YAPILANDIRMACI ÖĞRENME KURAMINA İLİŞKİN BİLİŞSEL FARKINDALIK ÖLÇEĞİ GELİŞTİRME ÇALIŞMASI: BİR ÖLÇEK REVİZYONU

Bu çalışmada "Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması" yeniden gözden geçirilmiştir. Çalışmanın amacı, gözden geçirilen ölçekten elde edilen "Yapılandırmacı öğrenme kuramına ilişkin bilişsel farkındalık ölçeği"nin geçerlik ve güvenirliğini test etmektir. Çalışma grubu 425 öğretmen adayından oluşmaktadır. Ölçeğin görünüş ve kapsam geçerliği uzman görüşüyle, yapı geçerliği ise açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleriyle yapılmıştır. Ölçeğin güvenirliği Cronbach Alpha, eşdeğer form, tekrar test ve iki yarı test güvenirliği test edilmiştir. Sonuç olarak, geliştirilen bu ölçme aracının, öğretmen adaylarının ve öğretmenlerin yapılandırmacı öğrenme kuramına ilişkin bilişsel farkındalık düzeyinin belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir veri toplama aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Yapılandırmacı Öğrenme Kuramı, Bilişsel Farkındalık, Ölçek Geliştirme, Ölçek Revizyonu, Öğretmen ve Öğretmen Adayı,

STUDY ON SCALE DEVELOPMENT METACOGNITION ABOUT CONSTRUCTIVIST LEARNING THEORY: REVISION OF A SCALE

This study was aimed to test the validity and reliability of the "scale of metacognition about constructivist learning theory" for this reason,"development of the scale of teacher candidates" competency on constructivist learning: study of reliabılity and validit was revised. The study group of the research consists of 425 pre-service teachers. Confirmatory and exploratory factor analyses were done for construct validity. Reliability of the scale was tested via Cronbach"Alpha, equivalent form, re-test and the two semi-test reliability. As a result, this scale is reliability and validity for the pre-service teachers and teachers for determining metacognition about constructivist learning theory.

Keywords:

Constructivist Learning Theory, Metacognition, Scale Development, Scale Revision, Teacher and Teacher Candidate, ,

