S355J2+N Malzemelerin Elektrocuruf Kaynak Yöntemi ile Kaynaklanabilirliği ve Mekanik Özeliklerinin İncelenmesi

Gelişen teknoloji ile beraber daha efektif, ekonomik ve uygulanması kolay kaynak metotları ortaya çıkmıştır. Bu yöntemlerden birisi olan elektrocuruf kaynağı özellikle iri ve kalın cidara sahip malzemelerde etkin bir şekilde kullanılmaktadır. Kontrollü katılaşma yapısal bütünlüğü arttırmaktadır. Bu yüzden elektrocuruf yöntemi yüksek teknoloji gereken endüstri kollarında kullanılan yüksek performanslı malzemelerin üretiminde tercih edilen bir yöntemdir. Bu kaynağın uygulanması, yapılan kaynak sırasında ortaya çıkan cürufun verilen elektrik akımına karşı direnç göstermesi ile yüksek ısıya ulaşması ve bu ısının kaynakta kullanılması prensibine dayanır. S355J2+N yapısal çelik, yüksek dayanımlı, düşük alaşımlı yapısal çeliktir. Bu çalışmada, elektrocuruf kaynak yöntemi ile 25 mm S355J2+N çeliği tek pasoda kısa bir süre de sorunsuz bir şekilde kaynatılmıştır. Kaynak dikişi sağlam ve tam nüfuziyet sağlanarak tamamlanmıştır. Kaynak işleminden sonra malzeme ultrasonik ve manyetik testlere tabi tutulmuş ve test sonucunda kaynak dikişinde her hangi bir hataya rastlanmamıştır. Tahribatlı muayene yöntemlerinden çekme, eğme bükme, darbe çentik, sertlik ve makro testler uygulanmıştır. Uygulanan testlerde olumsuz sonuç elde edilmemiştir. Bu sonuçlar göz önünde bulundurularak elektrocuruf kaynak yöntemi ile kaynatılan S355J2+N çeliği bu kaynak yöntemine uygun olduğu kanıtlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

ESW, Elektrocuruf kaynağı, S355J2+N çeliği.

PDF

___

[1] Derry, T. K., Williams, Trevor L, “A Short History of Technology - From The Earliest Times to A.D. 1900”, Oxford University Press, 1993.
[2] G.P.O., “The Loss of the U. S. S. Thresher, Hearings Before the Joint Committee On Atomic Energy”, Congress of The United States, Washington, 1965.
[3] C., Erbay, “Tozaltı Ark Kaynağında Kaynak Parametrelerinin Mikroyapı ve Nüfuziyete Etkisinin İncelenmesi”, G.Ü.F.B.E., Y. Lisans Tezi, Ankara, 1999.
[4] H., Akça, “Elektroslag Kaynağı ile Genel Yapı Çeliklerinin Kaynatılabilirliğinin Araştırılması” G.Ü.F.B.E., Y. Lisans Tezi, Ankara, 2002.
[5] S., Anık, Kaynak Tekniği, İ.T.Ü. Matbaası, Cilt 2, 1972.
[6] S., Anık, E.S., Anık, M., Vural, “1000 Soruda Kaynak Teknolojisi El Kitabı”, Birsen Yayınevi, İstanbul, 1993.
[7] N., Polat, “Spiral Kaynaklı Boru İmalinde Tandem Tozaltı Kaynak Usulünün ve Özlü Elektrodların Kullanılması”, G.Ü.F.B.E.,Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 1991.
[8] B., Gülenç, N., Kahraman, “Modern Kaynak Teknolojisi” 3. Baskı, 2016.
[9] N., Özden, “Tozaltı Ark Kaynağında Kaynak Dikişine Tesir Eden Faktörler”, Oerlıkon Kaynak Tekniği, İstanbul, 1968.
[10] S., Kılıçer, “Düşük Karbonlu Çeliklerin Tozaltı Ark Kaynak Yöntemi ile Kaynak Edilebilirliğinin ve Mekanik Özelliklerinin İncelenmesi”, G.Ü.F.B.E., Y. Lisans Tezi, Ankara, 1998.
[11] S., Anık, “Sual ve Cevaplarla Tozaltında Kaynak Tekniği”, İstanbul, 1968.
[12] M.E.,Külahlı, Tozaltı Kaynağı, Oerlıkon Kaynak Bilimi, No:2-3, İstanbul, 1998,
[13] S., Anık, Kaynak Tekniği El Kitabı, Gedik Holding Yayını, 1991.
[14] H., Uzun, “Elektro Curuf Kaynak Metodu ve Yüzey Kaplama”, M.Ü.F.B.E., Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 1991.
[15] V., Malin, “Process operational guide for narrow-gap improved electroslag welding”, F.H.W.A., Washington, 1996.
[16] V., Malin, “Proposed specifications for narrow-gap improved electroslag welding”, F.H.W.A., Washington, 1995.
[17] V., Malin, “Simulation of electroslag weld defects”, F.H.W.A., Washington, 1996.
[18] K.V., Krishna, “Narrow-Gap improved electroslag welding for bridges”, HW, 1996.