Bu çalışmanın başlıca amacı işgörenlerin örgütlerindeki güçlendirme uygulamaları ile ilgili algılarının, iş tatmini ve işe adanmışlık yoluyla, sorumluluk üstlenme davranışlarını etkileyip etkilemediğini kavramsal bir model üzerinden deneysel olarak test etmektir. Çalışma kapsamında, İstanbul’da, finans, eğitim, telekomünikasyon, teknoloji, inşaat ve üretim sektörlerinde faaliyet gösteren farklı kurumlardaki 242 katılımcıdan anket yöntemiyle veri toplanmıştır. Yapılan yapısal eşitlik modeli analizleri sonucunda, işgörenlerin güçlendirme algıları ile iş tatminleri ve işe adanmışlıkları arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki bulunmuştur. Bununla beraber, işgörenlerin işe adanmışlıklarının sorumluluk üstlenme davranışları üzerinde anlamlı ve pozitif bir etkisi olduğu görülürken; iş tatmininin bu davranışlar üzerinde negatif bir etkisi olduğu saptanmıştır. İş tatmini ve işe adanmışlık değişkenlerinin işgörenlerin güçlendirme algıları ve sorumluluk üstlenme davranışları arasındaki ilişkide aracılık rolü oynadığını öne süren hipotezler de aracılık testleriyle doğrulanmıştır. İş görenlerin güçlendirme algısı ile sorumluluk üstlenme davranışları arasındaki ilişkiye ve iş tatmini ile işe adanmışlık değişkenlerinin bu ilişkideki aracılık rolüne odaklanan bu çalışmanın bulgularının, iş dünyasındaki uygulamalara çeşitli katkılar sağlayacağı ve ülkemizde benzer konularda yapılabilecek diğer çalışmalara ışık tutacağı düşünülmektedir

The main purpose of this study is to test a structural model that demonstrates the effects of employees’ empowerment perceptions on taking charge mediated through job satisfaction and work engagement. The sample includes 242 employees who work in various industries in Istanbul, including financial services, education, telecommunication and technology, construction, and manufacturing. The structural equation modeling analyses show that there is a significant and positive relationship between employees’ perceptions of empowerment and their level of job satisfaction and work engagement. The results also indicate that work engagement influences taking charge positively while job satisfaction has a negative impact on this behavior. Finally, hypotheses on the mediating roles of work engagement and job satisfaction in the relationship between empowerment perceptions and taking charge have been supported. The results of this study, which examines the effects of employees’ empowerment perceptions on taking charge mediated through job satisfaction and work engagement, have certain practical implications and may shed light on the similar studies conducted in Turkey