarterly, 51, 259-273.
Orlinsky, D. E., Rİnnestad, M. H., ve Willutzki, U. (2004). Fifty years of psychotherapy process-outcome research: Continuity and change M.J. Lambert (Ed.), Handbook of psychotherapy and behavior change (5. baskı) içinde (s. 3-15). New York: Wiley.
Russel, R. L., Bryant, F. B., ve Estrada, A. U. (1996). Confirmatory P-technique analyses of therapist discourse: High- versus low- quality child therapy sessions. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 64, 1366-1376.
Sexton, T. L., ve Whiston, S. C. (1991). A review of the empirical basis for counseling: implications for practice and training. Counselor Education & Supervision; 30, 330–355.
Sharpley, C.F, Fairnie E.; Tabary -Collins E, Bates R., ve Lee P. (2000). The use of counsellor verbal response modes and client-perceived rapport. Counselling Psychology Quarterly; 13, 99–116.
Spooner, S. E. ve Stone, S. C. (1977). Maintanence of specific counseling skills over time. Journal of Counseling Psychology, 24, 66-71.
Strupp, H. H. (1996). Some sailent lessons from research and practice. Psychotherapy, 33, 135-138.
Williams, E. N. (2002). Therapist techniques. G. S. Tryon (Ed.), Counseling based on process research: Applying what we know içinde (s. 232-264). Boston, MA: Allyn & Bacon.
Yaka, B. (2005). Psikolojik danışmanların temel psikolojik danışma becerilerine
ilişkin yeterlik düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi.
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ege Üniversitesi, İzmir.
Zane, N.; Hall, G.C.N.; Sue, S.; Young, K. ve Nunez, J. (2004). Research on psychotherapy with culturally diverse populations M. J. Lambert (Ed.), Handbook of psychotherapy and behavior change (5. baskı) içinde (s. 767- 804). New York: Wiley.