Varlık ve Dil

ÖZVarlığı oluşturan, onu tanımlayan pek çok özellik vardır. Bunlardan bazıları ise, bilhassa varlığı var kılan yani onun mahiyetini oluşturan bir özelliğe sahiptir. Dil, bu niteliği taşıyan olgulardan birisidir. Bu bağlamda varlık ile dil ilişkisi, varlığın mahiyetini anlamamızı sağlayan en önemli hususlardan biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Dolayısıyla varlığı anlamak için öncelikle onu varlık yapan bu niteliğin bilinmesi ve aralarındaki ilişkinin ortaya konulması gerekmektedir. 
Anahtar Kelimeler:

varlık, dil, insan.

___

  • Bedia Akarsu, Wilhelm Von Humboldt’da Dil-Kültür Bağlantısı, İstanbul Matbaası, 1955.
  • Dücane Cündioğlu, Kur’an Dil ve Siyaset Üzerine Söyleşiler, Kitabevi, İstanbul 1998.
  • Ejder Çelik, “Dilin Etik Yapılanması ve Ahlaki İşlevi”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 2008/1, Ankara 2010, Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Faruk Bozgöz, “Dilin Kaynağı ve İlk Dil Problemi”, Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c. 5, sy. 2, Diyarbakır 2003.
  • İhsan Fazlıoğlu, “Önce Dil Vardı, Sonra da...”. http://www.ihsanfazlioglu.net/yayinlar/makaleler/1.php?id=29, 14. 03. 2016, 19:30.
  • Mahmut Kaya, “Vücud”, DİA, c. 43. http://www.islamansiklopedisi.info/dia/pdf/c43/c430079.pdf. 12. 45.
  • Martin Heidegger, Pathmarks, ed. William McNeill, Cambridge University Press, 1999.
  • Heidegger, On The Way to Language, çv. Peter D. Hertz, Harper Collins Publishers, New York, 1982.
  • Mehmet Ulukütük, “Çağdaş İslam Düşüncesinde Yeniden Yapılanmanın Dilsel Şartları: M. Arkoun, M. Hanefi, M.A. Cabiri Örneği”, TYB Akademi: Dil, Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi, yıl 2, sy. 4, Ocak 2012.
  • Taylan Altuğ, Dile Gelen Felsefe, YKY., İstanbul 2000.
  • Yakup Kahraman, “Dil Varlığının Ontolojik Zemini”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 2014 Güz, sy. 18.