Uluslararası Para Fonu-Türkiye İlişkilerinin Gelişimi ve 19. Stand-By Anlaşması

Uluslararası Para Fonu (IMF), İkinci Dünya Savaşı sonrası uluslararası düzeyde parasal ilişkileri düzenlemek ve ödemeler dengesi sorunlarını çözmek amacıyla kurulmuştur. Üye ülkelerin karşılaşabileceği ekonomik sorunların çözümüne finansman ve teknik destek sağlamaktadır. 1947 yılında kurulan IMF’na aynı yıl üye olan Türkiye, ekonomik istikrarsızlıklar yaşadığı dönemlerde IMF destekli istikrar politikaları uygulamaktadır. Çalışmamızda, 19. stand-by anlaşması ile ilgili niyet mektupları, gözden geçirmeler, borç geri ödemeleri ve IMF’nun Türkiye’ye yönelik değerlendirmeleri, beklentileri incelenmiştir. Türkiye’nin maliye ve para politikalarında disiplini sürdürmesi, bu yolla enflasyonun denetim altında tutulması ve halen yüksek düzeyde bulunan kamu borcunun düşürülmesi, verimliliği destekleyecek ve istihdamı arttıracak biçimde arz yönlü yapısal reformları sürdürmesi gerekmektedir.

PDF

___

Abramson, J. H. ve Abramson, Z. H. (2001). Making sense of data. A self- Instruction manual on the interpretation of epidemiological data. New York: Oxford University Press.
Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Bıckman, L. (1997). Evaluating evaluation: Where do we go from here?. Evaluation Practice. 18, 1–16.
Brınkerhoff, B. ve diğerleri. (1983). Program evaluation: A practitioner’s guide for trainers and educators. Boston: Klumer-Nijhoff.
Chambers, E. (2004). An Introduction to meta-analysis with articles from The Journal of Educational Research (1992–2002). The Journal of Educational Research. 98(1), 35–44.
Cooksky, L. ve Caraceli, V. (2005). Quality, context, and use: Issues in achieving the goals of metaevaluation. American Journal of Evaluation. 26(1), 31–42.
Decoster, J. (2004). Meta-analysis notes. www.stat-help.com/notes adresinden 20.11.2006 tarihinde indirilmiştir.
Erden, M. (1993). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Eysenck, H. J. (1978). An exercise in mega-silliness. American Psychologist, 33, 517.
Egger, M. ve Smith G. (1997). Meta-analysis: Potentials and promise. British Medical Journal, 315, 1371–1374
Ergene T. (2003). Sınav kaygısını azaltma programlarının etkililiği: Bir meta-analiz çalışması. VII. Ulusal psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Malatya: İnönü Üniversitesi.
Fitzpatrick, J.L., Sanders, J.R ve Worthen, B. L. (2004). Program evaluation alternative approaches and practical guidelines. Boston, Pearson Education Inc.
Gallo, P. (1978). A meta-analysis-a mixed metaphor?. American Psychologist, 33, 511–519.
Glass, G. (1978). Primary, secondary, and meta-analysis of research. Educational Researcher. 5, 3–8.
Gözütok, D. (2001). Program değerlendirme. Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Editör: Mehmet Gültekin. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. ss:175–189.
Hamer, R. ve Simpson, P. (2002). Tools for meta-analysis. Proceedings of the Twenty-Seventh Annual SAS (Bildiri No: 250). NC: SAS Institute Inc.
Lıpsey, M ve Wilson, D. (2000). Practical meta-analysis. Londra: Sage Publication.
Rosenthal, R. (1979). The file drawer problem and tolerance for null results. Psychological Bulletin. 86(3), 638–641.
Scriven, M. (1991). Evaluation thesaurus. Newbury Park: Sage.
Scriven, M. (1969). An Introduction to meta-evaluation. Educational Product Report. 2(5), 36–38
Stufflebeam, D. (2000). The Methodology of metaevaluation as reflected in metaevaluations by the Western Michigan University Evaluation Center. Journal of Personnel Evaluation in Education 14(1), 95–125.
Stufflebeam, D. (1978). Meta-evaluation: An overview. Evaluation and Health Profession. 1(1), 17–43.
Şahin, M.C.(2005). İnternet tabanlı uzaktan eğitimin etkililiği: Bir meta analiz çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi
Tarım, K. (2003). Kubaşık öğrenme yönteminin matematik öğretimindeki etkinliği ve kubaşık öğrenme yöntemine ilişkin bir meta analiz çalışması. Yayınlanmamış doktora tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi
Widmer, T. (2002). Evaluation standards in the context of sustainability. Easy-ECO Evaluation of Sustainability Euro Conference. Vienna.
Yaşar, Ş., M. Gültekin, N. Köse, P. Girmen, Ş. Anagün. The Meta-Evaluation Of Teacher Training Programs For Elementary Education In Turkey, Conference Proceedings, Gold Coast, Queensland, Australia, 6-9 July 2005, pp.498-504, 06/07/2005