___

• Adalbjarnardottir, S. & Rafnsson, F. D. (2002). Adolescent antisocial behavior and substance use longitudinal analyses. Addictive Behaviors, 27, 227-241.
• Ak, İ. ve Sayar, K. (2002). Antisosyal kişilik bozukluğunda sosyobiyolojik etkenler. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 12(3), 155-158.
• Ang, R. P., & Hughes, J. N. (2001). Differential benefits of skills training with antisocial youth based on group composition: A meta-analytic investigation. School Psychology Rewiew, 31(2), 164-185.
• Aromaki, A. S., Lindman, R. E. & Eriksson, C. J. P. (1999). Testosterone, aggressiveness, and antisocial personality. Aggressive Behavior, 25, 113-123.
• Bahlmann, M., Preuss, U. W., & Soyka, M. (2000). Chronological relationship between antisocial personality disorder and alcohol dependence. European Addiction Research,
• Baltaş, A. (2001). Değişimin içinden geleceğe doğru ekip çalışması ve liderlik. 2. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Brackett, M. A., Mayer J. D. & Warner, R. M. (2003). Emotional intelligence and its realition to everyday behaviour. Personality and Individual Differences, 36, 1382-1402.
• Brockert, S. & Braun, G. (2000). Duygusal zekanızı değerlendirin. Çeviren: Süleymangil, N., İstanbul: MNS Yayıncılık.
• Ceylan, M. E., Türkcan, A. (2003). Araştırma ve klinik uygulamada biyolojik psikiyatri. Alkol ve madde kullanım bozuklukları. 2. Cilt, 2. Baskı. İstanbul: Yayınevi Belirsiz.
• Derzon, J. H. (2001). Antisocial behavior and the prediction of violence: A meta-analysis. Psychology in the Schools, 38(2), 93-105.
• Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourt Edition (DSM-IV). (2000). American Psychiatric Association. Çev: Köroğlu, E. (2005). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
• Dinn, W. M. & Harris, C. L. (2000). Neurocognitive function in antisocial personality disorder. Psychiatry Research, 97, 173-190.
• Farrington, D. P. (2000). Psychosocial predictors of adult antisocial personality and adult convictions. Behavioral Sciences and the Law, 18, 605-622.
• Geçtan, E. (1993). Psikodinamik psikiyatri ve normaldışı davranışlar. İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları.
• Goleman, D. (1998). Duygusal zeka neden IQ’dan daha önemlidir? 7. Baskı, Çeviren: Yüksel, B. S., İstanbul: Varlık/Bilim Yayınları.
• Goleman, D. (2000). İşbaşında duygusal zeka. 3. Baskı, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Habel, U., Kühn, E., Salloum, J. B., Devos, H. & Scheneider, F. (2002). Emotional processing in psychopathic personality. Aggressive Behavior, 28, 394-400.
• Hare, R. (1999). Psychopathy as a risk factor for violence. Psychiatric Quarterly, 70(3), 181-198. 101
• Kartallar, R. (1996). Antisosyal davranış ölçeği geliştirmeye yönelik bir çalışma. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Kocayörük, A. (2004). Duygusal zeka eğitiminde drama etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Köknel, Ö. (1989). Genel ve klinik psikiyatri, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
• Lesh, K. P. & Merschndorf, U. (2000). Impulsivity, aggression, and serotonin: A molecular psychobiological perspective. Behavioral Sciences and the Law, 8, 581-604.
• Lewis, C. E., Croughan, J. L., Whitman, B. Y. & Miller, J. P. (1983). Association of alcoholism and antisocial personality in a narcotic-dependent population: The lexington addicts. Psychiatry Research, 10(1), 31-46.
• Lynam, D. R., Leukefeld, C. & Clayton R. R. (2003). The contribution of personality to the overlap between antisocial behavior and substance use-misuse. Aggressive Behavior,
• Mahoney, J. L. & Stattin, H. (2000). Leisure activities and adolescent antisocial behavior: The role of structure and social context. Journal of Adolescence, 23, 113-127.
