M. Emin KAFKAS, Armağan Şahin KAFKAS, Mehmet ACET

BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİNİN SAĞLIKLI YAŞAM BİÇİMİ DAVRANIŞ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Bu çalışma, beden eğitimi öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranış düzeylerinin belirlenmesini amaçlamaktadır. Bu amaçla, 2010-2011 eğitim öğretim yılında Malatya il milli eğitim müdürlüklerine bağlı tüm merkez ve ilçelerdeki ilköğretim ve lise okullarında görev yapan 81’i kadın, 127’si erkek toplam 208 beden eğitimi öğretmeni gönüllü olarak çalışmaya katılmıştır. Çalışmada istatistiksel analiz olarak Mann Whitney U ve Kruskall Whallis H testi, anlamlılık düzeyi p0.05) anlamlı farklılık oluşturmadığı saptanmıştır

Anahtar Kelimeler:

Beden Eğitimi, Sağlık, Yaşam Biçimi, Beslenme

BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİNİN SAĞLIKLI YAŞAM BİÇİMİ DAVRANIŞ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

This study aims at investigating the physical education (PE) teachers’ level of healthy life style behaviors. To this end, a total of 208 PE teachers, 81 female and 127 male, working in primary and secondary schools affiliated to the directorate general of Ministry of education in the center and districts of Malatya province during 2010-2011 academic year. Statistical analyses were done using Mann Whitney U and Kruskall Whallis H test, with significance level accepted as p0.05) was found in terms of marital status

Keywords:

Physical Education, Health, Life Style, Nutrition,

PDF

___

Altun, İ. (2002). “Kocaeli’nde Yaşayan Halkın Sağlıkla İlgili Tutumlarına ve Sağlık Yaşam Biçimi Davranışlarına İlişkin Bir Çalışma”, Sağlık ve Toplum, 3:41-51.
Ayaz, S. Tezcan, S. Akıncı, F. (2005). “Hemşirelik Yüksekokulu Öğrencilerinin Sağlığı Geliştirme Davranışları”, Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(2): 26-34.
Bagwell, MM. Bush, HA. (2000). “Improving Health Promotion For Blue-Collar Workers”, Journal of Nursing Care Quality, 14(4): 65-71.
Bahar, Z. Beşer, A. Gördes, N. Ersin, F. ve Kıssal, A. (2008). “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, C.U.Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1).
Beser, A. Bahar, Z. Büyükkaya, D. (2007). Health promotingbehaviors and factors related to lifestyle among Turkish workers and occupational health nurses’ responsibilities in their health promoting activities, Ind Health, 45(1):151-159.
Çimen, S. (2003). “15-18 Yaş Grubu Gençlerde Riskli Sağlık Davranışları Ölçeğinin Geliştirilmesi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul.
Dirican, R. Bilgel, N. (1993). “Halk Sağlığı”, II. Baskı. Bursa. Uludağ Üniversitesi Basımevi.
Geçgil, E. Yıldız, S. (2006). “Adölesanlara Yönelik Beslenme ve Stresle Başetme Eğitiminin Sağlığı Geliştirmeye Etkisi”, Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 10(2):19-28.
Gordon, E. Golanty, E. Brown, KM. (2002). Health and Wellness: Physical Activity for Health and Well- Being, Boston, Jones and Barlett Publishers.
Güler, G. Güler, N. Kocataş, S. Yıldırım, F. Akgül, N. (2008). Bir Üniversitede Çalışan Öğretim Elemanlarının Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları. C.Ü. Hemşirelik Dergisi, 12(3):18-26
Güngör, İ. Hotun, ŞN. (2006). “Sağlığın Geliştirilmesinde Kullanılan Temel Davranış Değiştirme Kuram ve Modelleri”, Hemşirelik Forumu Dergisi. 3:6-13.
Karadeniz, G. Yanıkkerem, UK. Dedeli, Ö. ve Karaağaç, Ö. (2008). “Üniversite Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları”,. TAF Preventive Medicine Bulletin, 7(6).
Karasar, N. (2000). “Bilimsel Araştırma Yöntemi”, 10. Baskı, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Kaya, F. Ünüvar, R. Bıçak, A. Yorgancı, E. Çınar, B. Öz, F. Kankaya F (2008). Öğretim elemanlarının sağlığı geliştirme davranışları ve etkileyen etmenlerin incelenmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 7(1):59-64.
Maurer, F. Smith, C. (2000). Community Health Nursing Theory and Practice, WB Saunders Company.
Owens, L. (2006). “The Relationship of Health Locus of Control, Self Efficacy, Health Literacy and Health Promoting Behaviors in Older Adults”, A dissertation presented fort he doctor of philosophy decree, The University of Memphis.
Pasinlioğlu, P. Gözüm, S. (1998). “Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Sağlık Personelinin Sağlık Davranışları”, Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2): 60-68.
Tashiro, J. (2002). “Exploring Health Promoting Lifestyle Behaviors Of Japanese College Women: Perceptions, Practices, And İssues”, Health Care Women International, 23(1): 59-70.
Tokuç, B. ve Berberoğlu, U. (2007). “Edirne Merkez İlçe İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerde Sağlığı Geliştirici Davranışlar”, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6(6): 10-16.
Turgul, Ö. Balaban, C. Özuğurlu, B. Atasoy, R. Çınar, N. Özgener, N. (2004). Narlıdere’de öğretmenlerde nikotin bağımlılığı ve sağlık geliştirici davranışlar. 9. Halk Sağlığı Kongresi Kitabı, Ankara.
Ünalan, D. Şenol, V. Öztürk, A. ve Erkorkmaz, Ü. (2007). “Meslek Yüksekokullarının Sağlık ve Sosyal Programlarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Öz-Bakım Gücü Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 14(2) 101-109
Walker, SN. Sechrist, KR. Pender, NJ. (1987). “The Health-Promoting Lifestyle Profile: Development And Sychometric Characteristics”, Nurs Res, 36(2):76-81.
Yalçınkaya, M. Özer, GF. ve Karamanoğlu, YA. (2007). “Sağlık Çalışanlarında Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi”, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6(6):21-34
Zaybak, A. Fadıloğlu, Ç. (2004). “Üniversite Öğrencilerinin Sağlığı Geliştirme Davranışı ve Bu Davranışı Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi”, Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 20(1): 77-95.