Bankacılık Kredi Süreçlerinde Kullanılan Munzam Senetlerin Hukuki Boyutu Temelinde Muhasebeleştirilmesi ve Denetimi

Bankalarca kredi tahsis edilen müşterilerden, kredinin güvencesini teşkil etmek üzere çeşitli şahsi ve maddi teminatlar alınmaktadır. Ticari müşterilere kullandırılan kredilere ilişkin olarak bankacılık uygulamasında, şahsi ve maddi teminatların dışında firmalardan kredi borcuna eşit tutarda kambiyo senedi niteliğinde munzam senet alınması yönünde bir teamül bulunmaktadır. Firmaların yasal takip işlemlerinin çok hızlı bir şekilde başlatılması gayesi ile bu uygulama yürütülmektedir. Bu çalışmanın amacı munzam senetlerin, hukuki nitelikleri, uygulamadaki amacı, takip hukuku açısından bankaya sağladığı faydalar, muhasebe kayıt sistematiği ve denetimi yönleriyle incelenmesidir. Bu itibarla çalışmada Yargıtay kararları ve bankacılık uygulamalarından hareketle söz konusu kambiyo senedi niteliğindeki munzam senetlere ilişkin bir kavramsal ve pratik çerçeve sunulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Munzam Senet, Ticari Kredi, Banka Muhasebesi

Accounting and Auditing Based on Legal Dimension of Collateral Bills Used in Banking Credit Processes

Different personal guarantees and tangible collaterals are taken as assurance in order to secure the loan from the customers that are allocated loans by banks. Regarding loans provided to commercial customers in banking, apart from personal and tangible guarantees, there is an application in the way that take collateral bill having the characteristics of bill equal to the debt of the companies. This application is carried out in order to start execution for debt of companies very quickly. The aim of this study is to examine to the collateral bills with regards to topics such as the legal characteristics, the purpose in practice, the benefits provided to the bank in terms of law of execution, accounting entry systematic and auditing. In this respect, a conceptual and practical framework related to the bills is presented in line with the Court of Appeal decisions and banking practices in this study.

Keywords:

Collateral Bill, Commercial Loans, Bank Accounting,

PDF

___

Arslan, R., Yılmaz, E., & Taşpınar Ayvaz, S. (2016). İcra iflas hukuku. Ankara: Yetkin Kitabevi.
Gümüş, S. (2014). Bankacılıkta pazarlama. İstanbul: Hiperlink.
Helvacı, M. (2013). Kambiyo senetlerine özgü takip yolları. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, (LXXI) II, 165-192.
İcra ve İflas Kanunu. (1932, 9 Haziran). Resmi Gazete (Sayı: 2128). Erişim Adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.3.2004.pdf
Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK). Kredilerin Sınıflandırılması ve Bunlar İçin Ayrılacak Karşılıklara İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik. (2016, 23 Haziran). Resmi Gazete (Sayı: 29750). Erişim Adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/06/20160622-3.htm
Kuru, B. (2016). İstinaf sistemine göre yazılmış icra ve iflas hukuku. İstanbul: Legal Yayıncılık.
Öztan, F. (2006). Kıymetli evrak hukuku. Ankara: Turhan Kitabevi.
Pekcanıtez, H., Atalay, O., & Özekes, M. (2011). Medeni usul hukuku. Ankara: Yetkin Kitabevi.
Poroy, R., & Tekinalp, Ü. (2013). Kıymetli evrak hukuku esasları. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Pulaşlı, H. (2009). Kıymetli evrak hukuku. Ankara: Adalet Yayınevi.
Türk Borçlar Kanunu. (2011, 11 Ocak). Resmi Gazete (Sayı: 27836). Erişim Adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6098.pdf
Türk Ticaret Kanunu. (2011, 13 Ocak). Resmi Gazete (Sayı: 27846). Erişim Adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6102.pdf
Ülgen, H., Helvacı, M., Kendigelen, A., & Kaya, A. (2014). Kıymetli evrak hukuku. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi (Y.12.HD) (2004) E. 2004/21684 K. 2004/26551, 23.12.2004.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi (Y.12.HD) (2006) E. 2006/11905 K. 2006/14673, 04.07.2006.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi (Y.12.HD) (2006) E. 2006/13210 K. 2006/15840, 17.07.2006.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi (Y.12.HD) (2011) E. 2011/30319 K. 2011/14071, 26.04.2011.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu (Y. HGK) (2001) E. 2001/12-496 K. 2001/534, 20.06.2001.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu (Y. HGK) (2010) E. 2010/19-67 K. 2010/99, 24.02.2010.