• Matthews, G. & Zeidner, M. (2000). The handbook of emotional ıntelligence: Theory, development, assessment and application at home, school and in the workplace. Editors: Reuven Bar-On., James, D. A. Parker. San Fransisco: Jossey-Bass A Wiley Company.
• Mayer, J. D., Salovey, P. (1997). What is emotionali intelligence? Emotional development and emotional intelligence. New York: Basic Boks.
• Mayer, J. D., Salovey, P. & Caruso, D. (2000). Models of emotional intelligence, handbook of intelligence. Camridge: Camridge Universty Press.
• Mayer, J. D., Salovey, P., Caruso, D. R., Sitarenios, G. (2001). Emotional intelligence as standard intelligence. Emotion, 1(3), 232-242.
• Mayer J. D., Salovey P., Caruso, D.R,. (2004). Emotional intelligence: Theory, findings, and implications. Psychological Inguiry, 15(3), 197-211.
• Moeller, F. G., & Dougherty, D. M. (2001). Antisocial personality disorder, alcohol, and aggression. Alcohol Research & Healt, 25(1), 5-11.
• Moss, H. B., Baron, D. A., Hardie, T. L., & Vanyukov, M. M. (2001). Preadolescent children of substance-dependent fathers with antisocial personality disorder: psychiatric disorders and problem behavior. The American Journal on Addictions, 10, 269-278.
• Özmenler, K. N. (1995). Antisosyal kişilik bozukluğunda suç örüntüsüne göre psikososyal özelliklerin incelenmesi. Ankara: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi.
• Öztürk, M. O. (2002). Ruh sağlığı ve bozuklukları. 9. Basım. Ankara: Feryal Matbaası.
• Raine, A. (2002). Annotation: The role of prefrontal deficits. Low autonomic arousal and early health factors in the development of antisocial and aggressive behavior in children. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 43(4), 417-435.
• Ramirez, J. M. (2003). Hormones and aggression in childhood and adolescence. Aggression and Violent Behavior, 8, 621-644.
• Reti, I. M., Samuels, J. F., Eaton, W. W., Bienvenu III, O. J., Costa Jr, P. T. & Nestadt, G. (2002). Adult antisocial personality traits are associated with experiences of low parental care and maternal overprotection. Acta Psychiatrica Scandinavica, 106, 126- 133.
• Schutte, N. S., Malouff, J. M., Simunek, M., McKenley, J., & Hollander, S.(1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality And Individual Differences. 25, 167-177.
• Shapiro, L. E. (1998). Yüksek EQ’lu bir çocuk yetiştirmek. Çeviren: Ümran Kartal, İstanbul: Varlık Yayınları, 238-248.
• Stein, S. J & Book, H. E. (2000). EQ duygusal zeka ve başarının sırrı. Çeviren: Işık, M., İstanbul: Özgür Yayınları.
• Straus, M. A. & Mouradian, V. E. (1998). Impulsive corporal punishment by mothers and antisocial behavior and impulsiveness of children. Behavioral Sciences and the Law, 16, 353-375.
• Süer, H. (1998). Şiddet içeren ve içermeyen suç davranışı gösteren antisosyal kişilik bozukluğu olgularının, kişilik özellikleri ve geçmiş yaşam deneyimleri açısından karşılaştırılması. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
• Türkçapar, M. H. (2002). Antisosyal kişilik bozukluğunda suç ve şiddet eylemlerine göre sosyal ve psikolojik özellikler. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Antropoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
• Türkçapar, H., Güriz, O., Özel, A., Işık, B. ve Örsel, S. D. (2004). Antisosyal kişilik bozukluğu olan hastalarda öfke ve depresyonun ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 15(2), 119-124.
• Weisinger, H. (1998). İş yaşamında duygusal zeka. Çeviren: Süleymangil, N. İstanbul: MNS Yayıncılık.
• Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal Zeka ve eğitim açısından doğurguları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25, 139-146.
• Yılmaz, H., & Ergin, F. E. (2000). Üniversite öğrencilerinin sahip oldukları duygusal zeka düzeyleri ile 16 kişilik özelliği arasında ilişki üzerine bir araştırma. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.