İnsanlar doğum öncesi, doğum anı ya da doğum sonrasında hastalık veya benzeri sebepler neticesinde duyu organlarından birini ya da birkaçını kaybedebilir. Fakat bu duyu organlarının birinden ya da birkaçından mahrumiyet, hayatın artık sürdürülemeyeceği ya da bu insanların artık toplumsallaşma sürecine katılamayacağı anlamına gelmemektedir. Engelli insanlar da kendi mevcut imkânlarını kullanarak toplumsal faaliyetlerde kendilerine düşen rolü yerine getirebilmektedir. Bu çalışmada, görme engelli öğretmenlerin öğretim faaliyetlerini nasıl yürüttükleri ve toplumsallaşma sürecinde yaşadıkları sorunlar ortaya konmaya çalışılmıştır. Araştırma kapsamında Türkiye’nin farklı illerinde görev yapan 10 görme engelli Türkçe öğretmeni ile çalışılmış, veriler yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Süreç sonunda elde edilen veriler nitel veri çözümleme yollarından olan içerik analizi ile değerlendirilmiş ve yorumlanmıştır. Yapılan çalışma sonucunda görme engelli öğretmenlerin toplumsal sürece katılım konusunda kendilerine güvendikleri, eksik kaldıkları yönlerde teknolojinin imkânlarını da kullanarak sorunlarını aşabilecekleri kanaatlerine ulaşılmıştır.