İşletme ve Toplum İlişkileri Bakımından Sosyal Sorumluluk KavramınIn Önemi Ve Kapsamı

Günümüz itibariyle işletmeler, beklentilerin değişmesi, sosyal, politik, yasal ve ahlaki boyutlarda insan ve çevre unsurunun birinci öncelik haline gelmesiyle birlikte toplumsal hassasiyetlere zorunlu olarak duyarlı davranmak durumundadırlar. Bu durum işletmelerin, kendi çıkarlarının yanında bir toplumsal refahın da korunması ve sürdürülmesi ile ilgili faaliyetler üstlenmesini zorunlu kılmaktadır. İşletmelerin topluma karşı saygı göstermesi ve katkı vermesi düşüncesi ile gelişen sosyal sorumluluk kavramı işletmelerin faaliyetlerinde yasal, idari, ekonomik, iş ahlakı ve iş yapış biçimlerinde toplumsal normlara bağlılık ilkesi ile çalışarak sosyal mutluluğa katkı verme süreci olarak kabul edilebilir. Bu süreçte işletmeler kendilerine sosyal sorumluluk kampanyaları yürüterek/düzenleyerek kaynaklarını kullanarak kar elde ettikleri yakın ve uzak çevreye karşı ödevlerini yerine getirebilirler. Bu şekilde kaynakları kullanıp bunlardan fayda sağlarken aynı zamanda bu kaynakların topluma ait bir değer olduğunu göstererek birliktelik duygusunu pekiştirirler. Sosyal sorumluluk kampanyalarındaki strateji, işletmenin marka değerini, pazar payını, değerini, itibarını, imajını vb. gibi rasyonel amaçlar değil gerçekten toplum refahına hizmet olarak seçilmeli, tutarlı ve sürdürülebilir olmalıdır. Aksi halde bu durum reklam, pazarlama veya halkla ilişkiler gibi tek yönlü bir sürece dönüşebilir ve bir takım dezavantajlara neden olabilir. Bundan dolayı kurumsal sosyal sorumluluk stratejilerinde toplumun bizzat kendisi hedeflenmelidir. Kamusal alanda sosyal yaşam, sivil toplum, eğitim ve sağlık vb.; ortak yaşam alanlarında çevre ve ekolojik denge; beşeri gelişme ve kalkınmada ise toplumun kendisi olmak üzere üç hedefe yönelik olarak gerçekleştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Sorumluluk, İşletme, Toplum

PDF

___

Akkoyunlu, G. Ş. ve Kalyoncuoğlu, S. (2014). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Çalışmalarının Marka Algısı Üzerine Etkisinin Değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi , 7 (3), 125-144.
Aktan, C. C. ve Börü, D. 2006. Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Türkiye Metal Anayicileri Sendikası Mercek Dergisi, 41, 54-55.
Aydın, S. 2016. Kurumsal Sosyal ve Çevresel Raporlama Performansının Ölçülmesi İçin Bir Modelleme Yaklaşımı. Muhasebe ve Denetime Bakış, (49), 103-112.
Aydınalp, G. I. (2013). Halka İlişkiler Ekseninde Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Ankara: Nobel Yayın.
Babacan, M. Vd. (2013). İlkeler ve İşlevlerle İşletme. Ankara: Detay Yayıncılık.
Balı, S. ve Cinel, M. O. 2011. Bir Rekabet Aracı Olarak Kurumsal Sosyal Sorumluluk. ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2 (4), 45-60.
Başer, U. (2015). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısı Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. T.C. Yaşar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Bayraktaroğlu, G., İlter, B. ve Tanyeri, M. 2009. Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Pazarlamada Yeni Bir Paradigmaya Doğru. İstanbul: Literatür Yayınları.
Bryane, M. 2003. Corporate Social Responsibility in International Development: An Overview And Critique. Corporate Social Responsibility And Environmental Management, 10 (3), 115-128.
Çelik, A. (2007). Şirketlerin Sosyal Sorumlulukları, Kurumsal Sosyal Sorumluluk (4. Baskı). İstanbul: İGİAD Yayınları
Çerik, Ş. ve Özarslan, E. 2008. Çalışanların Sosyal Sorumluluk Boyutlarına İlişkin Algılamaları: İlaç Sektöründe Karşılaştırmalı Bir Uygulama. Ege Akademik Bakış. 8 (2), 587-604.
Geçit, B. (2014). John Locke’da Mülkiyet Hakkının Sınırları: Doğal Hukuk Temelinde Bir Değerlendirme. Beytulhikme An International Journal Of Philosophy , 4 (1), 91-113.
Gençoğlu, Ü.G. ve Erdoğan, C. (2008). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kapsamında Finansal Olmayan Raporlama. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 39, 33-42.
Güngör, F. (2016). Tüketicilerin Sosyal Sorumluluk Kampanyaları Sonucunda Oluşan İnanç, Tutum ve Satın Alma Niyetlerine İlişkin Farklılıkların Sosyal Sorumluluk Kampanya Türleri Açısından İncelenmesine İlişkin Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. T.C. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kotler, P. ve Lee, N. (2008). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Çev: S. Kaçamak, 2.Basım, İstanbul: Mediacat Kitapları.
Kutluk, A. ve Avcıkurt, C. 2015. “Sosyal Pazarlama Kapsamında; Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projeleri: Zincir Otel İşletmeleri Örneği”. Doğu Karadeniz Bölgesi Sürdürülebilir Turizm Kongresi, Bildiriler Kitabı, İçinde; ss.712-722, 14-16 Mayıs 2015, Gümüşhane.
Moir, L. 2001. What Do We Mean By Corporate Social Responsibility. Corporate Govarnance, 1(2), 18. Orçan, M. (2007). Yoksullukla Mücadele Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) Kampanyaları. Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 9 (2), 27- 38.
Özüpek, N. (2013). Kurum İmajı ve Sosyal Sorumluluk, Konya: Eğitim Yayınevi.
Top, S. ve Öner, A. 2008. İşletme Perspektifinden Sosyal Sorumluluk Teorisinin İncelenmesi. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (7), 97-110.