PDF

___

Açıkgöz, K.Ü., (2007). Aktif öğrenme, İzmir, Biliş Özel Eğitim Yayınları.
Arkün, S. ve Aşkar, P., (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (39), 32-43.
Arslan, M., (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 41-61.
Aşkar, P. ve Dönmez, O., (2004). Eğitim yazılımı geliştirme özyeterlik algısı ölçeği, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(6), 2592
Aydın, H., (2006). Postmodernizmin eğitimdeki uzantısı: Felsefi yapılandırmacılık, http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/hasan_aydin_ egitim_yapilandirmacilik.pdf, Erişim Tarihi: 20 Şubat 2008.
Aydın, H., (2007). Felsefi temelleri ışığında yapılandırmacılık, Ankara, Nobel Yayınları.
Bağcı, N., (2003). Öğretim sürecinde öğrenciye ve öğrenim amacına yönelik yeni yaklaşımlar, Milli Eğitim Dergisi, http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/159/bagci.htm, Erişim Tarihi: 10 Nisan 2007.
Balcı, A., (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeleri, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
Bay, E., Kaya, H.İ. ve Gündoğdu, K., (2010). Demokratik yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeği geliştirilmesi, e-Journal of New World Sciences Academy, 5(2), 646-664.
Bayram, N., (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, AMOS uygulamaları, Bursa, Ezgi Yayınevi.
Brooks, J.G. and Brooks, M.G., (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms, Virginia, Association for Supervision and Curriculum Development.
Büyüköztürk, Ş., (2007). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F., (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara, Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. ve Köklü, N., (2012). Sosyal bilimler için istatistik, Ankara, Pegem Akademi.
Byrne, B.M., (2001). Structural equation modeling with AMOS, Mahwah, N.J. Lawrence Erlbaum Associates.
Can, T., (2004). Yabancı dil olarak İngilizce öğretmenlerinin yetiştirilmesinde kuram ve uygulama boyutuyla oluşturmacı yaklaşım, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demir, Ö. ve Doğanay, A., (2009). Bilişsel farkındalık becerilerinin geliştirilmesinde bilişsel koçluk yaklaşımı, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(60), 601-623.
Demirel, Ö., (2012). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
Duman, B. ve İkiel, C., (2002). Yapıcı öğrenme kuramına göre sosyal bilimler öğretimi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 245-262.
Duman, B., (2004). Öğrenme-öğretmen kuramları ve süreç temelli öğretim, Ankara, Anı Yayıncılık.
Durmuş, S., (2001). Matematik eğitiminde oluşturmacı yaklaşımlar, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(1), 89-107. Ellez, A.M., (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri, A. Tanrıöğen (Ed.), Ölçme araçlarında bulunması gereken özellikler (ss. 167190), Ankara, Anı Yayıncılık.
Erdem, E. ve Demirel, Ö., (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (23), 81-87.
Ersoy, A., (2005). İlköğretim bilgisayar dersindeki sınıf yerleşim düzeni ve öğretmen rolünün yapılandırmacı öğrenmeye göre değerlendirilmesi, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(4), 170-181.
Evrekli, E., İnel, D., Balım, A.G. ve Kesercioğlu, T., (2009). Fen öğretmen adaylarına yönelik yapılandırmacı yaklaşım tutum ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması, Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(2), 134-148.
Fer, S. ve Cırık, İ., (2006). Öğretmenlerde ve öğrencilerde, yapılandırmacı öğrenme ortamı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması nedir? Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (EDU7), 2(1), 1-26.
Fosnot, C.T. and Perry, R.S., (2005). Constructivism, C. Twomey Fosnot (Ed.) Oluşturmacılık: Psikolojik bir öğrenme teorisi (ss. 9-42, Çev: S. Durmuş), New York and London, Teachers College, Columbia University.
Gelen, İ., (2004). Bilişsel farkındalık stratejilerinin Türkçe dersine ilişkin tutum, okuduğunu anlama ve kalıcılığa etkisi, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Gömleksiz, M.N. ve Elaldı, Ş., (2011). Yapılandırmacı yaklaşım bağlamında yabancı dil öğretimi, Turkish Studies, 6(2),443-454. Güneş, F., (2007). Yapılandırmacı yaklaşımla sınıf yönetimi, Ankara, Nobel Yayınları.
Gürol, M., (2002). Eğitim teknolojisinde yeni paradigma: Oluşturmacılık, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 159-183.
İflazoğlu Saban, A. ve Saban, A. (2008). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin bilişsel farkındalıkları ile güdülerinin bazı sosyo-demografik değişkenlere göre incelenmesi, Ege Eğitim Dergisi, 9(1), 35-58.
Jonassen, D.H., Peck K.L., and Wilson, B.G., (1999). Learning with technology: A. constructivisit perspective, New Jersey, Prentice Hall.
Joreskog, K.G. and Sorbom, D., (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language, Chicago, Scientific International Software.
Kalaycı, Ş., (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ş. Kalaycı (Ed.) Faktör analizi (ss. 321-331), Ankara, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Kayış, A., (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ş. Kalaycı (Ed.) Güvenilirlik analizi (ss. 403-419), Ankara, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Kılıç, E., Karadenġz, Ş. ve Karataş, S., (2003). İnternet destekli yapıcı öğrenme ortamları, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 149-160.
Kline, B.R., (2005). Principles and practice of structural equation modeling, New York, The Guılford Press.
Kulaksızloğlu, A., Dilmaç, B., Ekşi, H. ve Otrar, M., (2003). Uyum ölçeği-üniversite formu’nun dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalışması, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2(3), 49-63. Küçüközer, H., Kırtak Ad, V.N., Ayverdi, L. ve Eğdir, S., (2012). Yapılandırmacı öğrenme ortamları ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması, İlköğretim Online, 11(3), 671-688.
Laçin, Ö., (2008). Yapılandırmacılık (Constructivism), http://www2. aku.edu.tr/~gocak/program20gelpdf/YAPILANDIRMACILIK.pdf,Erişim Tarihi: 2 Ocak 2008.
Marlowe, B.A. and Page, M.L., (1998). Creating and sustaining the constructivist classroom, California, Corwin Press, Inc.
Mısır, Z.E. ve Çalışkan, N., (2007). Kuramdan uygulamaya yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı, E. Karadağ ve T. Korkmaz (Ed.) Yapılandırmacı öğrenmede dikkat edilmesi gereken koşullar (ss. 59-84), Ankara, Kök Yayıncılık.
Özden, Y., (2003). Öğrenme ve öğretme, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
Perkins, D.N., (1999). The many faces of constructivısm, Educational Leadership, 57(3), 6-11.
Reisinger, Y. and Mavondo, F.T., (2006) Structural equation modeling: Critical issues and new development, Journal of Travel and Tourism Marketing, 21(4), 41-72.
Schermelleh-Engel, K. and Moosbrugger, H., (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures, Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Sert, N., (2008). İlköğretim programlarında oluşturmacılık, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(2), 291-316.
Sönmez, V., (2011). Eğitim felsefesi, Ankara, Anı Yayıncılık.
Şaşan, H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme, Yaşadıkça Eğitim, (7475), 49-52.
Şimşek, N., (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir yaklaşım, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(5), 115-139.
Şimşek, Ö.F., (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, temel ilkeler ve LISREL uygulamaları, Ankara, Ekinoks Yayınları.
Tavşancıl, E., (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi, Ankara, Nobel Yayınları.
Thomas, M.S. and Barbara L.K., (2005). Constructing learning: Using technology to support teaching for understanding, Learning and Leading with Technology, 32(5), 10-13.
Tsai, C.C., (2002). Nested epistemologies: science teachers’ beliefs of teaching, learning and science, International Journal of Science Education, 24(8), 771-783.
Turgut, M.F. ve Baykul, Y., (1992). Ölçekleme teknikleri, Ankara, ÖSYM yayınları.
Von Glasersfeld, E. (2005). Constructivism, C. Twomey Fosnot (Ed.) Giriş: Oluşturmacılığın yansımaları (ss. 3-8, Çev: S. Durmuş), New York and London, Teachers College, Columbia University.
Yanpar, T., (2001). İlköğretimde oluşturmacı (constructivist) bir sınıf kültürü yaratma, Yaşadıkça Eğitim, (72), 27-32.
Yapıcı, M., (2008). Yapılandırmacılık ve sınıf, http://www. universite-toplum.org/pdf/pdf.php?id=312, Erişim Tarihi: 10 Ocak 200
Yaşar, Ş., (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 68-75.
Yeşilyurt, E., (2012). Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 3(7), 29-45.
Yolcu, H., (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri, A. Tanrıöğen (Ed.), Bilimsel araştırmaya ilişkin temel kavramlar, (ss. 3-28), Ankara, Anı Yayıncılık.
Yurdakul, B., (2007). Eğitimde yeni yönelimler, Ö. Demirel (Ed.) Yapılandırmacılık (ss. 39-65), Ankara, Pegem A Yayıncılık. Yurdakul, B., (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının sosyal-bilişsel bağlamda bilgiyi oluşturmaya katkısı, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(20), 39-67.