Yusuf Ziya Bey’in babası Yakup Efendi, Selânik’te Eski Saray Medresesi’nde müderrislik yapan, Mustafa Kemal Atatürk’ün ailesiyle aynı mahalleyi paylaşan bir şehir insanı olduğu hâlde, Dospat Yaylalarında yaşayan akrabalarıyla ilişkisini kesmemiş bir insandı. Yusuf Ziya Bey de babası gibi hareket eden bir insandı; köyden hiçbir zaman kopmamış, mübadele sırasında onların Türkiye’de Manisa’da, İzmir Menemen’de, Trakya’da çeşitli yerlere yerleştirilmelerinde yardımcı olmuş, evlâd-ı fatihandan olan bu insanlara yardımcı olmayı vazife bilmişti. Babamız Yusuf Ziya Bey vefat ettiğinde, bu insanlardan aldığımız “babamız”, “dayımız”, “amcamız” veya “büyüğümüz” imzalı telgraf ve mektuplar, bu bağlılığın ne kadar derin olduğunu gösteriyordu.