Bu nedenle bu çalışmanın amacı yüksek öğretim öğrencilerinin öğretim elemanlarına güven düzeyini saptayarak güvenin öğrencilerin akademik başarısına etkisini belirlemektir. Araştırmanın çalışma evrenini Kocaeli Üniversitesi öğrencileri oluşturacaktır. Öğrenci sayısının çokluğu ve araştırmanın sınırlılıkları nedeniyle tabakalama örnekleme yöntemiyle oransal olarak örneklem seçilmiştir. Betimsel modele dayalı olarak yapılan araştırmanın verileri Hoy ve Tschannen-Moran (2003) tarafından geliştirilen "okullarda güven ölçeği"nin yükseköğretime uyarlanması; öğrenci başarısı ise öğrencinin bir dönem önceki akademik başarı ortalamasını anket şeklinde sorarak toplanmıştır. Güven düzeyi ile öğrenci başarısı arasında ilişkisi olup olmadığını test etmek için Pearson Korelasyon Analizi yapılacak, etki düzeyini belirlemek içinse regresyon analizi yapılacaktır. Ayrıca yaş, cinsiyet, sınıf düzeyi, bölüm, fakülte, sosyo-ekonomik durum, oturduğu yerleşim birimi gibi bazı kişisel değişkenlerin güven ve başarıyı nasıl etkilediğini test etmek için t testi ve tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda üniversite öğrencileri öğretim elemanlarına orta düzeyde güvenmektedir. Öğrenciler, güveni oluşturan alt boyutlardan en çok öğretim elemanlarının dürüstlüğüne güvenmektedir. Bunu sıra ile öğretim elemanlarının uzmanlığı, güvenirliği, yardımseverliği ve açıklığına güven izlemektedir. Güvenle akademik başarı arasında yüksek düzeyde bir ilişki bulunmuş ve öğrenci başarısının önemli bir açıklayıcısı olduğu bulunmuştur. Güvenin alt boyutlarından öğrenci başarısını en çok açıklayan uzmanlık iken bunu yardımseverlik ve açıklık izlemektedir. Ayrıca araştırmada öğretim elemanlarının dürüstlüğü ile güvenirliği öğrenci başarısını açıklamada etkili olmadığı bulunmuştur.

The aim of this study is to comprehend the effects of confidence on academic success of students, by exploring the confidence level of university students on university lecturers.The population of concern of the research is composed of the students of the University of Kocaeli. Due to plentifulness of the students and the limits of the research, the sample was gathered proportionately through method of stratified sampling. The datas of the research, based on descriptive model, gathered with adaptation of 'scale of confidence in schools' developed by Hoy and Tschannen-Moran (2003) and the success of the students is measured by a survey asking the average grade of academic achievement of the preceding term. In order to test whether there is a relation between the level of confidence and the success of the students or not, Pearson Correlation Analysis will be made and to designate the level of effect will be pursued. Moreover, to test how some other personal variables such as age, sex, class (in university), department, faculty, socio-economic condition and residence unit effect the confidence and success, t-test and ANOVA test was made. According to the results of the study, it is seen that university students confidence towards university lecturers is at the middle level. Among the sub-dimensions that constitutes confidence, it is honesty of university lecturers that students confide on most. Level of expertise, reliableness, philanthropy and clarity of university lecturers follows in order. It is found that there is a strong relationship between confidence and academic success and it is an important explanatory variable for the success level of students. At the lower sub-dimensions of confidence it is the expertise that explaines the success level of students most; and, philanthropy and clarity come after. Besides, it is found that honesty and reliableness of univesity lecturers are not influential at explaining student success.